به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، غلامرضا آزادی تهیهکننده و کارگردان باسابقه سینما درباره شرایط سینمای ایران در سال ۱۴۰۰ گفت: تنها آرزویی که برای سینما دارم این است که کسانی که اهل این حرفه و هنر نیستند از سینما کنار بروند، این حرفه، حرفهای نیست که عدهای برای تفریح وارد آن شوند و بعد که آن را نابود کردند، راه خود را بکشند و بروند، در این میان دولت نیز باید از سینما فاصله بگیرد.
وی ادامه داد: چه ربطی دارد که دولت در مسائل سینمایی و فیلمسازی ورود پیدا کند، زمانی که دولت وارد این عرصه میشود، یک سری آدم با خود میآورد که بویی از سینما و هنر نبردهاند و زحمتی نکشیدهاند و گذشتهای در هنر نداشتهاند.
این کارگردان سینما تاکید کرد: آدمهای فرهیخته و آدمهای تحصیل کرده که گوشت و خونشان از سینما است کجا هستند؟ کافی است در موزه سینما قدم زده و نامآوران سینما را ببینید. بسیاری از این افراد از سینما کنار گذاشته شدهاند و دیگر در این حوزه فعال نیستند.
آزادی گفت: آرزوی من این است که راهم را به خودم بدهند، جلوی پای من سنگ نیاندازند و مشکلات بسیاری را برای من فراهم نکنند، من به عنوان یک سینماگر میخواهم که اجازه دهند راه خود را بروم. به عنوان مثال یک شاعر چه راهی غیر از شعر گفتن دارد، یک فیلمساز نیز باید فیلم بسازد.
وی با اشاره به اینکه برخی از افراد بی تجربه وارد سینما شدهاند، توضیح داد: نباید فراموش کرد که سیستم آموزشی سینما استاد و شاگردی است، چطور ممکن است یک آدم که شاگردی نکرده است، ناگهان استاد شود، آدمی که سواد و آگاهی کافی ندارد، ناگهان قله رفیع هنر را طی میکند و این صحیح نیست.
این تهیه کننده سینما تاکید کرد: امیدوارم شرایطی پیش آید که هرکسی راه خود را برود، راهی که شایسته آن است. سینما حرفه سخت و پرخرجی است و به سادگی نمیتوان از پس آن برآمد، متاسفانه نمیتوان گفت که سینمای ایران در سال جدید بیش از هر چیز به چه چیزی نیاز دارد، متاسفانه انرژی مثبتی در سینما برای ادامه کار وجود ندارد.
وی بیان کرد: در حال حاضر شرایط به گونهای است که همه ارگانها فیلم میسازند تا در زمان تولید موفقیتهای مالی کسب کنند نه در حوزه پخش، در واقع این روزها فیلم را برای قوطی میسازند نه برای پرده نمایش!
آزادی در پایان گفت: امیدوارم هرچه زودتر کرونا از بین برود و این فضای ترس از بین برود، تا سینماگران بتوانند راه خود را پیش بگیرند.