حاج اسماعیلی: فشار تحریم به تولید بس نبود، رسانه ملی هم اضافه شد؟! / دست‌های پشت پرده به دنبال از بین بردن تولید ملی

گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو، شاید تا قبل از سمی خواندن شیر مصرفی، بیشتر مردم از وجود سمی به نام آفلاتوکسین که در خوراک دام وجود دارد خبرنداشتند، سمی که بعد از کنکاش‌های بسیار مشخص شد حد نرمال و استاندارد آن به صورت بین المللی در خوراک دام رعایت می‌شود و به هیچ وجه تاثیر نامطلوبی بر سلامت جسم یا مشخصا کبد به جای نمی‌گذارد.

 

انتشار این اظهار نظر که مردم را در سردرگمی خوردن شیر یا نخوردن آن برده بود با پاسخ‌های کارشناسی مسوولان وزارت بهداشت موجب رفع نگرانی از مردم شد، اما پروژه‌های پی در پی که به قصد حمله به تولید ملی از قرص گذاری در کیک و کلوچه تا سمی خواندن شیر دنبال می‌شود با چه مقاصد و نیاتی مطرح می‌شود و تا چه اندازه آسیب رسانی به صنایع داخلی ما را هدف قرار داده موضوع جدی است که غفلت از آن خسارت زاست.

 

حمید حاج اسماعیلی؛ کارشناس و فعال بازار کار درباره تبعات اظهار نظر‌های غیر کارشناسی و زیان‌های وارده به صنعت لبنیات و تولیدات ملی با ما گفتگو کرد که در ادامه مشاهده می‌کنید.

در شرایط کنونی تحریم اقتصادی انتشار خبر‌های کذبی که تولید ملی را زیر سوال می‌برد تا چه اندازه در تخریب بازار کار و صنعت تاثیر گذار است؟
تحریم، رکود اقتصادی، تورم و بالا رفتن هزینه تولید همه و همه معضلات و مشکلاتی است که بازار کار و صنعت کشور را تحت تاثیر قرار داده است، لذا دولت نه تنها حمایت از صنعت و بازار کار در اشکال مختلف را باید در راس امور خود قرار دهد، بلکه این حمایت وظیفه فرد فرد ما به عنوان صاحبان کشور است. متاسفانه کارگاه‌ها و بنگاه‌های کوچک و بزرگ تولیدی در شرایط سختی به سر می‌برند و با فشار‌های مختلفی برای باقی ماندن درعرصه تولید کشور دست و پنجه نرم می‌کنند.

 

تهیه مواد اولیه به دلیل تحریم‌ها به سختی انجام می‌شود و هزینه تمام شده کالا‌ها و خدمات و عدم افزایش توان خرید مردم بنگاه‌های تولیدی و تجاری را با مشکلات متعددی مواجه کرده است. از سوی دیگر تحریم‌های بین المللی آمریکا امکان واردات و به کار گیری ابزار و امکانات تکنولوژی به روز دنیا را از ما سلب کرده است لذا در شرایط حساس اینچنینی عوامل مختلفی اقتصاد کشور را تهدید می‌کند، عواملی بیرونی که فشار بیش از حد آن‌ها دامنه نگرانی‌ها را افزایش داده از این رو افزودن نگرانی‌ها و تنش‌ها به این مجموعه از درون موضوعی نابخشودنی است.

 

شرایط رکود تورمی می‌طلبد که همه ما به انحاء مختلف دست به دست هم مانع افزایش زیان و فشار‌های دیگری بر کارگاه‌ها و صنایع تولیدی کشور شویم، متاسفانه تعطیلی بسیاری از کارگاه‌ها و صنایع یا تعدیل نیرو و ظرفیت تولیدی تبعات بیشماری به اقتصاد و موضوع اشتغال کشور وارد کرده است.

چه اهدافی پس پرده چنین اظهار نظر‌های غیر علمی خوابیده است؟
به نظر می‌رسد دست‌هایی در پشت پرده به دنبال از بین بردن تولید ملی هستند، این موضوع می‌تواند خواسته یا ناخواسته، هدفمند یا ناشی از اشتباهات جناحی یا مرزبندی‌های سیاسی باشد. کسانی که علاقمند به سامان یافتن اقتصاد و صنعت ایران نیستند به صورت هدفمند و خواسته با شایعه سازی و ضد تبلیغ به دنبال رکود و تعطیلی صنعت داخلی کشور هستند. هنوز زمان زیادی از ماجرای قرص گذاری در کیک و کلوچه نمی‌گذرد، صنعتی که به دلیل مصرف زیاد کودکان و نوجوانان سهم قابل توجهی در تولید کشور دارد در سوء استفاده‌ها و شایعه سازی و دست بردن‌های خیانتکارانه‌ای دچار زیان و ضرر بسیاری شد، این افراد به دنبال تحت فشار قرار دادن بیش از پیش صنایع تولیدی ما هستند تا با پایین آوردن میزان مصرف به نتیجه دلخواه خود که همان فلج شدن اقتصاد کشور است برسند.

 

بخش قابل توجهی از تبلیغات و حاشیه سازی‌هایی که علیه تولیدات ملی ما صورت می‌گیرد در خارج از کشور برنامه ریزی و سیاست گذاری می‌شود، هر چند متاسفانه برخی افراد در داخل کشور نیز به صورت نا آگاهانه‌ای آب به آسیاب دشمن می‌ریزند و به فعالیت‌های اقتصادی کشور لطمه می‌زنند.

 

وقتی رسانه ملی درباره شیر که یکی از مواد غذایی زیر بنای تغذیه و سلامت جسم به شمار می‌رود اینگونه برنامه سازی می‌کند، دیگر نیازی به دشمن خارجی نداریم، بیان سخنان غیر کارشناسی موجب بی اعتمادی هر چه بیشتر مردم به تولید کالای داخلی می‌شود و نظارت‌های بهداشتی و استاندارد‌ها را زیر سوال برده و بر دامنه مشکلات صنایع کشور می‌افزاید.

 

خسارت‌های بزرگی که به صنایع کشور در شرایط تحریم و رکود اقتصادی تحمیل می‌شود موضوع مهمی است که به سادگی نباید از کنار آن عبور کرد، هنگامی که بدون اطلاعات علمی و کارشناسی موضوعی درباره به خطر افتادن سلامت مردم با مصرف شیربیان می‌شود.

 

آیا کسی پاسخگوی ضرر و زیان صاحب صنعت شیر است که مواد مورد نیاز شیر در ظرف زمانی چند روزه‌ای فاسد شده و زیان بیشماری به صنعت و تولید کننده وارد می‌کند؟ آیا به این مساله اندیشیده ایم که زیان اقتصادی تولید کننده رابطه مستقیمی با تعدیل نیروی کار و افزایش تعداد بیکاران به جمع بیکاران قبلی است؟ آیا متوجه خسارت‌های بزرگی که به دامداران و کشاورزان ما وارد شد هستیم؟

پیشنهادی برای جلوگیری از وقوع دوباره چنین اظهار نظر‌های غیر کارشناسی آن هم در رسانه جمعی، چون تلویزیون دارید؟
بنده معتقدم با طرح‌ها ومصوبه‌های حقوقی و قضایی باید هزینه سخن گفتن‌های غیر کارشناسی را افزایش دهیم تا هر کسی سخنان بی پایه و اساسی را که بر تولید ملی اثر سوء می‌گذارد بیان نکند. از سوی دیگر پیگیری سازمان‌های نظارتی مسوول دراین موضوع واجب است چرا که تداوم شایعه سازی، ماحصلی جز بی اعتمادی مردم به تولیدات داخلی و از رونق افتادن آن‌ها به دنبال ندارد. بیش از اینکه مردم باید درگیراین سخنان و اظهارات غیر کارشناسی نشوند مسوولین باید متوجه حساسیت این موضوع باشند چرا که سیاست زدگی کشور و بیان سخنان غیر کارشناسی منافع ملی را تحت‌الشعاع قرار داده است.

 

اگر موضوعات اقتصادی هم با عینک سیاسی دیده شود آسیب آن به همه مردم می‌رسد و نفعی برای هیچ کدام از جریان‌های سیاسی ندارد. همه می‌دانیم رسانه‌ها تاثیر گذاری ویژه‌ای بر افکار عمومی و هدایت مردم دارند، جای تعجب دارد که رسانه ملی که همواره تاکیدات مقام معظم رهبری را در حمایت از تولید ملی منتشر می‌کنند چگونه آنتن برنامه را بدون توجه به مصلحت‌ها و منافع ملی و فارغ از هر گونه کار کارشناسی و نظر تایید شده علمی در اختیار برخی قرار می‌دهد که اظهارنظرشان آسیب زیادی به تولید و اقتصاد وارد می‌کند؟

 

صدا و سیما باید با جدیت به دنبال حمایت از برنامه‌های حامی تولید ملی باشد و به انعکاس اخباری بپردازد که منافع ملی را تامین می‌کند، اخباری که مباحث سلامت و کیفیت مواد غذایی و صنایع کشور را دنبال می‌کند بدون اطلاع دقیق از صحت آن‌ها روی آنتن نفرستد و اخبار از مراکز رسمی و وزارتخانه‌های دولتی و سازمان‌های بازرسی گرفته و پخش شود. یکایک ما در شرایط عادی اقتصادی و شرایط تحریم ملزم به حمایت از زیرساخت‌های تولیدی و صنعت کشور هستیم و هیچ موضوعی نباید دستمایه تخریب تولید و صنعت کشور واز همه مهمتر خدشه دار کردن اعتماد عمومی شود.