به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، متن سخنان خطبه گونه امروز اول اسفند حجت الاسلام و المسلمین کاظم صدیقی خطیب جمعه تهران به شرح ذیل است:
«السلام علیک یا بقیه الله سیّدی مولای یابن الحسن یابن فاطمه أغثنی و أدرکنی اجرنی و أضِفنی
أعوذ بِالله مِنَ الشَّیطَان الرَّجیم
بِسمِ الله الرَّحمَنِ الرَّحِیمِ
رَبِّ اشْرَحْ لِی صَدْرِی وَ یَسِّرْ لِی أَمْرِی وَ احْلُلْ عُقْدَةً مِنْ لِسَانِی یَفْقَهُوا قَوْلِی
اَلحَمدُللهِ رَبِّ العالَمین و الصَّلاةُ عَلَی سَیِّدنا أَنْبِیَا و الْمُرْسَلِین حبیبنا حبیبِ اِلهِ الْعالَمِین، ابِاالقاسِم مُحَمَّد صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ عَلَی آلِهِ الأطْیَبِینَ و لاسِیَّما مولانا بقیة اللهِ فِی العالَمین
وَإِذَا سَأَلَکَ عِبَادِی عَنِّی فَإِنِّی قَرِیبٌ أُجِیبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ فَلْیَسْتَجِیبُوا لِی وَلْیُؤْمِنُوا بِی
ایام الله رجب المرجب را رجب الاصب را به وجود اقدس سفره گستر رجب مولا و سید و جان و جانانمان حضرت، ولی الله امام عصر ارواحنا فداه و به همه صاحبدلان، مومنان، اهل عبادت، اهلُ الله تهنیت و تبریک عرض میکنم.
به مناسبت این ماه برکات، ثمرات، و اسرار و فیوضاتی که از این ماه، سالک الی الله، مرد خدا، مرد آخرت میتواند ذخیره کند، چند جملهای در این ارتباط با دل پاک شما خدا جویان و میهمانان الهی در این فصل که رجب، شعبان، رمضان یک فصل است، بهار است، رویش است، نسیم حیات است، وارستگی است، فرهیختگی است، عروج است، معراج است، پرواز دل است، تزکیه است، تهذیب است، نه، عشق است، آب شدن است، از خود عبور کردن است، به جانان رسیدن است، همه بزرگان وادهی سلوک الی الله که در راس آن، سید اهل مراقبه، سید بن طاووس صلوات الله علیه است و در معاصرین ما مرحوم آیت الحق، جمال السّالکین آقا میرزا جواد آقای ملکی تبریزی، در آثارشان مطالبی را مطرح کرده اند نشان میدهد که اینها در این وادی در حضور و محضر حق سرگشته بودند و اعجاب میکنند به پذیراییهای الهی برای عروش رحمان که قلب مؤمن عرش خداست و خدا در این ماه بر این عرش استقرار دارد. دل را به غیر دلدار نمیده.
ماه رجب در این حدیثی که مرحوم سید نقل کرده و مرحوم آمیرزا جواد آقای ملکی حق میدهند که کسی به پای این حدیث قدسی جان بدهد. در آنجا عباراتی دارد خیلی عبارتهای دل انگیز، تکان دهنده، امیدوار کننده. یک جمله اش این است که «الشَّهرُ شَهری و العَبدُ عَبدی» ماه، ماه خودم هست، بنده هم بنده من است یک عبارت این است که «أنا أنیسُ مَن ذَکَرَنی» کسی در این ماه دل به من بده من با او انیسم، من مأنوس او هستم، او را با خودم خواهم داشت و «جَلِیسُ مَن ذَکَرَنی» با او همنشینم، اصلا پیش خودمه، با من هست و عبارت عجیبتر «مُطِیعُ مَنْ أَطَاعَنِی» هرکس مطیع من باشد، من هم مطیع او خواهم بود. یعنی اگر کسی در این ماه خودشو بدهد به من، با غیر من آنات شبش را و ساعات روزش را به غیر من مشغول نسازد، همه وجودش با خدا باشد، خدا میگوید من هم خدایی ام را به او میدهم. این حدیث قدسی که «عَبْدِی أَطِعْنِی حتی أَجْعَلْکَ مِثْلِی» بنده من فرمان من را ببر، تا تو را آیینه خودم قرار دهم، هرکی به تو نگاه کند، جمال من را در آیینه تو ببیند، جلال من را ببیند، اسما و حسنای من در وجودت دیده میشود و این جهت مشابهت و مرآتیت هم یک بخشش را خداوند مطرح فرموده «انا أقول کن فَیَکون و انت تقول کُن فَیَکون» اگر بنده باشیم، بندگی ریشه در ربوبیت دارد. شما در انجام کارهایتان احتیاج به اسباب پیدا نخواهید کرد، خواستن هرچیز همانا، آنچه که در بهشت خواهید دید در همین جا من به شما خواهم داد. انبیاء علیهم السلام، امیرالمؤمنین اینگونه بودند و یک چیزی میخواستند بشه اراده میکردند و میشد، امروز این شفاهایی که شما در حرم مطهر حضرت ثامن الحجج علی بن موسی علیه آلافُ التَّحِیَّهِ وَ الثَّناءِ و سایر امامان مریضهای صعب العلاج میروند، بدون هیچ جراحی، آمپول دردآور یا داروی تلخ، بدون اینکه زمان ببرد، امام رضا یک نگاه میکند و خوب میشه. آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند. عبارت دیگری که خدا فرموده، فرموده این ماه حبل الله است، سیم وصال است، هرکس دلش برای من تنگ شده، با این سیم به من وصل بشود. این حدیث داعی از آن غرر احادیث است برای اهلش چه نمیکند.
و، اما مراقبات این ماه عزیز حدود بیست مراقبه در مفاتیح الجنان آورده، در المراقبات آقا میرزا جواد آقای ملکی آمده و در کتاب شریف اقبال الاعمال سید بن طاووس خیلی سفره گسترده است، چه گنجینه هایی، چه چشمههای جوشانی، چه ابرهای باران زایی، چه بذرهای پر ثمری، چه نهالهای پر میوه ای، آدم نمیتواند احصا کند، خدا چجور از دل بنده اش در این ماه پذیرایی میکند. اما بعضی از مراقبتها را من خدمت شما تقدیم میدارم، یکی استغفار است که تخلیه است. آقای بهجت اَعلَی اللهُ مقامَه که خُب مرد این میدان بود، نور بود، عرشی بود، اینجایی نبود، آنجایی بود، از آنجا آمده بود، ولی اینجا نبود، همانجا بود. آقای بهجت برای همه مشکلات استغفار را توصیه میکردند، مریضتان را با استغفار، قرضتان را با استغفار، بچه دار نشدنتان را با استغفار، فقرتان را با استغفار برطرف کنید. استغفار اکسیر است، استغفار کلید هر در بسته است. به تعبیر روایتی که آقای بهجت با یک تأثری میگفتند به که بگوییم؟ با همان لهجه خاص خودشان به که بگوییم که مشکل شما گناهان شماست و دوای شما استغفار شماست. استغفارهای متنوعی در این ماه برای ما بصورت دستورالعمل ارائه کرده اند. درخواست من این است که به مفاتیح الجنان مراجعه کنید، بخصوص آن صدتا استغفاری که به صدقه ختم میشود، این راز دارد، قبولی استغفار به این است که ما به فقرا برسیم، به گرفتارها برسیم، افتادهها را بلند کنیم، زیر پا ماندهها را بکشیم بیرون. استغفار با صدقه وقتی همراه میشود، خیلی اعجاز میکند.
نکته دوم در ماه مبارک رجب کثرت تهلیل است. تهلیل به «ه» هوز یعنی لا إله إلّا الله گفتن. ذکری اشرف از لا إله إلّا الله پیغمبر فرمودند من نیاوردم. در این ماه هرشب بتوانیم هزار بار بگوییم لا إله إلّا الله، اما در تمام اذکار آن که روح ذکر است، حضور قلب است. وقتی لا اله میگویی، همه را از دل بیرون کن، هیچی در دلت نباشد، الا الله میگویی جمال خدا را ببین، عاشقش شو، بسوز، خام بودم پخته شدم سوختم خودتو بر باد بده. این استغفار با آن لا اله الا الله در قرآن در قرینه هم مورد امر خداوند متعال قرار گرفته است. میگویند دل وقتی سخت میشود خدای متعال هیچ عذابی را مثل قساوت قلب بر بنده اش نازل نمیکند «مَا ضُرِبَ عَبدٌ بِعُقُوبَهٍ اَعظَمُ مِن قَسوَةِ القَلب» بندهای با هیچ چوبی با هیچ تازیانه و شلاقی دردناکتر از قساوت قلب زده نشده، خدا نکند آدم بی رحم شود، آدم بی عاطفه شود، آدم بی وجدان بشود، خون مردم را بمکد، حق مردم را پایمال کند، به فقرا دلش نسوزد، حق آنها را بخورد، خمس را، زکات را، مالیات را، حقوق عمومی را، بیت المال را این بی رحمی هست. خیلی بی رحمی است و این چوب خداست و شدیدترین دردیست که خدا بر افراد نازل میکند. میگویند وقتی دل قسی شد، چیزی که دل را نرم میکند، شخم اش میزند لا اله الّا الله با اخلاص است و خدا کند، خدا کند، خدا کند موقعی که قبض روح میکند قابض الارواح آخرین حرفی که از ما صادر میشود کلمه طیبه لا اله الّا الله باشد.
نکته سوم زیارت رجبیه این ماه است. زیارت رجبیه در همه ماهها ما زیارت داریم، در مناسبتهای خاص زیارت امام حسین (ع) خصوصاً جز زیارتهایی است که توصیه شده. ٱلْحَمْدُلله امام رضا داریم، درِ رحمتش به روی ما باز است غفلت نکنیم، ولی هیچ زیارتی، زیارت رجبیه نمیشود، سفرهای که امامان ما برای زائرین رجب پهن کرده اند، در هیچ ماهی دل این شیرینی و حلاوت را نخواهد چشید و زیارت نامه مخصوصی برای همین ماه است.
چهارمین نکته این زیارتها ارتباط، اتصال و تجدید بیعت با اولیای الهی است، با اختران آسمان هدایت است، با کشتیهای نجات دنیا و آخرتمان امامانمان هست، زیارت از خود بیرون آمدن است، قطره آلوده وجود را به دریای عصمت امامانمان ذوب کردن است. قطره وقتی دریا شود چه میشود، آدم وقتی به زیارت میرود اگر زیارتش زیارت باشد، دریا میشود، وقتی بر میگردد خودش نیست، بوی امام رضا را با خودش میآورد، خوی امام حسین علیه السلام را با خودش میآورد.
نکته بعدی مسئله دعاهاست. دعا مغز عبادت است، جان عبادت است، دعا تظاهر به حقیقت خودمان است. ما بیچاره ایم، ما ناتوانیم، ما ضعیفیم، ما نفس قوی داریم، ما کششها و غرائز نیرومندی داریم. ما زورمان به خودمان نمیرسد. اینکه کم میآوریم اینو باید بفهمیم و دعاست که خودمان را به ما معرفی میکند و راه قوی شدن را، راه غنا را، راه استقلال را به ما نشان میدهد. اگر خودت نباشی اگر ضعیف در پناه یک قوی باشد، اگر ذلیل به یک عزیزی پیوند بخورد اگر افتاده به یک مستقلی وصل شود، کارش درست است. دعا تضمین کننده این معانی است؛ لذا دعا اکسیر اعظم است اگر ما دعا نکنیم قرآن کریم فرموده «قُلْ مَا یَعْبَأُ بِکُمْ رَبِّی لَوْلَا دُعَاؤُکُمْ» اگر شما خدا را نخوانید توجه به خدا نکنید، التجاء و تضرع نداشته باشید، خدا نگاهتان نمیکند حالا که ضعیفی صداش بزن، حالا که بیجاره شدی چاره ساز او خودشه این آیه را در طلیعه سخنم به محضرتون هدیه کردم «إِذا سَأَلَکَ عِبادی عَنّی فَإِنّی قَریبٌ» حبیب من، سفیر من، به بندگان من که سراغ من را از تو میگیرند به آنها بگو آب در کوزه و ما تشنه لبان میگردیم؟ یار در خانه و ما گرد جهان میگردیم؟ خدا خودت هست کجا داری میری «أینَ تَذهَبون» چرا عوضی گرفتی همه را فکر میکنی خدای تواند کاری ازشان ساخته است؟ دل بده به من، من در دلت حضور پیدا میکنم. «القَلبُ حَرمُ الله» بارگاه من، خانه من، قلب خودت است. غیر من را از دلت بیرون کن تا منو پیدا کنی «فَإِنّی قَریبٌ» من نزدیکم از کی سراغ منو میگیری تو وجود خودت، در قلب خودت خدا را پیدا کن، خدایا بلد نیستم خدایا نمیتوانم خدایا خودت خودت را به من بده من محجوب شدم گرفتار شدم. این دعاهای ماه رجب دعاهای عجیبی است، ولی چند تا دعاست یکی دعای «خابَ الوافِدُونَ عَلى غَیْرِکَ» کسی به هر که وارد بشود جز تو چیزی گیرش نمیاد «وَ ضاعَ المُلِمُّونَ اِلاَّ بِکَ» وقتی حیوانی مرکبی خسته میشه، درمانده میشه میگویند «لمم» پیدا کرد. تو بارت سنگین بود خیلی دویدی در زندگی، درمانده شدی آدم درمانده خسته، به هر کسی جز او پناه ببرد، خاسر است ور شکسته است کسی به تو انرژی نمیده، کسی رفع خستگی از تو نمیکنه، آغوش من برات بازه، بیا تو بغل خودم. چرا به دیگری پناه میبری «وَ ضاعَ المُلِمُّونَ اِلاَّ بِکَ» «وَ أَجْدَبَ الْمُنْتَجِعُونَ» کسی که دنبال چراگاه میگرده رمه داره سرمایهاش باید بچره فربه بشه، اما هر چی میگرده همه جا خشکی زده است قحطی زده است این را میگویند «وأَجْدَبَ الْمُنْتَجِعُونَ» کسی که قحطی زده است یا رمه اش را دنبال چراگاه میگرده که آنها را سیر کند تا زندگی کند یا نه خودش قحطی زده است قوتی گیرش نیامده، داره از ناتوانی میمیرد دنبال یک کریمی میگردد که سفره پر نعمتی داشته باشد و او را تغذیه کند و این «خابَ الوافِدونَ» چهار بن بست را به ما نشان میدهد بعد درهای باز را که از این بن بستها بیرون بیاید، تو کوی یار بیایید آنجا بن بست ندارد. خیلی دعای قشنگی است. یک دعایی هم مُعلّی بن خنیس نقل میکند از وجود نازنین حضرت امام جعفر صادق علیه السلام که من این را از روی اقبال الاعمال سیّد به محضر شما تقدیم میدارم. مُعلّی بن خنیس شهید محبت امام صادق علیه السلام است وقتی ماه رجب بود رفت خدمت حضرت، عرضه داشت «یَا سَیِّدِی عَلِّمْنِی دُعَاءً یَجْمَعُ کُلَّ مَا أَوْدَعَتْهُ الشِّیعَةُ فِی کُتُبِهَا» یک دعایی که کپسول باشد خاصیت همه دواها در این گنجانده شده باشد. حضرت وقتی این دعا را یاد دادند فرمودند یا معلی «وَ اللَّهِ لَقَدْ جَمَعَ لَکَ هَذَا الدُّعَاءُ مَا کَانَ مِنْ لَدُنْ إِبْرَاهِیمِ الْخَلِیلِ (ع) إِلَى مُحَمَّدٍ (ص)» در این دعا آنچه از خلیل خدا تا به امروز اولیا از مواهب الهی جمع کردهاند در دعاها جامع همه هست. «اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ صَبْرَ الشَّاکِرِینَ لَکَ وَ عَمَلَ الْخَائِفِینَ مِنْکَ وَ یَقِینَ الْعَابِدِینَ لَکَ» این سه فراز از این دعاست. چه دعایی، چه نردبانی، چه قلهای برای ما ترسیم کرد اللّها من مسئلت میکنم صبر شاکرین لک انسان در زندگی مشکل داره این مشکلات برایش تلخ است، اما اگر بدانیم این مشکلات دو شهپری است که ما را به قله میبرد ما را به تگنج میرساند این سختیها ما را اذیت نمیکند کیف میکنیم میگوییم در بلا هم میکشم لذات تو، انسان سالک شدائد زندگی را تلخ نمیبیند همه اینها را هدیههای خدا میبیند یعنی خدایا تو این ماه رجب مرا جزء عرفا قرار بده جزء سالکان قرار بده تا بگویم و بفهمم و باور کنم که هرچه از دوست میرسد نیکوست. بلاها نعمتی است، جنگ برای ما چه آثار و برکاتی داشت، این دفاع از حرم برای ما چه عزتی بود، این تحریم دنیا ما را در وادی علم چقدر اوج داده. چرا در مشکلات اهل شکر نباشیم؟ چرا در برابر مقاومت ما کیف نکنیم که خدا به ما اینقدر مقاومت داده؟ «أَسْئَلُکَ صَبْرَ الشَّاکِرِینَ لَکَ» حضرت آقا روحی فداه به مردم تبریز یک مدالهایی دادند بعد هم توصیههایی کردند یکی این بود که خسته نشوید دوم این بود که ناامید نشوید این خسته نشدن، ناامید نشدن از این دعاها استفاده میشود و عمل الخائفین لک حضرت زهرا سلام الله علیها سه روز روزه گرفته بودند هر سه شب افطار شان را داده بودند، ولی قرآن میفرماید «یُوفُونَ بِالنَّذْرِ وَ یَخافُونَ» اینها به نذرشان عمل کردند، ولی طلبکار نبودند، میترسیدند، خشیت داشتند. این عمل من در برابر عظمت خدا چیزی نیست، آیا خدا قبول میکند یا نه؟ «عَمَلَ الْخَائِفِینَ» و سوم «یَقِینَ الْعَابِدِینَ» عبادت را خدای متعال برای درمان شک که مرض است، اینهایی که تردید کردند، اینهایی که از انقلاب برگشتند، اینهایی که از خوبیها وا پس زدند بدبختها، اینها اهل شک اند. اهل یقین از اول انقلاب تا ظهور حضرت مهدی یقین دارد که در پناه خداست، خون شهدا حیّ است و این خط استقامت خط پیروزی است.
در پایان یک دعایی را فقط آدرسش را خدمت شما عرض میکنم همه این دعاها در مفاتیح الجنان هم هست، ولی شأن نزولش را میخواهم عرض کنم. دو تا دعا از جود نازنین خود حضرت حجت امام زمانمان، یکی از ناحیه مقدسه آمده که محمد بن عثمان بن سعید از نواب حضرت در توقیعی آن دعا را آورده. خیلی اسرار آمیز است و انسان را تشویق میکند که آدم از فناء فی الله به بقاء بالله برسد پا روخودش بگذارد، از خودش بگذرد به خدا میرسد و رنگ خدا میگیرد «بِمَعَانِی جَمِیعِ مَا یَدْعُوکَ بِهِ وُلَاهُ أَمْرِکَ» این امامان ما توصیف انسان کامل و خلیفه خداست. این دعا خیلی دلنشین است. یک دعا هم محمدبن ابی الرّواد رواسی با محمدبن جعفر دهّان که میگویند مسجد سهله رفتیم و گفتیم به مسجد صعصعه هم قدمی بگذاریم. مسجد صعصعه نزدیک مسجد سهله است امیرالمؤمنین آنجا نماز خواندند قدمگاه حجج و اولیای الهی است میگن آنجا رفتیم نماز خواندیم یه وقتی یه آقایی سوار ناقه بود جلو مسجد ناقه شان را نشاندند، عقال کردند، وارد مسجد شدند، دو رکعت نماز خواندند طول کشید، بعد از نماز این دعا را خواندند «اللَّهُمَّ یَا ذَا الْمِنَنِ السَّابِغَةِ» این یک جمله را من میخوانم که انشاءالله برای همه مفید باشه و انشاءالله دلمان را به پرواز در بیاورد. از خدا اینجور درخواست میکند امام زمان: «صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ خاتَمِ النَّبِیّینَ وَ علی اهْلِ بَیْتِهِ الطاهرین الأخیار و ان تقْسِمَ لى فى شَهْرِنا هذا خَیْرَ ما قَسَمْتَ» خدایا تو که داری رحمت تقسیم میکنی، برای من هم یک بخشی بذار، من هم سهمی از این ماه داشته باشم «وَ تخْتِمَ لى بِالسَّعادَةِ» عاقبت بخیرم کن «و احینی ما اَحْیَیْتَنى مَوْفُوراً وَ اَمِتْنى مَسْرُوراً وَ مَغْفُوراً» دنیا و آخرت را یکجا میخواهد. خدایا مرا برخوردار کن، محتاج این و آن نشوم، گرفتار سختی معیشت نشوم. موفور باشه و موقع مردن مسرور و مغفور. خیلی عجیبه، خوب زندگی کنم و خوب بمیرم. «مَسْرُوراً وَ مَغْفُوراً». توضیحات باشد اگر عمری داشتیم، ولی این شأن نزول را در مفاتیح نیاورده این جا دارد برای این محمدبن ابی رواده رواسی به رفیقش گفت که این آقا نمازش عجیب بود، دعایش دل ما را آب کرد، نمیخواهی برویم ببینیم چی بود؟ آمدیم گفتیم آقا شما را به خدایی که این جلالت را، این نورانیت را و این حالت را به شما داده (این زبان حال منه) خودتان را به ما معرفی کنید حضرت فرمودند به نظر شما من کیستم ما هردو گفتیم شما جناب خضر هستیم این عبارت را ببینید روز جمعه آن هم ماه رجب ببینید چیزیتون میشه یا نه نمیشه. حضرت فرمودند «وَ اللَّهِ إِنِّی لَمَنِ الْخَضِرُ مُفْتَقِرٌ إِلَى رُؤْیَتِهِ» والله من کسی هستم که جناب خضر محتاج دیدن من او هم دربدر منه (به تعبیر من) او هم خانه خرابه منه من او خودش رو محتاج میبینه که مرا ببینه و به دیدن ما، به رویت ما احتیاج داره
خدایا به جناب خضر قسمت میدهیم که عاشق امام زمان و فقیر رؤیت حضرت است این احساس فقر و شوق به دیدار را به روزی ما بفرما، فرج امام زمان را برسان
سایه پر برکت نایب امام زمان چه سفرههایی با عنایت امام زمان برای نسل جوان ما برای ارتباط با خدا این مرد نازنین در کنار خون شهدا پهن کردهاند که یکیش اعتکاف بود شما را به خدا دعا کنید این ویروس بره و آن اجتماعاتی که عرش خدا را میلرزاند و باز هم ما خودمان را در جمع شما اهل اشک و سوز و صفا و تمرین زندگی زاهدانه و زندگی جمعی در خانه خدا ببینیم با سرعت پیش برویم خدایا بحق محمد و آل محمد این مرد پر برکت و نورانی را تا ظهور حضرت و کنار حضرت در حکومت جهانیش مستدام بدار
خدایا مردم عزیزمان را از این نگرانیها گرانیها سوء مدیریتها نجات عنایت بفرما
نسل جوان ما را به ساحل معنویت، به ساحل وفور نعمت در دنیا و سرور لقاء الهی در موقع مرگ همه مان را نائل بگردان و امر ازدواج را اشتغال را برای نسل جوان ما با رأفت خودت با رحمت خاصه خودت تأمین بفرما
امام عظیم الشأن ما، شهدای سرافراز ما را از ما خشنود و طبقهایی از نور نثارشان بگردان
همه مریضها الها، تو را به انبیا و اولیا، میدانم همه آمین میگویند و آمین شما ان شاءالله مورد قبول است امام زمان هم روز جمعه هست آمین حضرت با آمین شما تقارن پیدا میکند آمین حضرت ان شاءالله موجب استجابت دعا میشود خدایا به مقربان درگاهت به انبیاء و مرسلین، به ائمه اطهار به عصمت حضرت زهرا، به مأموریت ویژه حضرت موسی بن جعفر همه بیماران خاصه بیماران مورد نظر، بیماران سفارش شده، بیمارانی که توقع دارند ما دعا براشون بکنیم، خدایا شفای عاجل و کامل روزی بفرما عاقبت امر ما را به شهادت مختوم بگردان
وَالسَّلامُ عَلِیْکُمْ وَ رَحمَهُ اللهِ وَ بَرِکاتُه»