به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، زهره الهیان عضو کمیته سلامت مجمع نمایندگان تهران در مجلس شورای اسلامی در نامه‌ای به رئیس جمهور از ورود ۱۵۰ هزار واکسن از شرکت وایزر انتقاد کرد.
در متن این نامه آمده است:
جناب آقای روحانی
رئیس جمهور محترم
سلام علیکم.
در روز‌های اخیر خبر ورود ۱۵۰ هزار واکسن از شرکت فایزر که گفته می‌شود توسط برخی از خیرین خریداری و به ایران اهدا شده است نگرانی‌ها و سؤالات جدی را در خصوص این اقدام تأمل برانگیز ایجاد کرده است
این واکسن هنوز در مرحله آزمایش انسانی بوده و بسیاری از عوارض و مسائل مربوط به ایمنی آن مشخص نشده است، ورود آن به کشور از طریقی غیر از وزارت بهداشت (اهدایی خیرین! و از طریق هلال احمر) آن هم به اندازه تزریق برای ۷۵ هزار نفر چه آورده‌ای برای کشور می‌تواند داشته باشد؟ درحالی که در شرایط فعلی نیاز کشور ۱۲۰ میلیون دوزواکسن است. آیا این کار جز این معنی به ذهن متبادر می‌کند که شرکت قصد دارد این دارو را بر روی مردم ایران آزمایش کند؟
تعداد واکسن‌های اهدایی ۱۵۰ هزار عدد است که با توجه به نیاز به دو دوز واکسن برای هر فرد، تنها برای ۷۵ هزار نفر واکسن تزریق خواهد شد. با توجه به جمعیت بیش از ۸۵ میلیونی کشور، تزریق این تعداد واحد چه تأثیری بر پیشگیری و کنترل کرونا در کشور خواهد داشت؟! و چه دلیلی برای ورود این واکسن‌ها می‌تواند وجود داشته باشد؟
در حالی که شرکت اهدا کننده واکسن (فایزر) سابقه خوبی در تولید واکسن به خصوص واکسن کووید ۱۹ ندارد و گزارشات متعددی مبنی بر واکنش‌های آلرژیک و فوت و ناهنجاری‌های خاص بعد از تزریق واکسن این شرکت گزارش شده است و در حال حاضر این شرکت تخلف‌های کلانی را نیز در کارنامه خود دارد و به عنوان یک شرکت که به شدت دنبال مقاصد اقتصادی است شهرت دارد.
بر اساس نظر کارشناسان و اطلاعات منتشر شده واکسن فایزر یک واکسن گران‌قیمت است. همچنین شرایط نگهداری و حمل این واکسن شرایط ویژه‌ای را می‌طلبد. به دلایل ذکر شده این واکسن در سبد خرید وزارت بهداشت نیست؛ بنابراین چه دلیلی برای آزمایش این واکسن بر روی مردم ایران وجود دارد؟
یکی از تهدیدات مطرح شده ناشی از تزریق واکسن توسط کارشناسان بحث نانوبورد‌ها و استفاده از واکسن برای تزریق نانوبورد‌ها به بدن در جوامع مختلف برای مقاصد سوء وغیر انسانی است.
سوأل این است که با توجه به سوء نیت غرب در تعامل با ایران در موارد مشابه (از جمله واردات خون‌های آلوده) چه تضمینی برای عدم سوء استفاده از این واکسن‌ها برای این مقاصد و اهداف مشابه وجود دارد؟
ایران کشوری است که سابقه درخشانی در ساخت واکسن دارد به علاوه اولین کشور تولید کننده واکسن در منطقه بوده است. همچنین حداقل ۷ شرکت در زمینه تولید واکسن در کشور فعال هستند که یکی از این شرکت‌ها به مرحله تولید انسانی هم رسیده است. بسیاری از این شرکت‌ها دانش بنیان هستند که با حمایت‌های لازم می‌توانند به نقطه عطف در سلامت واقتصاد سلامت تبدیل شوند و نیز آیا بهتر نیست به جای القای نیاز به واکسن خارجی در اذهان عموم مردم به حمایت همه جانبه از این شرکت‌ها بپردازیم؟
نکته آخر این که اقدامات بومی و تأثیرگذار مانند طرح شهید سلیمانی با هدف پیشگیری و ردیابی بیماری در کل کشور با تکیه بر مشارکت مردم و بسیج مردمی با رویکرد پیشگیری تأثیر قابل توجهی بر کنترل بیماری داشته است.
این در حالی است که شواهد نشان می‌دهد دولت در حمایت از این طرح کوتاهی کرده است. حال این سوأل مطرح می‌شود که بهتر نیست به جای ترویج تب خرید واکسن خارجی و هزینه‌کرد ده‌ها میلیون یورو برای خرید واکسن‌های خارجی به اقدامات پیشگیرانه و در دسترس تمرکز شود تا زمینه را برای تزریق واکسن‌های ایمن و مطابق با اصول ایمنی وامنیت وسلامت فراهم سازد؟.
در متن این نامه آمده است:
جناب آقای روحانی
رئیس جمهور محترم
سلام علیکم.
در روز‌های اخیر خبر ورود ۱۵۰ هزار واکسن از شرکت فایزر که گفته می‌شود توسط برخی از خیرین خریداری و به ایران اهدا شده است نگرانی‌ها و سؤالات جدی را در خصوص این اقدام تأمل برانگیز ایجاد کرده است
این واکسن هنوز در مرحله آزمایش انسانی بوده و بسیاری از عوارض و مسائل مربوط به ایمنی آن مشخص نشده است، ورود آن به کشور از طریقی غیر از وزارت بهداشت (اهدایی خیرین! و از طریق هلال احمر) آن هم به اندازه تزریق برای ۷۵ هزار نفر چه آورده‌ای برای کشور می‌تواند داشته باشد؟ درحالی که در شرایط فعلی نیاز کشور ۱۲۰ میلیون دوزواکسن است. آیا این کار جز این معنی به ذهن متبادر می‌کند که شرکت قصد دارد این دارو را بر روی مردم ایران آزمایش کند؟
تعداد واکسن‌های اهدایی ۱۵۰ هزار عدد است که با توجه به نیاز به دو دوز واکسن برای هر فرد، تنها برای ۷۵ هزار نفر واکسن تزریق خواهد شد. با توجه به جمعیت بیش از ۸۵ میلیونی کشور، تزریق این تعداد واحد چه تأثیری بر پیشگیری و کنترل کرونا در کشور خواهد داشت؟! و چه دلیلی برای ورود این واکسن‌ها می‌تواند وجود داشته باشد؟
در حالی که شرکت اهدا کننده واکسن (فایزر) سابقه خوبی در تولید واکسن به خصوص واکسن کووید ۱۹ ندارد و گزارشات متعددی مبنی بر واکنش‌های آلرژیک و فوت و ناهنجاری‌های خاص بعد از تزریق واکسن این شرکت گزارش شده است و در حال حاضر این شرکت تخلف‌های کلانی را نیز در کارنامه خود دارد و به عنوان یک شرکت که به شدت دنبال مقاصد اقتصادی است شهرت دارد.
بر اساس نظر کارشناسان و اطلاعات منتشر شده واکسن فایزر یک واکسن گران‌قیمت است. همچنین شرایط نگهداری و حمل این واکسن شرایط ویژه‌ای را می‌طلبد. به دلایل ذکر شده این واکسن در سبد خرید وزارت بهداشت نیست؛ بنابراین چه دلیلی برای آزمایش این واکسن بر روی مردم ایران وجود دارد؟
یکی از تهدیدات مطرح شده ناشی از تزریق واکسن توسط کارشناسان بحث نانوبورد‌ها و استفاده از واکسن برای تزریق نانوبورد‌ها به بدن در جوامع مختلف برای مقاصد سوء وغیر انسانی است.
سوأل این است که با توجه به سوء نیت غرب در تعامل با ایران در موارد مشابه (از جمله واردات خون‌های آلوده) چه تضمینی برای عدم سوء استفاده از این واکسن‌ها برای این مقاصد و اهداف مشابه وجود دارد؟
ایران کشوری است که سابقه درخشانی در ساخت واکسن دارد به علاوه اولین کشور تولید کننده واکسن در منطقه بوده است. همچنین حداقل ۷ شرکت در زمینه تولید واکسن در کشور فعال هستند که یکی از این شرکت‌ها به مرحله تولید انسانی هم رسیده است. بسیاری از این شرکت‌ها دانش بنیان هستند که با حمایت‌های لازم می‌توانند به نقطه عطف در سلامت واقتصاد سلامت تبدیل شوند و نیز آیا بهتر نیست به جای القای نیاز به واکسن خارجی در اذهان عموم مردم به حمایت همه جانبه از این شرکت‌ها بپردازیم؟
نکته آخر این که اقدامات بومی و تأثیرگذار مانند طرح شهید سلیمانی با هدف پیشگیری و ردیابی بیماری در کل کشور با تکیه بر مشارکت مردم و بسیج مردمی با رویکرد پیشگیری تأثیر قابل توجهی بر کنترل بیماری داشته است.
این در حالی است که شواهد نشان می‌دهد دولت در حمایت از این طرح کوتاهی کرده است. حال این سوأل مطرح می‌شود که بهتر نیست به جای ترویج تب خرید واکسن خارجی و هزینه‌کرد ده‌ها میلیون یورو برای خرید واکسن‌های خارجی به اقدامات پیشگیرانه و در دسترس تمرکز شود تا زمینه را برای تزریق واکسن‌های ایمن و مطابق با اصول ایمنی وامنیت وسلامت فراهم سازد؟.
ارسال نظرات