در نشست مجازی مطرح شد
به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری دانشجو، افشین استوار روز چهارشنبه در نشست خبری روز جهانی شنوایی که به صورت ویدیو کنفرانس از وزارت بهداشت برگزار شد، افزود: در بزرگسالان بیش از ۵۰ درصد و در کودکان بیش از ۶۰ درصد موارد قابل پیشگیری و کنترل بوده و به همین دلیل وزارت بهداشت با کمک ذی‌نفعان از جمله بهزیستی تلاش می‌کند که برنامه‌های پیشگیری و تشخیص زودرس ناشنوایی را اجرا کند.
وی گفت: اکنون حدود ۴۶۴ میلیون نفر در سراسر دنیا به کم شنوایی مبتلا هستند. تخمین زده شده تا سال ۲۰۵۰ این میزان به ۹۰۰ میلیون نفر افزایش پیدا می‌کند. ۷۵۰ میلیارد دلار هزینه سالانه مستقیم کم شنوایی و ناشنوایی در جهان است.
استوار ادامه داد: بروز ناشنوایی و کم شنوایی در نوزدان حدود ۲.۷ در هر هزار تولد است. یعنی سالانه نزدیک به ۳۵۰۰ نوزاد کم شنوا یا ناشنوا داریم که این به معنی ۳۰۰ نوزاد در ماه و ۱۰ نوزاد در روز است. بسیاری از این موارد قابل پیشگیری است.
رییس مرکز مدیریت بیماری‌های غیرواگیر وزارت بهداشت اظهار کرد: به طور کلی از نظر بار بیماری‌ها، کم شنوایی و ناشنوایی نزدیک به هفت درصد بار کل بیماری‌ها را در جهان به خود اختصاص می‌دهد و از نظر هزینه هم هزینه بسیار زیادی به نظام‌های سلامت و مردم وارد می‌کند. هزینه‌های مستقیم و غیر مستقیم ناشی از ناشنوایی و کم‌شنوایی بالغ بر ۷۵۰ میلیارد دلار در سال در جهان است.
استوار بیان کرد: مصرف برخی دارو‌ها مثل کلروکین ممکن است عوارض نامطلوب روی شنوایی داشته باشد. از طرفی ابتلا به کووید ۱۹ نیز عوارض حسی عصبی دارد و ممکن است مانند کاهش حس بویایی و چشایی، روی حس شنوایی هم تاثیر داشته و حتی پایدار باشد. رعایت پروتکل‌های بهداشتی نیز برای ناشنوا‌ها سخت‌تر است. زیرا افراد کم شنوا یا ناشنوا باید از طریق لب خوانی ارتباط برقرار کنند. در صورت ماسک داشتن نمی‌توانند ارتباط برقرار کرده و اگر نداشته باشند، ممکن است به کووید ۱۹ مبتلا شوند. برای به حداقل رساندن این عوارض، مداخلاتی انجام شده است.
رییس مرکز مدیریت بیماری‌های غیرواگیر وزارت بهداشت در پاسخ به سوال خبرنگار سلامت ایرنا درباره اقدامات انجام شده برای ناشنوایان در دوران شیوع کووید ۱۹ گفت: به همه دانشگاه‌های علوم پزشکی در این زمینه دستورالعملی ابلاغ شد که چطور محیط برای ناشنوایان آماده شود. برنامه‌های غربالگری شنوایی که برای نوزادان انجام می‌شود را نیز به دلیل حساسیت شرایط برای مدت کوتاهی تعلیق کردیم. ولی بعد از آن، غربالگری‌های عقب افتاده جبران شد.
وی افزود: نکته مهمی که از نظر اجتماعی از اهمیت زیادی برخوردار است، این‌که رعایت پروتکل‌های بهداشتی برای ناشنوایان سخت‌تر است. زیرا زدن ماسک ارتباط‌شان را مختل می‌کند. این افراد باید از طریق لب خوانی ارتباط برقرار کنند؛ بنابراین استفاده از ماسک برای آن‌ها سخت است.
محمودیان گفت: برای مراقبت‌های درمانی افرادی که دچار کم شنوایی می‌شوند، یکی از اقدامات، کاشت حلزون شنوایی است که در کشور به صورت تخصصی انجام می‌شود. هیات امنای ارزی وزارت بهداشت بزرگترین حامی اعمال جراحی کاشت حلزون است. در ایران تعداد اعمال جراحی کاشت حلزون از ۱۷۴ مورد عمل جراحی به هزار و ۸۰ مورد در سال ۱۳۹۸ و در حال حاضر به ۱۴ هزار مورد رسیده است. ۳۰ مورد هم در کشور عمل جراحی کاشت مغز انجام شده است. ایران این دانش را دارد که خدمات مربوط به پروتز‌های بالاتر از حلزون شنوایی را نیز انجام بدهد.
وی افزود: تعداد مراکز کاشت حلزون از سه مرکز که فقط در تهران بود، در حال حاضر به ۱۴ مرکز کاشت حلزون شنوایی رسیده است. حدود ۲۴ مرکز نیز توان بخشی کاشت حلزون را انجام می‌دهند. مجموع مراکزی که خدمات توان بخشی شنوایی انجام می‌دهند در کشور به حدود ۴۰۰ مرکز رسیده است.
رییس اداره سلامت گوش و شنوایی وزارت بهداشت بیان کرد: این موضوع اهمیت دارد که شناسایی در قالب نظام سلامت از نوزادی شروع شود. در چهار سال گذشته حدود ۱۵۲ میلیارد تومان از محل هزینه‌های داخلی وزارت بهداشت هزینه شده و حدود ۸۰ درصد هزینه کاشت حلزون شنوایی توسط دولت پرداخت می‌شود.
محمودیان همچنین بیان کرد: پویشی به مناسبت روز جهانی شنوایی آغاز شده که شعار امسال از طرف سازمان جهانی بهداشت، «مراقبت از شنوایی برای همه، دسترسی همه به مراقبت‌های شنوایی، توان بخشی و ارتباط موثر» نام گذاری شده است. بر اساس مطالعات انجام شده در همه کشورها، روند بار بیماری کم شنوایی در کشورها به صورت نگران کننده‌ای افزایش یافته است. در حال حاضر رتبه این اختلال میان سایر بیماری‌ها از نظر ایجاد ناتوانی در ده سال گذشته از رتبه سیزدهم به رتبه چهارم رسیده است.
وی ادامه داد: در این زمینه پویشی شکل گرفته تا هم کشورها و هم همه افراد به این روند افزایشی توجه داشته باشند. زیرا این موضوع معلولیت خاموش نامیده می‌شود.
محمودیان در پاسخ به سوالی درباره ماسک‌های مخصوص ارتباط با ناشنوایان اظهار کرد: ماسک‌های شفاف که برای ارتباط با ناشنوایان است در بسیاری از کشورها استفاده می‌شود. باید به این موضوع توجه شده و تولید آن در کشور بررسی شود.
استوار رییس مرکز مدیریت بیماری‌های غیرواگیر وزارت بهداشت گفت: برنامه‌های پیشگیری از ناشنوایی و کم شنوایی و مسائل درمانی این افراد از نظر عدالت اجتماعی نیز اهمیت دارد. افراد ناشنوا به دلیل ناتوانی در برقراری ارتباط دچار مشکلاتی در مسیر یادگیری می‌شوند. در نتیجه در مسیر کاریابی هم دچار مشکل شده و منجر به فقر می‌شود. چرخه ناتوانی همین طور تکرار می‌شود و این موضوع از نظر عدالت اجتماعی قابل توجه است. علاوه بر وزارت بهداشت، سایر دستگاه‌ها هم باید به وظایف خود برای در نظر گرفتن فرصت‌های شغلی برای این افراد باید توجه ویژه داشته باشند.
وی گفت: اکنون حدود ۴۶۴ میلیون نفر در سراسر دنیا به کم شنوایی مبتلا هستند. تخمین زده شده تا سال ۲۰۵۰ این میزان به ۹۰۰ میلیون نفر افزایش پیدا می‌کند. ۷۵۰ میلیارد دلار هزینه سالانه مستقیم کم شنوایی و ناشنوایی در جهان است.
استوار ادامه داد: بروز ناشنوایی و کم شنوایی در نوزدان حدود ۲.۷ در هر هزار تولد است. یعنی سالانه نزدیک به ۳۵۰۰ نوزاد کم شنوا یا ناشنوا داریم که این به معنی ۳۰۰ نوزاد در ماه و ۱۰ نوزاد در روز است. بسیاری از این موارد قابل پیشگیری است.
رییس مرکز مدیریت بیماری‌های غیرواگیر وزارت بهداشت اظهار کرد: به طور کلی از نظر بار بیماری‌ها، کم شنوایی و ناشنوایی نزدیک به هفت درصد بار کل بیماری‌ها را در جهان به خود اختصاص می‌دهد و از نظر هزینه هم هزینه بسیار زیادی به نظام‌های سلامت و مردم وارد می‌کند. هزینه‌های مستقیم و غیر مستقیم ناشی از ناشنوایی و کم‌شنوایی بالغ بر ۷۵۰ میلیارد دلار در سال در جهان است.
استوار بیان کرد: مصرف برخی دارو‌ها مثل کلروکین ممکن است عوارض نامطلوب روی شنوایی داشته باشد. از طرفی ابتلا به کووید ۱۹ نیز عوارض حسی عصبی دارد و ممکن است مانند کاهش حس بویایی و چشایی، روی حس شنوایی هم تاثیر داشته و حتی پایدار باشد. رعایت پروتکل‌های بهداشتی نیز برای ناشنوا‌ها سخت‌تر است. زیرا افراد کم شنوا یا ناشنوا باید از طریق لب خوانی ارتباط برقرار کنند. در صورت ماسک داشتن نمی‌توانند ارتباط برقرار کرده و اگر نداشته باشند، ممکن است به کووید ۱۹ مبتلا شوند. برای به حداقل رساندن این عوارض، مداخلاتی انجام شده است.
رییس مرکز مدیریت بیماری‌های غیرواگیر وزارت بهداشت در پاسخ به سوال خبرنگار سلامت ایرنا درباره اقدامات انجام شده برای ناشنوایان در دوران شیوع کووید ۱۹ گفت: به همه دانشگاه‌های علوم پزشکی در این زمینه دستورالعملی ابلاغ شد که چطور محیط برای ناشنوایان آماده شود. برنامه‌های غربالگری شنوایی که برای نوزادان انجام می‌شود را نیز به دلیل حساسیت شرایط برای مدت کوتاهی تعلیق کردیم. ولی بعد از آن، غربالگری‌های عقب افتاده جبران شد.
وی افزود: نکته مهمی که از نظر اجتماعی از اهمیت زیادی برخوردار است، این‌که رعایت پروتکل‌های بهداشتی برای ناشنوایان سخت‌تر است. زیرا زدن ماسک ارتباط‌شان را مختل می‌کند. این افراد باید از طریق لب خوانی ارتباط برقرار کنند؛ بنابراین استفاده از ماسک برای آن‌ها سخت است.
محمودیان گفت: برای مراقبت‌های درمانی افرادی که دچار کم شنوایی می‌شوند، یکی از اقدامات، کاشت حلزون شنوایی است که در کشور به صورت تخصصی انجام می‌شود. هیات امنای ارزی وزارت بهداشت بزرگترین حامی اعمال جراحی کاشت حلزون است. در ایران تعداد اعمال جراحی کاشت حلزون از ۱۷۴ مورد عمل جراحی به هزار و ۸۰ مورد در سال ۱۳۹۸ و در حال حاضر به ۱۴ هزار مورد رسیده است. ۳۰ مورد هم در کشور عمل جراحی کاشت مغز انجام شده است. ایران این دانش را دارد که خدمات مربوط به پروتز‌های بالاتر از حلزون شنوایی را نیز انجام بدهد.
وی افزود: تعداد مراکز کاشت حلزون از سه مرکز که فقط در تهران بود، در حال حاضر به ۱۴ مرکز کاشت حلزون شنوایی رسیده است. حدود ۲۴ مرکز نیز توان بخشی کاشت حلزون را انجام می‌دهند. مجموع مراکزی که خدمات توان بخشی شنوایی انجام می‌دهند در کشور به حدود ۴۰۰ مرکز رسیده است.
رییس اداره سلامت گوش و شنوایی وزارت بهداشت بیان کرد: این موضوع اهمیت دارد که شناسایی در قالب نظام سلامت از نوزادی شروع شود. در چهار سال گذشته حدود ۱۵۲ میلیارد تومان از محل هزینه‌های داخلی وزارت بهداشت هزینه شده و حدود ۸۰ درصد هزینه کاشت حلزون شنوایی توسط دولت پرداخت می‌شود.
محمودیان همچنین بیان کرد: پویشی به مناسبت روز جهانی شنوایی آغاز شده که شعار امسال از طرف سازمان جهانی بهداشت، «مراقبت از شنوایی برای همه، دسترسی همه به مراقبت‌های شنوایی، توان بخشی و ارتباط موثر» نام گذاری شده است. بر اساس مطالعات انجام شده در همه کشورها، روند بار بیماری کم شنوایی در کشورها به صورت نگران کننده‌ای افزایش یافته است. در حال حاضر رتبه این اختلال میان سایر بیماری‌ها از نظر ایجاد ناتوانی در ده سال گذشته از رتبه سیزدهم به رتبه چهارم رسیده است.
وی ادامه داد: در این زمینه پویشی شکل گرفته تا هم کشورها و هم همه افراد به این روند افزایشی توجه داشته باشند. زیرا این موضوع معلولیت خاموش نامیده می‌شود.
محمودیان در پاسخ به سوالی درباره ماسک‌های مخصوص ارتباط با ناشنوایان اظهار کرد: ماسک‌های شفاف که برای ارتباط با ناشنوایان است در بسیاری از کشورها استفاده می‌شود. باید به این موضوع توجه شده و تولید آن در کشور بررسی شود.
استوار رییس مرکز مدیریت بیماری‌های غیرواگیر وزارت بهداشت گفت: برنامه‌های پیشگیری از ناشنوایی و کم شنوایی و مسائل درمانی این افراد از نظر عدالت اجتماعی نیز اهمیت دارد. افراد ناشنوا به دلیل ناتوانی در برقراری ارتباط دچار مشکلاتی در مسیر یادگیری می‌شوند. در نتیجه در مسیر کاریابی هم دچار مشکل شده و منجر به فقر می‌شود. چرخه ناتوانی همین طور تکرار می‌شود و این موضوع از نظر عدالت اجتماعی قابل توجه است. علاوه بر وزارت بهداشت، سایر دستگاه‌ها هم باید به وظایف خود برای در نظر گرفتن فرصت‌های شغلی برای این افراد باید توجه ویژه داشته باشند.
ارسال نظرات