مسئولان اقدامات مربوط به محکوم کردن کشتار ملسمانان هند را شفاف‌سازی کنند

به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجو، مجمع دانشجویان عدالتخواه دانشگاه یاسوج در بیانیه کشتار مسلمانان هند را محکوم کرد.

متن بیانیه به شرح زیر است:

آقایان مسئول شتر سواری دولا دولا نمی‌شود؟!

انقلاب اسلامی ایران در اوج جنگ تحمیلی هم فریاد ما از قدس نمی‌گذریم سر میداد...

از مهمترین شعار‌های انقلاب اسلامی، که نه تنها مردم داخل کشور بلکه تمام آزادی خواهان دنیا را در دهه‌ی چهل و پنجاه تحت تأثیر خود قرار داد عدالتخواهی و استکبار ستیزی و ظلم ستیزی بود. این شعار‌ها در آوان جوانی انقلاب اسلامی باعث خیزش‌های مردمی بسیار در درون مرز‌های ایران و اُلگویی مناسب برای مردم منطقه غرب آسیا و دیگر مناطق مسلمان نشین در سراسر دنیا شد.

انقلاب اسلامی ایران که در اوج جنگ تحمیلی، فریاد ما از قدس نمی‌گذریم سر میداد حالا در بهار انقلاب اسلامی یعنی گام دوم انقلاب، نهاد‌های قانون گذار و اجرایی وقضایی آن، انگار گوششان کَر شده است و صدای یاای‌ها المسلمین پیر مرد کشمیری را که از غارت ناموسش حرف میزند نمی‌شنوند.

در تاریخ آمده است علی (ع) از شنیدن داستان ربودن خلخال از پای یک زن یهودی تاب نیاورد و فریاد زد اگر مرد مسلمان از این غم جان دهد روا است، اما حال در هند به ناموس مسلمانان و شیعیان تعارض میشود و صدای دادخواهیشان گوش افلاک را پرکرده است، اما نهاد‌های جمهوری اسلامی طبق عادت همیشگی دست روی دست نهاده و تنها تماشا می‌کنند و زمانی هم که معترض به این عادت می‌شویم تمام قوا به خط می‌شوند که نه، اشتباه می‌کنید ما کار‌هایی را می‌کنیم، اما قادر به رسانه‌ای کردن آن نیستیم، ما نمی‌دانیم این چه نوع اقدامی است که هنوز شیخ زکزاکی در بند است. مسلمان کشمیر وضعیتشان نابسامان است و مسلمانان هند هم بنا به دستور صهیونیست‌ها در محاصره انسانی هستند؛ لذا به مسئولین پیشنهاد می‌دهیم برای حفظ آبروی انقلاب اسلامی هم که شده این اقدامات را برای عموم مردم شفاف سازی کنند.

آقایان مسئول شتر سواری دولا دولا نمی‌شود. نمی‌شود هم شعار حمایت از مظلوم را برای اعتماد عده‌ای و کف زدن عده‌ای دیگر در داخل سر بدهیم و هم ترس این را داشته باشیم که مبادا مثلا دنیا متوجه شود حکومت جمهوری اسلامی ایران از مسلمانان هند حمایت میکند.

 

با این نوع نگاه و این نوع برخورد بیم آن میرود که جمهوری اسلامی در صدور انقلاب یک پایش بلنگد، چراکه برای صدور انقلاب نیاز به بازوی پر قوت فرهنگی است که متأسفانه نه تنها نهاد‌های رسمی متولی این کار آن را نادیده میگیرند بلکه گاهاً گروه‌های انقلابی خودجوش نیز از خود در این موضوع بازخوردی نشان نمی‌دهند. عقیده باید بر کار تمیز فرهنگی همراه با تقسیم مسئولیت‌ها در این حوزه باشد تا بتوان اُمید وار به تحقق کامل آرمان صدور انقلاب بود.