به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، در سال ۲۰۰۰ روستای من، الناقورة در کنار صد‌ها شهر، روستا و مزارع دیگر در جنوب لبنان و بقاع غربی آزاد شد، پس از آنکه عملیات‌های مقاومت اسرائیل را مجبور کرد برای اولین بار بدون هیچ توافق یا قید و شرطی از یک سرزمین عربی خارج شود.
اتفاق ساده‌ای نیست که پدر بزرگ من بمیرد و در روستایی که از ۱۹۴۸ در آن زندگی کرده دفن نشود؛ یعنی از زمانی که در جریان حادثه النکبة از روستای البصه به همراه ده‌ها هزار فلسطینی دیگر به لبنان کوچ کرده بود و اتفاق ساده‌ای نیست که عموی من در ۱۹۹۹ بمیرد و ما به دلیل اشغالگران نتوانیم در تشییع جنازه اش در روستایمان شرکت کنیم.
آری؛ آزادی جنوب اتفاقی نیست که بتوان به سادگی از آن عبور کرد. شاید برای بچه‌های ما این آزادی معنای چندانی نداشته باشد چرا که آن مرحله را درک نکردند. برای آن‌ها اشغالگری وجود ندارد، هر وقت که بخواهند می‌توانند به روستای ما و باقی شهر‌ها روستا‌ها بروند، نه ایست بازرسی هست، نه بمبارانی، نه دستگیری و نه گشت‌های اسرائیلی؛ همه این‌ها گذشته‌ای بسیار دور است که از آن آگاهی ندارند. آزادی جنوب هنوز رخدادی جوان است و گذشت ۲۰ سال زمان چندانی به شمار نمی‌آید، اما متاسفانه این رخداد به مناسبتی ملی و فراگیر تبدیل نشد.
با وجود اجماع مردم بر عظمت رخدادی که سالگردش برای تمام جامعه، با طوائف و گرایش‌های مختلف آن اهمیت دارد، اما آزادی جنوب به سراسر کشور راه نیافت. علت اصلی، شرایطی است که در این ۲۰ سال گذشته، از مرزبندی‌های هویتی گرفته تا نبرد‌های سیاسی-طائفه‌ای حزب‌اللهی که وارد بازی‌های سیاسی لبنان شده و نقش منطقه‌ای آن توسعه یافت و البته کشوری که کار چندانی برای تحول سالگرد این رخداد به مناسبتی ملی نکرد. همه این‌ها آزادی جنوب را از بسامد تاریخی خود محروم ساخته و آن را در قالب عیدی تقویمی برای بعضی از مردم باقی نگاه داشت، اما آزادی جنوب تنها این نیست. آزادی جنوب تحولی بی سابقه در زندگی مردمانی بود که از ۱۹۴۸ همواره منتظر حمله بعدی اسرائیلی‌ها از مرز بودند. این واقعه قبل از هر چیز، آزادی از ترس بود.
ترسی که تا سال‌ها با کشاورزان در حصار‌های مرزی همخانه بود و حالا این کشاورزان هستند که بدون هیچ واهمه‌ای روی زمین‌هایشان کار می‌کنند. آزادی جنوب یعنی اینکه چند سال پیش، برای آشنایی با همکار فلسطینیم اینجا کنار حصار مرزی ایستادم، بدون ذره‌ای نگرانی از اینکه شاید گلوله‌ای به من اصابت کند چرا که می‌دانم معادله بازدارندگی در مرز‌ها از من و فرزندانم حمایت می‌کند.
*حساب توئیتری سیاوش فلاح‌پور
ارسال نظرات