رئیس کانون سراسری انبوه سازان کشورگفت: زمانی مشکل مسکن حل میشود که برای بخش مسکن برنامهی مستمری داشته باشیم وسالانه بین ۱ تا ۲ میلیون مسکن به انضمام هفت سال نیاز ساخته نشده در دولت آقای روحانی خانه بسازیم!
گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو، مسکن موضوعی نیست که یک زمانی بیاید، در بازار هیجانی به پا کند و تا زمان دیگر دست از سر مردم بردارد، چرا که مسکن سقف سر مردم، محل زندگی، پناه اشکها و لبخندها و گرمای دور همی خانواده هاست، لذا نمیتوان از این مساله عبور کرد هر چند دولت آقای روحانی هفت سال از اصلیترین نیاز مردم گذشت و این ماههای آخر به یاد مسکن و یافتن راهکارهایی، چون ساخت مسکن استیجاری یا تولید واحدهای ۲۵ تا ۴۰ متری افتاده است. ایرج رهبر؛ رئیس کانون سراسری انبوه سازان مسکن کشور در این گفتگوشرایط مورد توجه انبوه سازان برای مشارکت در ساخت طرح خانههای استیجاری را با ما مطرح کرده است.
درباره طرح مسکن استیجاری نظرتان مثبت است یا منفی؟ آیا انبوه سازان برای همکاری با دولت مترصد کسب امتیازات خاصی هستند؟ طرح مسکن استیجاری زمانی واقعا کلید میخورد که دولت به وعدههای خود عمل کند و وعدهها و تعهدهایی که به انبوه سازان و سرمایه گذاران میدهد با اصول سرمایه گذاری و سودی که باید عاید انبوه ساز یا سرمایه گذار شود منطبق باشد. تامین بخشی از منابع مالی یا اعطای زمین رایگان یا ارزان قیمت به انبوه سازان از جمله شرایط ساخت مسکن استیجاری است. در صورتی که زمین از سوی دولت و منابع مالی از سوی سرمایه گذاران بخش خصوصی و انبوه سازان تامین شود با توافق بر سر قیمت مصوب امکان ساخت واحدهای مسکونی و تحویل آنها برای اجاره دادن به دولت میسر میشود، لذا دراین صورت دولت میتواند عهده دار مسوولیت اجاره دادن واحدهای مسکونی شود. به هر حال ساخت واحدهای استیجاری منوط به همکاری همه جانبه دولت با انبوه سازان است اگر دولت در اعطای زمین رایگان یا منابع بانکی تسهیلات و حمایت لازم را به عمل بیاورد و تسهیلات مناسبی را در اختیار سازندگان قرار دهد، قطعا سازندگان با مسوولیت و سرمایه گذاری خود ساخت مسکن را برعهده میگیرند و میتوانند خود نیز موضوع اجاره دادن را مدیریت کنند، به هر حال دو سناریو برای ساخت و نحوه اجاره دادن واحدهای مسکونی به مردم پیش روی ما قرار دارد که هر دو دارای راهکار عملیاتی است. بیشتر بخوانید:
در چه صورتی انبوه سازان در ساخت واحدهای استیجاری روی خوشی به دولت نشان نمیدهند؟
مساله زمین در ساخت مسکن آن هم واحدهای مسکونی استیجاری برای سرمایه گذار و انبوه ساز مساله مهمی است، به عبارتی دولت باید در سرمایه گذار و انبوه ساز برای تولید مسکن استیجاری رغبت ایجاد کند، به این معنا که دولت بابت زمین پولی دریافت نکند چرا که بخش مهمی از هزینه ساخت مسکن هزینه زمین است یا اینکه اگر دولت خواهان فروش زمین ارزان است، پول زمین را به صورت اقساطی و در دراز مدت دریافت کند، اعطای تسهیلات ارزان قیمت به انبوه سازان برای ساخت خانههای ارزان قیمت و استیجاری برای ارائه به متقاضیان در پیشرفت امر ساخت و ساز خانوادههای استیجاری بسیار ضروری است، اگر دولت در زمینه محورهای عنوان شده با انبوه سازان همکاری کند قطعا بخشی از مشکل مسکن به نوعی در شکل ارائه واحدهای استیجاری حل میشود، اما در مجموع اگر مشوقی وجود نداشته باشد مسلما سرمایه گذاران برای وارد کردن سرمایه خود به بازار ساخت واحدهای استیجاری تمایلی از خود نشان نمیدهند.
آیا این راهکار میتواند بخشی از مشکل مسکن را حل کند؟ هر اقدام حمایتی توسط دولت حوزه ساخت و ساز مسکن صورت بگیرد اقدام بسیار خوبی است چرا که حل مساله مسکن حل یکی از بزرگترین چالشهای اقتصادی کشور به شمار میرود. به هر حال، هر چند تولید مسکن خوب است به دلیل اینکه در زندگی مردم یک ضرورت به شمار میرود نباید با سیاستهای این دولت یا آن دولت از روند تولید خارج شود، لذا زمانی مشکل مسکن حل میشود که برای بخش مسکن برنامهی مستمری داشته باشیم و با توجه به میانگین نیاز کشور که سالانه بین ۱ تا ۲ میلیون است البته با پر کردن جای خالی واحدهای مسکونی که در هفت سال گذشته ساخته نشده و دولت در این باره اقدامی صورت نداده است میتوانیم مشکل مسکن را حل و مسکن را در ریل صحیح و مناسبی قرار دهیم.
به نظر شما با اجاره واحدهای استیجاری راه برای مالک شدن مردم و خانه دارشدنشان باز میشود؟ مالکیت مسکن نه تنها در ایران بلکه در همه جای جهان مورد توجه مردم است، یعنی همه دوست دارند مالک خانه خود باشند، اما مساله مالکیت در فرهنگ ما ریشه دارتر از سایر مناطق دنیاست، لذا مردم به دنبال خانه دار شدن هستند. متاسفانه اقتصاد کشور به گونهای مدیریت شده که درکوتاه مدت امکان خانه دار شدن را از همه اقشار جامعه گرفته است، طرح تولید واحدهای استیجاری طرح خوبی یا مقدمه خوبی برای پاسخ دادن به فرهنگ مالکیتی است که در فرهنگ عمومی ما نهادینه شده است؛ لذا ساخت واحدهای استیجاری به صورت موقتی و کوتاه مدت بخصوص اگر در اختیار زوجهای جوان قرار داده شود طرح خوبی و پیش زمینه خوبی برای تسهیل روند خانه دار کردن مردم بخصوص زوجهای جوان است.
دولت عنوان کرده که برای حل مشکل مسکن با ساخت واحدهای ۲۵ تا ۴۰ متری در شهرهای بزرگ میتوان بخشی از این نیاز را پوشش داد به نظر شما ساخت واحدهایی دراین اندازه و مقیاس با توجه به فرهنگ و شیوه زندگی ایرانیان جوابگو خواهد بود؟ مساله مهمی که در پس پرده این خانههای با متراژ پایین خوابیده است معضلات اجتماعی است که قطعا متعاقب ساخت این خانهها خانوادهها و جامعه را درگیر میکند. به هر حال تعداد زیادی واحد ۲۵ تا ۴۰ متری در مجتمعهای مسکونی ساخته میشود لذا خانوارهای زیادی باید کنار هم زندگی کنند که این مساله میتواند مشکلات زیادی را دراین مجتمعها ایجاد کند. از سوی دیگر زندگی کردن برای خانواده در واحد ۲۵ تا ۴۰ متری بسیار سخت است، ضمن اینکه این واحدها اگر به غیر از استفاده خانوادهها و زوجهای جوان خرید و فروش شوند و مسائل غیر اخلاقی در کنار گوش خانوادههایی که مجبور به زندگی دراین واحدهای کوچک هستند اتفاق بیفتد باز هم تبعات فرهنگی و اخلاقی شدیدی به جامعه و متقاضیان این واحدها که درقالب خانواده هستند وارد میشود. واحدهای کوچک متراژ در بسیاری از کشورهای جهان متقاضیان خاص خود را دارد، از سوی دیگر فرهنگ ما با فرهنگ کشورهای غربی و حتی شرقی مثل ژاپنیها که حتی زیر پله یا زیر شیروانی زندگی میکنند بسیار متفاوت است لذا این واحدها خاص فرهنگ ما نیست و اگر ساخته شود در مدت زمان محدود و کوتاهی میتواند پاسخگوی نیاز یک زوج جوان باشد در غیر این صورت زندگی در چنین واحدهایی بسیار سخت و ملال آور است.