امروز کرونا شرایطی را فراهم کرده که موضوع شکستن دیوار تحریم به نفع انسانها بیش از هر دوره دیگری چهره ظالمانه تحریم را به نمایش گذاشته و میتواند چهرههای جنگطلب در جهان را به عقب براند.
به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، علی ربیعی وزیر اسبق کار و سخنگوی فعلی دولت طی یادداشتی در کانال تلگرامی خود با عنوان «کرونا، تحریم و زندگی» نوشت: اما واقعیت چیز دیگری است: به پرسش گرفته شدن مشروعیت تحریمها در شرایط کرونایی محصول «صرف هزینههای گزاف چندین میلیون دلاری» و یا تحریک لابیهای ضد تحریم در کنگره و در رسانههای امریکایی توسط یک نیروی خارجی نیست، بازتابی است از نیروی گفتمانی زندگی برضد نیروهای معطوف به مرگ و جنگ.
در این مدت سازمانهای مردمنهاد زیادی کنشهای داخلی و بینالمللی فراوانی به نمایش گذاشتند. از انجمنهای مرتبط با بیماران خاص، سازمانهای مردمنهاد در حوزه کودکان کار و معلولان و... که با اعلام دشواری دسترسی به داروهای سازگار با بیمارانشان و بیان فشارهای تحریم بر گروههای هدفشان، مقوله تحریم را در افکار عمومی به چالش کشیدند تا انجمن جامعه شناسی ایران که در نامهای به تشکلهای جهانی به اثر همافزای تحریمها و شیوع ویروس کووید-۱۹ اشاره کرده و نوشتند: «در سالهای گذشته، بخشی از منابعی که در اثر لغو تحریمها در اختیار ایران قرار گرفته بود، در بخش بهداشت و درمان و گسترش بیمههای سلامت، سرمایهگذاری شد. اما خروج یکجانبه امریکا از برجام و اعمال تحریمهای جدید توسط دولت ترامپ باعث شده این سرمایه گذاریها با کاستیهایی مواجه شود.»
امروز کرونا شرایطی را فراهم کرده که موضوع شکستن دیوار تحریم به نفع انسانها بیش از هر دوره دیگری چهره ظالمانه تحریم را به نمایش گذاشته و میتواند چهرههای جنگطلب در جهان را به عقب براند. نباید عدهای مقابله با تحریم را مربوط به سیاست داخلی بدانند بلکه این امر مربوط به زندگی کارگران و بازنشستگان و فقرا و سالمندان ایرانی است. امروز زمان مناسبی است که تحریم را از مناقشات داخلی حذف کنیم. قطعا جهان پس از کرونا تغییراتی خواهد کرد. مکانیسمهای همکاری بینالمللی شاهد دگرگونیهایی خواهد شد. امروز نقش آمریکا در نظام بینالملل رابطه عمودی یکسویه و زورگویانه همراه با فشار اقتصادی، سیاسی و نظامی را رقم زده است. اما شاید در پساکرونا با جهانی چند منظومه مواجه شویم که حقیقت بر مبنای گفتمان آمریکایی پیش نرود. تلاش علیه همبسته تحریم و کرونا باید مرجع حقیقت را از دولت امریکا به گفتمان زندگی روزمره انسانها تغییر دهد و مختصات زندگی انسانها در معرض ویروس تحریم را در دوره شیوع ویروس کرونا بیشتر تبیین کند. میتوانیم با گفتگوی عمومی داخلی و نقش محوری جامعه مدنی یک گفتوگوی ایرانی - بین المللی برای نظام تولید حقیقت را در دوره جدید ایجاد کنیم.