کد خبر:۸۲۰۶۰۲
پرونده ویژه «دیپلماسی اقتصادی» | ترکیه ۳؛
چرا ترکیه به دنبال کاهش وابستگی به توریسم است؟ / ساخت ۱۰۰ اسکله با سرمایه‌گذاری خارجی +فیلم
دبیرکل اتاق بازرگانی ایران و ترکیه گفت: ممکن است بخش زیادی از درآمد وابسته به توریست و گردشگری ترکیه در اثر حادثه یا تحریم قطع شود به همین دلیل ترک‌ها برای توسعه کشاورزی و تجارت خارجی برنامه جدی دارند.
گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو- سینا احدیان؛ در قسمت قبلی پرونده " دیپلماسی اقتصادی" بخش دوم ترکیه، سید جمال ابراهیمی؛ دبیر کل اتاق بازرگانی مشترک ایران و ترکیه از روش‌های بازاریابی موثر در تجارت خارجی، لزوم نشان دادن داشته‌ها و برپایی نمایشگاه‌ها جهت گسترش صادرات، با مثال‌هایی از تجار ترک و همچنین گسترش همکاری در تجارت بین ایران و ترکیه با روش‌هایی از قبیل: کاهش و حذف تعرفه بین دو کشور، ایجاد بازار مشترک اسلامی، تجارت آسان و تجارت پایاپای و کالا به کالا سخن گفت.
پرونده ویژه «دیپلماسی اقتصادی» | ترکیه ۱؛
ابراهیمی: فرصت طلبی در تجارت خارجی را از ترک‌ها یاد بگیریم
پرونده ویژه «دیپلماسی اقتصادی» | ترکیه ۲؛
در ادامه بخش نهایی گفتگو با این عضو اتاق بازرگانی ایران و تاجر با تجربه تقدیم می‌شود.
اکنون که ترکیه نیز درگیر تحریم از سوی امریکاست و تحریم به یک نقطه مشترک میان ایران و ترکیه تبدیل شده است، آیا این نقطه مشترک می‌تواند به ارتباط تجاری ایران و ترکیه کمک کند؟
ترکیه در حال حاضر ۵ میلیون و ۴۰۰ هزار هکتار زمین زیر کشت دارد و در سه سال آینده می‌خواهد به ۸ و نیم میلیون هکتار تبدیل کند. یعنی با وجودی که بخش زیادی از درآمدش وابسته به توریست است، ولی ممکن است در اثر حادثه ای، این درآمد گردشگری قطع شود. اصولاً ترکیه از ما ضربه پذیرتر است، زیرا بانک‌های ما مال خودمان است، اما در میان ۸۵ بانک موجود در ترکیه، تنها ۵-۶ بانک داخلی است و بقیه همگی بانک‌های خارجی هستند که برای حمایت صنایع خریداری شده از کشور متبوع خود به وجود آمده اند و لذا ممکن است در صورت نامناسب بودن شرایط، از این کشور بروند؛ لذا با توجه به این آسیب پذیری، دولت ترکیه می‌خواهد مساحت زمین‌های زیرکشت خود را بالا ببرد تا وابسته به توریسم نباشد. در حال حاضر، سواحل دریایی ما با سواحل ترکیه تقریبا برابر است (هر دو حدود ۲۲۰۰ کیلومتر ساحل دریایی داریم). ترکیه برای سه سال آینده می‌خواهد ۱۰۰ اسکله بسازد و همه آنها را با تامین مالی و سرمایه گذاری خارجی انجام می‌دهد. یعنی تفکر اندیشه ساختاری برای موارد احتمالی وقوع تحریم و. مشکلات دارند. در این رابطه ملت ترک هم حمایت می‌کند و روی جنس خودشان تعصب دارند.
پرونده ویژه «دیپلماسی اقتصادی» | عمان؛
ضرابی: آرایش دولت در جنگ اقتصادی، مطلوب نیست
ضرابی: سهم ایران از واردات ۲۸ میلیارد دلاری عمان تنها ۲ درصد است!
پرونده «دیپلماسی اقتصادی» | آذربایجان؛
وثوقی: دارو تولید می‌کنیم اما توان فروش به همسایگان را نداریم!
دولت کسی را برای تصمیم گیری‌های سخت ندارد!
پرونده ویژه «دیپلماسی اقتصادی» | ارمنستان؛
یاریجانیان: بخش خصوصی در تجارت با ارمنستان هیچ‌کاره است
بازاری که با بسته‌بودن مرز هم قبضه شد!
ما در ترکیه خیلی می‌توانیم موفق باشیم، چون سنت و عرف و عادتمان خیلی به هم نزدیک است. ترک‌ها وقتی به ایران می‌آیند، هیچ احساس غربت نمی‌کنند و به این دلیل است که من می‌گویم ترکیه پتانسیل خیلی بالایی برای کار دارد. از تصمیم گیران خواهش می‌کنم اجازه دهند افراد آگاه، راه را باز کنند و آن‌هایی که می‌دانند کمک کنند و الگو بدهند.
آیا در این شرایط تحریمی ایجاد شده، از طرف آنها درخواستی برای همکاری وجود دارد؟
البته ما باید زمینه را فراهم کنیم. ما وقتی زمین کشاورزی نداشته باشیم، نمی‌توانیم یک کشاورز را بیاوریم. باید بسترسازی کنیم و زیرساخت‌ها را آماده کنیم. دولت ترکیه دولتی شده است که مدام می‌خواهد بفروشد. ما باید برویم صحبت کنیم و بگوییم که وقتی می‌خواهی به من بفروشی، باید از من هم بخری. یا بیا با هم تولید کنیم و با هم بفروشیم. تو نمی‌توانی فقط بفروشی. بیا در ایران کارگاه مشترک ایجاد کنیم و در مناطق آزادمان با هم تولید کنیم تا هم تو سود ببری و هم من. با هم تولید کنیم و به کشور‌های همجوار بفرستیم که بازار‌های خوبی دارند. تو می‌خواهی هزینه کنی، بیا از نیروی کار ارزان من استفاده کن و با هزینه پایین، ارزش افزوده بالا و سود بیشتری ببر. این موادی که من دارم را از من بگیر و موادی را که ندارم تو بیار. با هم بسازیم و بفروشیم. اگر من در یک حوزه تکنسین کم دارم، تو بیاور و اگر من مواد اولیه خوب دارم، من می‌آورم. ما باید نگاهمان این طور باشد. ما به هیچ کس نباید بیش از حد اطمینان کنیم، هر چند همسایه نزدیک ما باشد. چرا که هر کشوری به دنبال منافع ملی خودش است. وقتی ما منافع ملی مشترک تعریف کنیم، آن موقع تجارت معنا پیدا می‌کند. تجارت یعنی استفاده از فرصت‌ها و موقعیت‌ها با اشتراک منافع.
در بحث خدمات فنی و مهندسی، آیا ایران با ترکیه در این فضا کار می‌کند؟
ما خوشبختانه در این زمینه قوی هستیم و خدمات مهندسی بسیار خوبی را در ترکیه ارائه می‌کنیم. مثلاً کالا‌هایی را به صورت CKD تولید می‌کنیم و در آن جا finishing را انجام می‌دهیم. یا در صنایع ریخته گری در آن جا فعال هستیم. خوشبختانه جوانان ما در صنعت IT فعال هستند و جای زیادی برای رشد وجود دارد.
ما در صنایع سنگین نیز می‌توانیم در ترکیه خیلی موفق باشیم. اما باید کالا‌های خود را نشان دهیم و به معرض نمایش بگذاریم. باید نمونه فرستادن را یاد بگیریم و برای آن هزینه کنیم. یک کارخانه داری که من می‌خواستم نمونه اش را برای خارج بفرستم، گفت: نمونه را شما از من بخر. آیا در تجارت ما این کار عملی است؟ ما نباید همه چیز را از دولت بخواهیم. در تجارت ترکیه، دولت فقط وام‌ها را مدیریت می‌کند، ولی کار را خود تجار انجام می‌دهند. می‌روند بازار پیدا می‌کنند و شروع به تجارت می‌کنند. ما باید بتوانیم خودمان را معرفی کنیم و بشناسانیم و ارتباطاتمان را خیلی قوی کنیم.
در تجارت بین الملل در ایران، چرا گرایش بیشتر به سمت واردات است؟
ما بعضی از صنایعمان مثل صنایع کشاورزی را باید تقویت می‌کردیم. ما دشت‌های غنی داریم، ولی هر دشتی، کاربرد خاص خودش را دارد. اگر دشت دامپروری است، باید کارخانجات چرم ایجاد شود، یا اگر دشت چغندر است، باید کارخانجات قند به وجود بیاید. باید صنایعی را که نیاز مملکت و مردممان است تامین کنیم و تولیدکنندگان را تقویت کنیم. در عین حال به کیفیت بالای کالا نیز تشویق کنیم. باید جلوی واردات کالای غیرضروری و کالا‌هایی که مشابه آنها در داخل تولید می‌شود را بگیریم.
آیا با این شرایط تحریم، از لحاظ اقتصادی و تجاری زمین گیر خواهیم شد؟
ملت ما از زمان‌های دور، بحران‌های زیادی را گذرانده است، از حمله مغول گرفته تا حمله اعراب و ازبک. ما همیشه سرپا بودیم و راه عبور را همیشه پیدا می‌کنیم. همیشه ابداع گر هستیم و راه‌هایی را که هیچ کس پیدا نکرده، پیدا می‌کنیم. ما باید همگی یک دست واحد بشویم. سرزمین ما یک سرزمین ۴ فصل است و جوانان ما مبدع و مخترع هستند. ما فقط باید اسراف نکنیم و در حد نیاز مصرف کننده باشیم. ما مصرف کننده‌های بدی هستیم. در شرایط تحریم، خودمان برای خودمان تحریم درست نکنیم و خودزنی نکنیم. از جوان‌ها می‌خواهم به هر بهانه نگویند مملکت را ترک می‌کنیم. اینجا مملکت ماست. هیچ کشوری در این منطقه و حتی در سطح جهانی نمی‌تواند این شرایط جنگ و تحریم‌های بعد از آن را تحمل کند، اما ما توانسته و می‌توانیم.
لینک کپی شد
گزارش خطا
۱
ارسال نظر
*شرایط و مقررات*
خبرگزاری دانشجو نظراتی را که حاوی توهین است منتشر نمی کند.
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگیلیش) خودداری نمايید.
توصیه می شود به جای ارسال نظرات مشابه با نظرات منتشر شده، از مثبت یا منفی استفاده فرمایید.
با توجه به آن که امکان موافقت یا مخالفت با محتوای نظرات وجود دارد، معمولا نظراتی که محتوای مشابهی دارند، انتشار نمی یابد.
نظرات شما
ناشناس
۲۵ دی ۱۳۹۸ - ۱۶:۵۷
اینکه عده ای حمله اعراب مسلمان به ایران که سب در هم شکستن قید و بندهای جاهلی از دست و پای استعدادهای ملت ایران و انفجار علمی و فرهنگی ایرانیان در قرون بعد از اسلام شد را با حمله مغول و ازبک که جز نابودی و ویرانی و از بین رفتن میراثهای قبلی اثری نداشت مقایسه می کنند نشانه شدت عناد آنها با اسلام است و بس.
پاسخ