رئیس دانشگاه بوعلی سینا همدان گفت: وقتی کشوری فقط به فکر فروش نفت است، نباید انتظاری از دانشگاهها برای بروز خلاقیت و نوآوری داشت.
یعقوب محمدی فر، رئیس دانشگاه بوعلی سینا همدان در گفتگو با خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو، در خصوص اینکه در طی چند سال اخیر این دانشگاه چقدر جهش علمی داشته و در پیشرفت رتبه دانشگاهی ایران موثر بوده، گفت: به قول قدیمیها کسی نمیگوید دوغ من ترش است. جهش علمی را باید از دو منظر ارزیابی کیفی و توصیفی مورد مطالعه قرار بدهیم. دانشگاه بوعلی سینا در لیست دانشگاههای وزارت علوم رشد چشمگیری را داشته و بنا بر گزارشهای isc دانشگاههای ایران در سال ۲۰۱۹ رتبههای خوبی را کسب کردند. در این موضوع، ارائه مقالات و فعالیتهای بین المللی، آموزش اصولی و پژوهش باعث پیشرفت بیش از قبل دانشگاه شده است.
محمدی فر افزود: همچنین ارتباط با صنعت یکی از بحثهایی است که اگر جدی گرفته بشود باعث جهش علمی دانشگاهها خواهد شد. خوشبختانه کشور ما در این مسیر افتاده و بر اساس گفته isc دانشگاه بوعلی سینا هم رتبه با دانشگاههای مطرح در رنک ۱۴۰۰ تا ۱۶۰۰ قرار گرفته است.
رئیس دانشگاه بوعلی سینا همدان درباره مدلهای پیشنهادی ارتباط با صنعت دانشگاهها گفت: در این دوره همه نگاه طلبکارانهای به دانشگاه داشته اند، در حالی که هرجا به دانشگاههای کشور رجوع شده کار به درستی رفع شده است، اما آنگونه که باید ریل گذاریهای صنعت به سمت دانشگاه درست صورت نگرفته است. در حوزههایی که شاید اصلا صنعتی نباشند ما ارتباطات گستردهای با مراکز و سازمانهای مختلف ایجاد کردیم و درصدد افزایش آن هستیم. در مقابل آنها نیز به ما اعتماد کرده اند و کارهای خود را به دانشگاه ارجاع میدهند. در کل مسئولین باید به دانشگاهها اعتماد کرده و در مسائل کلان، کارهای خود را به دانشجویان بسپارند تا هم باب آشنایی باز بشود و روابط حسنه شکل بگیرد. باید این نکته را در نظر گرفت بهترین جایی که میتوان مشکلات جامعه را حل کرد دانشگاه است و نیاز به توجه همه جانبه دارد.
وی در مورد این سوال که چه مقدار از منابع دانشگاهی در یادگیری و مهارت افزایی دانشجویان تاثیر دارد، گفت: دانشگاه باید در زمینه بهره برداری از علم پیشرو باشد. درواقع این درست نیست که بگوییم دانشگاه کارآفرین است. داشگاه باید کاری بکند که خلق ثروت از طریق علم صورت بگیرد و نوآوری داشته باشد. برای مثال در بخش علوم انسانی کشور ما عقب رفت داشته و نتوانسته ایم پیشرفت چندانی داشته باشیم. وقتی کشوری فقط به فکر فروش نفت است، نباید انتظاری از دانشگاهها برای بروز خلاقیت و نوآوری داشت. با اینکه تحریم مشکلات زیادی را برای کشور ما به وجود آورده ولی به نظر میآید میتوان آن را فرصتی برای پیشرفت هرچه بیشتر دید. اگر قرار است خلاقیتی صورت بگیرد باید سنت شکنی شده و دست دانشگاه در انجام فعالیتها باز بماند.