با خواندن این سوره از رسوایی در روز قیامت در امانید

 به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، سوره تکویر یا کُوِّرَت هشتاد و یکمین سوره قرآن است و در جزء سی ام آن قرار دارد.

این سوره درباره نشانه‌های قیامت و دگرگونی‌های آن روز و همچنین عظمت قرآن و تأثیر آن سخن می‌گوید.

از آیات مشهور سوره تکویر آیه هشتم و نهم است که درباره زنده به گور کردن دختران در زمان جاهلیت سخن می‌گوید و می‌پرسد این دختران به کدامین گناه کشته شده‌اند (بِأَیِّ ذَنبٍ قُتِلَتْ).

بر اساس روایات؛ در امان بودن از رسوایی هنگام گرفتن نامه اعمال، بهبودی درد چشم یا چشم آسیب‌دیده، در امان ماندن از خیانت دیگران در زیر پناه خداوند از فضیلت‌ها و خواص خواندن سوره تکویر است.

 

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خدای بخشاینده مهربان

إِذَا الشَّمْسُ کُوِّرَ‌تْ ﴿١﴾

آنگاه که خورشید به هم درپیچد (۱)

وَ إِذَا النُّجُومُ انکَدَرَ‌تْ ﴿٢﴾

و آنگه که ستارگان همى‌تیره شوند (۲)

وَ إِذَا الْجِبَالُ سُیِّرَ‌تْ ﴿٣﴾

و آنگاه که کوه‌ها به رفتار آیند (۳)

وَ إِذَا الْعِشَارُ عُطِّلَتْ ﴿٤﴾

وقتى شتران ماده و ان‌ها ده شوند (۴)

وَ إِذَا الْوُحُوشُ حُشِرَ‌تْ ﴿٥﴾

و آنگه که وحوش را همى‌گرد آرند (۵)

وَ إِذَا الْبِحَارُ سُجِّرَ‌تْ ﴿٦﴾

دریا‌ها آنگه که جوشان گردند (۶)

وَ إِذَا النُّفُوسُ زُوِّجَتْ ﴿٧﴾

و آنگاه که جان‌ها به هم در پیوندند (۷)

وَ إِذَا الْمَوْءُودَةُ سُئِلَتْ ﴿٨﴾

پرسند چو زان دخترک زنده به‌گور (۸)

بِأَیِّ ذَنبٍ قُتِلَتْ ﴿٩﴾

به کدامین گناه کشته شده است؟ (۹)

وَ إِذَا الصُّحُفُ نُشِرَ‌تْ ﴿١٠﴾

و آنگاه که نامه‌ها زهم بگشایند (۱۰)

وَ إِذَا السَّمَاءُ کُشِطَتْ ﴿١١﴾

و آنگاه که آسمان زجا کنده شود (۱۱)

وَ إِذَا الْجَحِیمُ سُعِّرَ‌تْ ﴿١٢﴾

و آنگه که جحیم را برافروزانند (۱۲)

وَ إِذَا الْجَنَّةُ أُزْلِفَتْ ﴿١٣﴾

و آنگه که بهشت را فرا پیش آرند (۱۳)

عَلِمَتْ نَفْسٌ مَّا أَحْضَرَ‌تْ ﴿١٤﴾

هر نفس بداند چه فراهم دیده (۱۴)

فَلَا أُقْسِمُ بِالْخُنَّسِ ﴿١٥﴾

نه، نه! سوگند به اختران گردان (۱۵)

الْجَوَارِ الْکُنَّسِ ﴿١٦﴾

کز دیده نهان شوند و از نو آیند (۱۶)

وَ اللَّیْلِ إِذَا عَسْعَسَ ﴿١٧﴾

سوگند به شب، چون پشت گرداند (۱۷)

وَ الصُّبْحِ إِذَا تَنَفَّسَ ﴿١٨﴾

سوگند به صبح، چون دمیدن گیرد (۱۸)

إِنَّهُ لَقَوْلُ رَ‌سُولٍ کَرِ‌یمٍ ﴿١٩﴾

که قرآن سخن فرشته بزرگوارى است (۱۹)

ذِی قُوَّةٍ عِندَ ذِی الْعَرْ‌شِ مَکِینٍ ﴿٢٠﴾

نیرومند که پیش خداوند عرش، بلندپایگاه است (۲۰)

مُّطَاعٍ ثَمَّ أَمِینٍ ﴿٢١﴾

در آنجا هم مطاع و هم امین است (۲۱)

وَ مَا صَاحِبُکُم بِمَجْنُونٍ ﴿٢٢﴾

و رفیق شما مجنون نیست (۲۲)

وَ لَقَدْ رَ‌آهُ بِالْأُفُقِ الْمُبِینِ ﴿٢٣﴾

و قطعا آن فرشته وحى را در افق رخشان دیده (۲۳)

وَ مَا هُوَ عَلَى الْغَیْبِ بِضَنِینٍ ﴿٢٤﴾

و او در امر غیب بخیل نیست (۲۴)

وَ مَا هُوَ بِقَوْلِ شَیْطَانٍ رَّ‌جِیمٍ ﴿٢٥﴾

و قرآن نیست سخن دیو رجیم (۲۵)

فَأَیْنَ تَذْهَبُونَ ﴿٢٦﴾

پس به کجا مى‌روید؟ (۲۶)

إِنْ هُوَ إِلَّا ذِکْرٌ لِّلْعَالَمِینَ ﴿٢٧﴾

این سخن بجز پندى براى عالمیان نیست (۲۷)

لِمَن شَاءَ مِنکُمْ أَن یَسْتَقِیمَ ﴿٢٨﴾

براى هر یک از شما که خواهد به راه راست رود (۲۸)

وَ مَا تَشَاءُونَ إِلَّا أَن یَشَاءَ اللَّـهُ رَ‌بُّ الْعَالَمِینَ ﴿٢٩﴾

و تا خدا، پروردگار جهانها، نخواهدشما نیز نخواهید خواست (۲۹)