هجوم پروانه برگ خوار به درختان بلوط کهگیلویه و بویراحمد

به گزارش خبرنگار استان‌های خبرگزاری دانشجو، جنگل‌های بلوط زاگرس به لحاظ حفاظت از منابع آب و خاک، تولید محصولات فرعی، ذخایر ژنتیکی، مصارف درمانی و ظرفیت‌های اکوتوریستی دارای اهمیت منحصر به فردی هستند و حفاظت از آن‌ها در برابر بیماری‌ها و آفات به ویژه آفت جوانه خوار بلوط امری ضروری است.

در چند سال اخیر به هم خوردن اکوسیستم، دستکاری طبیعت، تغییر اقلیم، کمبود بارش‌ها و سرمای زمستان و یخبندان و از بین رفتن دشمنان طبیعی آفت، باعث طغیان آفت جوانه خوار بلوط در جنگل‌های زاگرس شده است و همین امر موجب شده که درختان بلوط زاگرس در معرض نابودی قرار گیرند.

با آغاز فصل بهار و رویش مجدد در سطح جنگل‌های بلوط استان کهگیلویه و بویر احمد، بیم آن می‌رود مناطقی که مستعد ظهور آفت جوانه خوار بلوط باشند، توسعه یابد.

امید سجادیان فعال محیط زیست در کهگیلویه و بویراحمد در این رابطه می‌گوید: درختان بلوط بخش‌هایی از مناطق کهگیلویه و بویراحمد دچار گونه مهاجم پروانه برگ خوار سفید شده و در حال زوال هستند؛ این در حالی است که جنگل بلوط در تثبیت خاک، تعدیل آب و هوا و حفظ اکوسیستم منطقه اهمیت خاصی دارد.

وی ادامه داد: پروانه برگ خوار سفید بلوط Leucoma wiltshirei coll بدلیل پتانسیل بالای تخم گذاری، نشو و نمای سریع، مقاومت بالا و رژیم تک خواری (برگ بلوط) مهم‌ترین گونه مهاجم بالفعل جنگل این منطقه محسوب می‌شود.

این فعال محیط زیست تاکید کرد: طغیان این گونه مهاجم علاوه براینکه درختان بلوط را از پا می‌اندازد مشکلات زیادی هم برای ساکنین ایجاد خواهد کرد.

سجادیان تصریح کرد: عوامل زیستی، چون حشرات، برگ‌خوارها، چوب خوارها، قارچ‌ها، ویروس‌ها و باکتری‌ها، عوامل غیر زیستی شامل آب و هوا، میزان بارندگی، خشکسالی، تغییرات دمایی، وضعیت خاک، کمبود عناصر غذایی در خاک، کاهش رطوبت و فشرده شدن خاک که بر خشکیدگی و آسیب پذیری درختان بلوط نقش دارند.

به گفته وی باتوجه به کاهش بارندگی‌ها در سال‌جاری اگر وضعیت بارش به همین منوال ادامه یابد باید آمادگی لازم برای مواجهه با طغیان گونه مهاجم و بیماری‌ها و افزایش خشکیدگی در سطح جنگل‌های بلوط استان در قلمروی استان کهگیلویه و بویراحمد را داشته باشیم.

فعال زیست محیطی در کهگیلویه و بویراحمد ادامه می‌دهد: روشی که در حال حاضر برای با مقابله با این حشره تاکید می‌کنند سمپاشی با محلول بی تی است در حالی که مصرف آن به طور کامل از طرف اتحادیه اروپا ممنوع شده و بر اساس آخرین تحقیقات، تنها در برخی موارد محدود استفاده می‌شود.

سجادیان تاکید کرد: سمپاشی باید دوماه قبل یعنی از اسفند ۱۴۰۰ شرورع می‌شد و هم اینک جوابگو نیست ضمن اینکه سمپاشی می‌تواند گونه‌های دیگر جانواری را نیز از بین ببرد.

وی ادامه داد: اثراتی که محلول یاد شده روی بقیه گونه‌ها و خاک ممکن است داشته باشد مشخص نیست، حذف دشمن‌های طبیعی یک گونه، تغییرات اقیلمی، ضعف درخت، کم‌بارشی و عوامل دیگر باعث طغیان گونه‌های مهاجم می‌شود.

سجادیان ابراز داشت: این آفات خسارات جبران ناپذیری به جنگل‌های استان وارد خواهند کرد و نگران شیوع بیش از پیش این آفت در قسمت‌های دیگر جنگل‌های زاگرس در استان هستیم.

وی ادامه داد: تا دلیل طغیان جمعیت مشخص نشود نمی‌توان کاری کرد و به طور کلی وقتی یک گونه طغیان می‌کند یعنی شرایط محیط به نفعش تغییر کرده که باید این عاملی که تغییر کرده پیدا شود.

سجادیان گفت: ممکن است غذای آن زیاد شده یا شکارچی آن از بین رفته، شرایط اقلیمی به نفعش تغییر کرده باشه و یا گونه‌های رقیبش با سموم کشاورزی از بین رفته باشند که هنوز مشخص نیست.

وی بیان کرد: وقتی علت پیدا شد، راهکار خود به خود پیدا می‌شود و این محلول‌ها و این روش‌ها برای باغات مناسب هستند و برای جنگل کاری از پیش نمی‌برند و نهایتا هم اوضاع را بدتر می‌کنند.