تعلل در ماجرای ماجد الماجد، تقاضای بالاترین سطح روابط با عربستان بعد از انفجار سفارت ایران در بیروت، اعلام اشتیاق همهجانبه برای نزدیکی به عربستان، بوسه سفیر اخراجی عربستان بر پیشانی هاشمی رفسنجانی، دیدار اخیر وزرای امور خارجه ایران و عربستان و همه اقدامات ضد ایرانی عربستان در یکسال گذشته و واکنشهای منفعلانه دولت در برابر آن هم نتوانست باعث شود سعودیها حتی ذرهای از مواضع ضد ایرانی خود روی برگردانند.
شرق کشور بار دیگر شاهد اقدامات تروریستی بود. دو عملیات تروریستی در منطقه سراوان آن هم در 2 روز متوالی موضوعی نیست که بتوان به راحتی از کنار آن عبور کرد.
شاید بتوان یکی از دلایل این گستاخی دولت انگلیس را گرفتار شدن دولت ایران و دستگاه دیپلماسی آن در انجام دیدارهای نمایشی و بی حاصل با قدرتهای زورگو آن هم از موضعی پایین تر و ضعیف تر دانست. دیداری که روزنامه های زنجیره ای اصلاح طلب با ذوق زدگی از آن با تعبیر «دیدار تاریخی» یاد کردند.
دبیر جامعه اسلامی دانشجویان دانشگاه فردوسی مشهد تاکید کرد: یکی از وظایف رئیس جمهور در سخنرانی در اجلاسیه سازمان ملل رساندن صدای مظلومان و مستضعفین به جهانیان است.
دبیر سیاسی شورای مرکزی انجمن اسلامی مستقل دانشگاه تهران گفت: از همان روزهای ابتدایی توافق ژنو نقد نیروهای داخلی به این توافقنامه وارد شد اما با واکنش تند وزیر خارجه و رئیس جمهور روبه رو بود در حالی که همان نقدها امروز به خود جامه عمل پوشانده است.
دولت به جای تقدیر از منتقدان و اهدای لبخند، به دانشجویانی که مقابل سفارت یونان تجمع کردند و طلابی که فریاد استکبارستیزی سردادند، اخم میکند! دیپلماسی لبخند فقط برای خارجیهاست.
مسئول بسیج دانشجویی دانشگاههای کازرون گفت: هر انسان منصفی پی به متن توافقنامه ژنو ببرد، به ضعف دستگاه دیپلماسی ما اعتراف میکند؛ چرا که گفتمان لبخند راه به جایی نخواهد برد.
سخنان برخی از حاضران در افتتاحیه سی و دومین جشنواره فیلم فجر حاشیههایی را به همراه داشت که جای تامل دارد؛ حاشیههایی که به نظر میرسد به صورت اتفاقی رخ ندادهاند!