به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، «جاستین ترودو»، نخستوزیر کانادا شامگاه جمعه بابت سیاست دیرینه دولتهای این کشور در شکنجه و قتل کودکان بومی در مدارس شبانهروزی کاتولیک ابراز شرمساری کرده است.
رسانههای کانادایی در هفتههای گذشته ۲ بار از کشف گورهای جمعی که مدفن کودکان بومی کانادا بودهاند خبر دادهاند.
در بازه زمانی ۱۸۸۳ تا ۱۹۹۶، حدود ۱۵۰ هزار کودک بودمی از خانوادههای خود به اجبار جدا شدند و به مدارس شبانهروزی فرستاده شدند که کلیسای کاتولیک آن را تأسیس کرده بود و هدف اصلی آن دور کردن این کودکان از جوامع بومی کانادا و جلوگیری از ترویج زبان و سنتهای مادریاشان و تربیت آنها به شیوهای تحمیلی بود.
در جدیدترین رویداد در این راستا، روزنامه کانادایی «نشنال پست» بامداد پنجشنبه از کشف صدها گور ثبتنشده در استان «ساسکاچوان» خبر داد که احتمالا حاوی اجساد کودکان بومی کانادا است. یک ماه قبلتر از آن اجساد دستکم ۲۱۵ کودک بومی که برخی از آنها حدود سه سال سن داشتند، در محوطه یک مدرسه شبانه روزی کاتولیک در استان بریتیش کلمبیا پیدا شد.
دولت کانادا اعتراف کرده که این کودکان مورد شکنجههای جسمی و جنسی در آن مدارس قرار میگرفتهاند و از حق صحبت کردن به زبان مادری محروم بودهاند.
ترودو روز جمعه گفت: «این یک سیاست دولتی وحشتناک بود که برای چندین و چند دهه واقعیت کانادا بود و کاناداییها امروز از نحوه رفتار کشورمان شرمسار و هراسانند.»
او در ادامه گفت: «این سیاستی بود که کودکان را از خانههایشان، اجتماعاتشان، فرهنگشان و زبانشان محروم کرد و آنها را همگونسازی فرهنگی را به اجبار به آنها تحمیل کرد.»
نخستوزیر کانادا در ادامه گفت: «کاناداییها در سراسر این کشور چشمشان به حقایقی باز شده که اجتماعات بومی از مدتها پیش به آن واقف بودند. طنین آسیبهای گذشته امروز بسیار رسا به گوش میرسند.»
روزنامه آمریکایی واشنگتن پست گزارش کرد که کمیسیون حقیقت و آشتی کانادا در یک گزارش در سال ۲۰۱۵ نتیجهگیری کرد که آن چه در مدارس شبانهروزی بومیهای کانادا رخ داده است یک «نسل کشی فرهنگی» بوده است.
تحقیقات و بررسیها نشان میدهد که دستکم سه هزار و ۲۰۰ دانشآموز بومی در بازه زمانی مذکور در مدارس شبانهروزی فوق جان خود را از دست دادند که این رقم بسیار بیشتر از دانشآموزان دیگر نقاط کانادا است و حتی برخی گزارشها نشان میدهد که آمار واقعی دانشآموزان بومی که جان خود را در مدارس شبانه روزی از دست دادهاند بسیار بیشتر از رقمی است که رسمی اعلام شده است و حتی در برخی موارد بیش از چهار هزار و ۱۰۰ دانشآموز اعلام شده است.
دانشآموزان در مدارس شبانهروزی اغلب بر اثر ابتلا به بیماریهایی چون سل که به سرعت در مکانهای تنگ و فشرده و غیربهداشتی گسترش پیدا میکند، فوت کردهاند و این که اکثر این کودکان دچار سوء تغذیه بودهاند.
گزارشها همچنین حاکی از آن است که بسیاری از این کودکان بومی در مدارس شبانهروزی نیز بر اثر خودکشی، آتشسوزی و حوادثی مرتبط با کارهای طولانی و سخت و طاقتفرسا یا یخزدگی در حین تلاش برای فرار از مدرسه جان خود را از دست دادهاند.
برخی مقامهایی که در تلاش هستند تا این گورهای دستهجمعی را پیدا کنند و فهرستی از کودکانی تهیه کنند که در این مدارس شبانهروزی جان خود را از دست دادهاند، در سال ۲۰۱۸ به روزنامه آمریکایی واشنگتن پست گفته بودند که فقدان منابع و اسناد گم شده مانع از پیشرفت در این زمینه شده است و ترس از تخریب و نابودی گورهای بینشان تاحد زیادی افزایش یافته است.
در گزارشی در سال ۲۰۱۵ آمده بود که اسناد مدارس اغلب از بین رفته است و در برخی از موارد، مسئولان مدارس اسامی دانشآموزانی که فوت شدهاند، علت مرگ و یا گزارش این موارد به والدینشان را به هیچ عنوان ثبت نکردهاند.
کارشناسان حقوق بشر سازمان ملل به دنبال انتشار این خبر از دولت کانادا و واتیکان درخواست کردند که هرچه سریعتر تحقیقات کاملی در این خصوص انجام دهند.
«جاستین ترودو» بعد از کشف نخستین گور جمعی از کلیسای کاتولیک خواسته بود مسئولیت خود بابت مدیریت مدرسهای را که بقایای ۲۱۵ کودک بومی در آن جا کشف شد بپذیرد و عذرخواهی کند، پاپ فرانسیس در اولین واکنش خود به این فاجعه گفت که از این حادثه بسیار رنجیده و شوکه شده است اما حاضر نشد مستقیماً عذرخواهی کند.
رهبران بومی و بازماندگان مدارس شبانهروزی کاتولیک در کانادا اما از واکنش منفعلانه رهبر کاتولیکهای جهان به فاجعه کشف این گور جمعی به خشم آمدند.