کد خبر:۱۰۱۸۰۷۹
یادداشت|
ایران و عراق در آستانه گشایش مسیر ترانزیتی/ ترانزیت کالا، راه نجات اقتصادی عراق
در صورتی که عراق به یکی از گذرگاه‌های کریدور شرق-غرب در منطقه تبدیل شود اقتصاد این کشور تا حد خوبی از انحصار نفت و سیطره آمریکا خارج شده و عراق در مسیر پیشرفت اقتصادی قرار خواهد گرفت.
رضا شریفی؛ کارشناس تجارت خارجی در یادداشتی برای گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو، جبهه مقاومت به عنوان موجودیتی تازه شکل گرفته، جریانی است که در سال‌های اخیر تحولات غرب آسیا و بلکه جهان را تحت تاثیر قرار داده است. طی سال‌های مبارزه با داعش، همپیمانی چهار کشور ایران، عراق، سوریه و لبنان در مبارزه با تروریسم تجربه موفقی را از همکاری چند جانبه این محور نشان داد. با این وجود، اما این محور هیچگاه جنبه اقتصادی پیدا نکرد و بلکه دشمنان جبهه مقاومت تلاش می‌کنند تا با استفاده از کمبود‌های اقتصادی موجود در این کشور‌ها و به کارگیری تحریم یا انحصار مالی و تجاری، فشار‌های اقتصادی را بر این جبهه متمرکز نمایند تا اتحاد مذکور بیش از این در منطقه قوت نگیرد.
این در حالی است که در صورت شکل گیری اتحاد اقتصادی میان کشور‌های عضو این جبهه فشار‌ها و تحریم‌های خارجی بسیار کم اثر شده و مبادلات اقتصادی می‌تواند این کشور‌ها را در برابر هر گونه تهدید اقتصادی مقاوم کند.
کلید این ارتباط اقتصادی به وجود آمدن کوریدور ترانزیتی جهت تجارت کالا میان این کشورهاست؛ کریدور که امروز با نام کلید مقاومت شناخته می‌شود، اما هنوز عملیاتی نشده. در حال حاضر کلید عملی شدن این کریدور عراق است و در صورتی که عراق اجازه ترانزیت کالا از خاک خود را برای ایران و کشور‌های حوزه مقاومت صادر نماید معادلات اقتصادی منطقه به نفع این چهار کشور شروع به تحول خواهد نمود. در عین حال آمریکا نیز با علم به این واقعیت از حضور مخرب خود در منطقه در راستای جلوگیری از برقراری کریدور مذکور استفاده کرده و با تزویر و تطمیع مسئولان فاسد عراقی، تاکنون گشایش این کریدور را معطل نگه داشته است. هم اکنون عراق اجازه ترانزیت کالا (خصوصا به ایران) را از خاک خود نمی‌دهد.
در سال‌های مبارزه با تروریسم در عراق و سوریه یکی از مهم‌ترین نقاطی که توسط مقاومت از چنگ تروریست‌های آمریکایی آزاد شد گذرگاه مرزی القائم بوکمال مابین عراق و سوریه بود که جبهه مقاومت با تقدیم شهدای بسیار توانست این نقطه راهبردی را آزاد نماید. در حال حاضر که انتظار می‌رود تا از این گذرگاه در راستای انتفاع اقتصادی کشور‌های جبهه مقاومت استفاده شود این فرصت با کارشکنی عراق همچنان بلا استفاده مانده است.
این در حالی است که هم اکنون کلیه درآمد‌های نفتی عراق به دلیل قطعنامه شورای امنیت به حساب‌های موجود در واشنگتن واریز شده و دولت آمریکا این درآمد‌ها را به دولت عراق تحویل میدهد؛ به همین دلیل عملکرد دولت عراق تحت استعمار آمریکا بوده و استقلال این کشورتحت شعاع قرار گرفته است.
در صورتی که عراق به یکی از گذرگاه‌های کریدور شرق-غرب در منطقه تبدیل شود اقتصاد این کشور تا حد خوبی از انحصار نفت و سیطره آمریکا خارج شده و عراق در مسیر پیشرفت اقتصادی قرار خواهد گرفت. با این وجود باید دید مسئولین عراقی تا چه زمانی کشور و مردم خود را از این درآمد سرشار محروم نگه خواهد داشت.
کریدور شرق-غرب استعداد آن را دارد که نه تنها عراق بلکه سوریه را از فقر نجات دهد، بلکه باعث شکوفایی اقتصادی منطقه غرب آسیا شود.
در این راستا لازم است تا دولت عراق در اسرع وقت مجوز ترانزیت کالا‌های ایرانی و غیر ایرانی را از خاک خود صادر کرده و در کنار دیگر کشور‌های منطقه به درآمد ترانزیتی دست یابد. همچنین برخی طرح تهران مهم ترانزیتی مانند راه آهن کرمانشاه-خسروی-خانقین و شلمچه-بصره نیز باید هر چه سریعتر در این کشور احداث شوند.
در طول سال‌های گذشته جمهوری اسلامی حسن همجواری با عراق را در قالب تامین برق و گاز این کشور در مقابل بدعهدی‌های مالی و عدم پرداخت بدهی‌ها در زمان مقرر انجام داده و معطل نگه داشتن ایران توسط عراق جهت برقراری ترانزیت بیش از این قابل تحمل نیست.
پس از سال‌ها مذاکره بی نتیجه لازم است تا این بار ایران با اقتدار بیشتری ترانزیت را از دولت عراق مطالبه کرده و در صورت ادامه انغعال این دولت اقدامات مقتضی را در دستور کار قرار دهد.
انتشار یادداشت کارشناسان و فعالان اقتصادی به معنی تایید محتوای آن توسط گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو نیست.
لینک کپی شد
گزارش خطا
۰
اخبار مرتبط
ارسال نظر
*شرایط و مقررات*
خبرگزاری دانشجو نظراتی را که حاوی توهین است منتشر نمی کند.
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگیلیش) خودداری نمايید.
توصیه می شود به جای ارسال نظرات مشابه با نظرات منتشر شده، از مثبت یا منفی استفاده فرمایید.
با توجه به آن که امکان موافقت یا مخالفت با محتوای نظرات وجود دارد، معمولا نظراتی که محتوای مشابهی دارند، انتشار نمی یابد.