عضو شورای سردبیری مجله سوره در گفتگو با خبرنگار دانشجو: آن‌‎چیزی که در نهایت از شهید آوینی به عنوان جوهره کار او می‌‎توانیم ببینیم تلاش و مجاهدت مدام شهید آوینی است، حالا اینکه این مجاهدت در چه نقطه‌ای مستقر و از سرگذارنده طبعا قابل تجویز و توصیه برای همه نیست. آوینی یک ذخیره از زیست روشنفکر دارد که در ادامه زندگی خود به هر حال از آن ذخیره هم استفاده می‌کند، اما این چیزی نیست که کاراکتر آوینی بر اساس آن شکل گرفته باشد، زیست روشنفکری مقوم شهید آوینی نیست و آنچه در نهایت از آوینی می‌‎توانیم سراغ بگیریم وجه غیر شوخی برداری که شهید آوینی بر سر حق و باطل دارد، یعنی ما از روشنفکر جماعت توقع این داریم که بر سر راحتی به جنگ و جدال با کسی بپردازد، اما بر سر حق و باطل نه!

عضو شورای سردبیری در گفتگو با خبرگزاری دانشجو: اینکه آوینی چه کرده؟ می‌خواهم روی شهودات انقلاب اسلامی بایستم، حرف‌‎های نظری متعددی می‌‎توان پیش کشید یا گفتگو کرد، اما سوره این نیست. آوینی در سرمقاله اول مجله سوره می‌‎پرسد: به کجا می‌‎رویم؟ که این پرسش اصلی انقلاب اسلامی است و با دوگانه پاسخ می‌دهد و روی این دوگانه می‌ایستد. اینکه ما در دوره‌‎ای که باید مشهودات انقلاب اسلامی را به زبان می‌آوردیم از سر نداری و فقر خودمان را مشغول بحث‌های نظری کردیم و این باعث شد که بعدا با بچه حزب اللهی‌هایی دچار شدیم که متحیراند و حیران ماندند. حتی آنجایی که امیدوار است باز حیران است در همین دوره فتنه اخیر شش ماهه با بچه حزب اللهی‌هایی که متحیراند این محصول این است که ما از نقطه‌‎‌ای که شهید آوینی در آن ایستاده بود که مشهودات انقلاب اسلامی را روایت می‌کرد پا پس کشیدیم و مشغول بحث‌های نظری کردیم.