به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، «عصر ایران» در تحلیلی نوشت: تصمیمگیریهای ناشیانه و ضداقتصادی برخی مسئولان در حوزه سیاست داخلی و خارجی که مانع از رونق تولید و رشد اقتصادی ایران میشود با کدام منطق قابل بررسی و هضم است؟ دولت در حال اجرای برنامه افزایش قیمت آرد مصرفی صنایع و نانواییهای صنعتی است که البته منجر به افزایش قیمت کالاهایی مانند ماکارونی و نان فانتزی هم میشود. استدلال دولت در اینباره این است که، چون تفاوت قیمت آرد در داخل و خارج بسیار است در نتیجه آرد داخلی به سمت قاچاق به کشورهای همسایه حرکت میکند. همچنین این روند باعث میشود دولت سالانه یارانه بسیاری ارائه کند، اما این یارانه صرف کالاهای قاچاق شده به همسایگان میشود.
حال سؤال اینجاست که چرا این منطق در سایر بخشها و تصمیمات دولت جایی ندارد و چرا تنها محدود این موضوع شده است؟ مثلا چرا و با چه منطقی ایران و دقیقتر مردم ایران باید تحت تحریمهای شدید اقتصادی باشند و این تحریم ادامه یابد؟ با کدام منطق اقتصادی، مسئولان از برداشته شدن تحریمها و فشارهای اقتصادی علیه مردم ایران ناتوان هستند؟
با کدام منطق اقتصادی، مذاکرات هستهای 20 سال ادامه دارد و به دنبال آن تحریمهای گستردهای علیه زندگی و کسبوکار مردم ایران اعمال شده است؟ آیا محدودیتها در زمینه سرمایهگذاریهای خارجی، منطق اقتصادی دارد؟ مسئولان نمیتوانند تصمیمات ضدمنطق اقتصادی بگیرند و روندی ضدمنطق اقتصادی را دنبال کنند و در کنار زدن تحریمهای اقتصادی علیه مردم ایران ناتوان باشند و همزمان درباره نان و بنزین، مدعی منطق اقتصادی باشند».
این تظاهر به طلبکاری از دولت در حالی است که تحریمها در دولت مورد حمایت همین طیف، از 700 مورد به بیش از 1500 مورد رسید و بر هزینههای و خسارتهای هنگفت برجام اضافه شد. در واقع سؤال درست این است که کاسبان برجام توضیح دهند چرا هر وقت با غرب (چه دو دهه قبل و چه در سال 94) توافق کردند، فقط امتیازات نقد دادند و با گرفتن وعدههای نسیه، مردم را فریب دادند و پس از مدتی معلوم شد که آمریکا و اروپا صرفا میخواستهاند زمان بخرند و در اثر توافقهای بیتضمین، فشارها را تشدید کنند؟!
تمام آمار و ارقام نشان میدهد که دولت مدعی تدبیر، با ادعای لغو تحریمها و رونق اقتصاد، سر کار آمد، اما هنگامی که دوره هشت ساله آن به پایان میرسید، در کنار دو برابر شدن تحریمها، اغلب شاخصهای اقتصادی هم منفی شده است. این هم البته از هنرمندی عناصر رندی است که هم میتوانند چنان خسارت بینظیری را سر سفره مردم بگذارند و هم سنگ مردم را به سینه بزنند!