اشتباه محاسباتی در برههای از تاریخ جمهوری اسلامی ایران که در آستانه عملیاتی ساختن گزینه «قوی شدن و قوی ماندن» قرار داریم با پر کردن چند خانه از یک پاسخنامه جهانی، به سادگی منجر به خلع ید دائمی از آینده درخشان ریلگذاری شده خواهد شد.
«دستیاران اعضای کنگره آمریکا میگویند دولت میخواهد زودتر به توافق نهایی با ایران درباره پرونده هستهای دست یابد اما دستیابی به توافق جامع، بسیار سختتر از توافق موقت خواهد بود.»
بارها و بارها اندیشمندان اقتصادی و دلسوزان نظام مطرح و تأکید کردهاند تحریمها فقط علت العلل بخشی از مشکلات اقتصادی کشوراست و ریشه تنشها و بحرانهای فعلی همچون تورم ۴۰درصدی و بیکاری مضمن و تولید ورشکسته کشور، درگرو فقدان تدابیر و سیاست گذاریهای دقیق و کارشناسی شده جهت استفاده از پتانسیلهای داخلی برای پیشبرد اقتصاد کشور است.
عضو کمیسیون امنیت ملی گفت: در مذاکرات اخیر باید تمام تحریمها برداشته میشد تا بتوان عنوان برد-برد را بر این توافقات گذاشت، ولی الان ما نیمبرد هم نداشتیم.
از ته دل امیدوارم آن دوست عزیزی که گفته است: «عدهای نمیخواهند تحریم برداشته شود» اقلّ کم به پامال کردن ماها توسط دوست و دشمن و منزوی شدنمان و این شرایط بدی که در آن قرار دادهاند ما را رضایت بدهد و خدای نکرده، دانسته یا نادانسته و خواسته یا ناخواسته، منظورش میل نکند به سمت مرجع ضمیر و «مانع» اصلی!
رییس سازمان انرژی اتمی از آغاز اجرای توافق ژنو در روز دوشنبه 30 دیماه خبر داد و گفت: اقدامات ایران با اجرای تعلیق داوطلبانه غنیسازی 20 درصد در نطنز و فردو آغاز میشود که این کار تا ظهر امروز به طول میانجامد.
توافق اخیر ژنو در موضوع هستهای که برنامه اقدام مشترک نامیده میشود توافق قابل تامل و پیچیدهای است. ابعادی از آن و عموما با نگاه خوشبینانه توضیح داده شده است و ابعاد مهمتری در معرض اطلاع عامه قرار نگرفته است. هدف از این نگارش توضیح بیشتر و بیان بعضی مخاطرات احتمالی است.