به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو؛ تشییع پیکر مطهر شهید گمنام بر دستان پسران دانش آموز دبیرستان شاهد ارشاد، خطاب به کسانی که میخواهند دانش آموزان دهه‌ی هشتادی ایران اسلامی را از آرمان‌های انقلاب اسلامی دور کنند، پیامی واضح داشت: «راه شهیدان ادامه دارد».
یکی از جنبه‌های مثبت این برنامه حضور فعال دانش آموزان در روز‌های آخر سال به دلیل سپردن اجرا و برنامه ریزی قسمت‌های مختلف رویداد به خود دانش آموزان بود که نشان دهنده‌ی جدی گرفتن موضوع پرورش در کنار آموزش دانش آموزان است. ازجمله مسائل مهم در مراکز تعلیم و تربیت، اعتمادسازی و ایجاد روابط عاطفی با دانش‌آموزان می‌باشد تا پس از شناسایی لازم دانش‌آموزان، افراد برجسته در هر بخش اعم از آموزشی، فرهنگی، اجتماعی، ورزشی و ... به عنوان عناصر فعال انتخاب شوند که بتوانند اهداف تعلیم و تربیت را به سایر دانش‌آموزان منتقل نموده و رسیدن به اهداف را سریع‌تر، دقیق‌تر و کامل‌تر محقق سازند.
چراکه مشارکت دانش‌آموزان در همه‌ی امور و محول کردن مسؤولیت‌هایی به آنان، موجب پرورش استعدادهای بالقوه آن‌ها و تقویت اعتماد‌به‌نفس در آن‌ها می‌شود. با این روش، دانش‌آموزان برای پذیرش مسؤولیت‌های مختلف در آینده آماده شده و مسائی، چون ارتباط با خود و خدا، ارتباط با جامعه و ارتباط با طبیعت عملاً به آن‌ها آموزش داده می‌شود و برای آینده نظام مقدس جمهوری اسلامی و آینده مملکت تربیت می‌شوند.
نکته‌ی قابل توجه دیگر تعامل و حضور والدین دانش آموزان در این رویداد بود. در رابطه با مشارکت والدین باید در نظر داشت که شواهد محکمی ادعا می‌کنند که مشارکت والدین در امور مدرسه از مزایای قابل توجهی برخوردار است، ولی متاسفانه غالباً از طرف کارکنان مدرسه و خانواده‌ها در برابر فعال‌کردن راهبرد‌های مشارکت والدین مقاومت وجود دارد.
اغلب معلمان کارکردن روی مشارکت والدین را باری اضافی بر فهرست طولانی مسئولیت‌های خود می‌دانند. بخش اداری «انجمن اولیا و مربیان» نیز غالباً معلمان را برای مواجهه با والدین یا گروه‌های مشورتی ترغیب می‌کند، اما زمان و یا آموزش لازم را برای رشد مهارت‌های رهبری، مهارت‌های ارتباطی و کسب صلاحیت‌های مورد نیاز در این زمینه فراهم نمی‌کند. هم معلمان و هم مدیران ممکن است از ترس اینکه والدین استقلال و قضاوت حرفه‌ای آنان را به چالش بکشند، محتاط باشند. علاوه بر این فرهنگ نادرست مدرسه در استقبال از مشارکت والدین، استفاده از زبان غیرمشترک، برخورد ناخوشایند، و در دسترس نبودن کارکنان مدرسه از موانع دیگر مشارکت هستند. برخی از پیش‌داوری‌های والدین در مورد کمبود‌ها و ضعف‌های تحصیلی دانش‌آموز و ارجاع دادن تمام آن‌ها به معلمان، باعث در پیش‌گرفتن حالت دفاعی والدین در برابر کادر مدرسه و مانع از مشارکت فعال آنان می‌شود.
فراهم‌آوردن فرصت آموزش برای فرزند خود، فرستادن او به مدرسه، مهیاکردن امکانات مناسب، از لباس و نوشت‌افزار گرفته تا توجه به سلامت جسمی و روانی، تغذیه و آرامش فرزند مسئولیت اساسی همه والدین است. مدرسه نیز وظیفه‌ی آموزش و پرورش کودکان را در کنار هم برعهده دارد. حال اگر والدین با تعامل مثبت در امر پرورش دانش آموز به مدرسه یاری برسانند، پرورش شخصیت کودک به بهترین نحو صورت می‌گیرد و جامعه در برابر بسیاری از آسیب‌های اجتماعی مصون می‌ماند.
ارسال نظرات