یادداشت دانشجویی |
گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو-امیرحسین مالمیر؛ * بین خودمان بماند سردار، ولی خبر شهادتت چه بی مقدمه قلبمان را فشرد... چه بی مقدمه عرق سردی روی تنمان نشاند و چه بی مقدمه اشکمان را جاری کرد...
حاج قاسم! این خوی خبیثانه دشمن را نمی‌توان عوض کرد. تو با درایتت و با نقشی که برای کشور می‌آفریدی، در وجود آن‌ها ترس ایجاد کردی. آنقدر از وجود تو بیم داشتند که در دل سیاهی شب آن هم نه از راه زمین بلکه در آسمان تو را پرپر کردند.
تو از همان اول جایت روی زمین و در میان ما زمینی‌ها نبود! غیرت و شرف تو را کمتر انسانی دارد.
تو یکی از فرشتگان خدا بودی که گویی برای پاسداری از مردم پا به زمین نهاده بودی و اکنون پر کشیدی و رفتی...
زمانی که دشمن تو را به شهادت رساند، انگشترت در دستت ماند... این انگشتر یاد بودی از تو خواهد بود؛ از دلیری هایت، شجاعت هایت، از ترس‌هایی که در دل سیاه دشمنان نهادی.
آرام بگیر مالک اشتر زمان، ژنرال خاورمیانه، فداکار، مدافع مظلومان، عباس دوران، ذوالفقار سید علی، سردار ماه، غرور نظام...
حاج قاسم! دیگر نمی‌خواهد نگران توطئه‌های دشمنان باشی. اکنون که جسم عزیزت را تکه تکه کرده اند، خود را کوچک و ضعیف کردند که نتوانستند رو در رو از پس تو بر بیایند.
آرزوی با اشک و التماس همیشگی ات که شهادت بود، مبارک! شهادت لیاقت تو بود سردار، ما برای خودمان ناراحتیم که تکیه گاهی عزیز، چون تو را از دست دادیم.
دلمان به بودنت خوش بود علمدار. آرام باشی در جایگاه همیشگی ات سردار شهید...
*امیرحسین مالمیر-مسئول بسیج دانشجویی دانشگاه پیام نور کرمانشاه
انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تأیید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.
ارسال نظرات