به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، به تازگی کشور لیبی شاهد اعتراضات گسترده مردمی بود که در واکنش به دیدار وزیر خارجه این کشور با همتای صهیونیست برگزار شد. شدت اعتراضات به حدی بود که دولت وحدت لیبی مجبور به برکناری «نجلا منقوش» شد. مردم معترض لیبی، ضمن آتش زدن پرچم اسرائیل، پرچم فلسطین را برافراشته و خواستار محاکمه نجلا منقوش شده بودند. المنقوش ادعا کرده بود آنچه در رُم رخ داد، یک جلسۀ غیررسمی بود که از قبل برنامه‌ای برای آن چیده نشده بود. اما آسوشیتدپرس ادعا کرد نخست‌وزیر دولت وحدت ملی لیبی از این دیدار آگاه بوده است.
بحران سیاسی شدت گرفته در خیابان‌های لیبی ضمن این‌که نقشه صهیونیست‌ها برای عادی سازی روابط را به هم ریخت، موجب شد وزیر خارجه لیبی معزول حاضر به بازگشت به لیبی نشود و از استانبول به لندن فرار کند.
در پی این اتفاقات، روزنامه صهیونیستی نوشت: به جای عادی سازی با لیبی، شکست مفتضحانه‌ای خوردیم. همچنین یائیر لاپید رهبر اپوزیسیون دولت نتانیاهو ضمن حمله تند به الی کوهن وزیر خارجه گفت: «ماجرای لیبی و رفتار ناشیانه کوهن، مایه رسوایی و شرمندگی اسرائیل شد». دفتر کوهن، یک هفته قبل، خبر ملاقات یک ماه قبل وی با وزیر خارجه لیبی را منتشر کرد که سرآغاز تحولات پیش‌بینی نشده بعدی بود.
در اثر شدت اعتراضات محافل صهیونیستی به افشای خبر ملاقات، بنیامین نتانیاهو اذعان کرد فاش کردن دیدار کوهن با منقوش اقدام نادرستی بوده است. وی در مصاحبه با یک شبکه قبرسی گفت: انتشار این اطلاعات مفید نبود و غیرمعمول بود. این کار به روابط کمکی نمی‌کند. دستور دادم دفتر من دیدار‌های محرمانه را تایید و علنی کند. اسرائیل دیدار‌های محرمانه بسیاری با سران جهان اسلام و جهان عرب برگزار می‌کند که علنی نمی‌شود.
به گزارش صدای آمریکا، نتانیاهو، وزیر خارجه الی کوهن را مسئول افشای دیدار محرمانه دانست و گفت: مشخص است انتشار آن مفید نبود. من به همه وزرای دولت دستور داده‌ام که برای این‌گونه دیدار‌ها و انتشار خبر آن‌ها باید از قبل با دفتر من هماهنگی انجام دهند.»
اذعان محافل صهیونیستی درباره زیانبار بودن انتشار اخبار ملاقات محرمانه مقامات این رژیم با مقامات دیگر کشورها، بار دیگر از بی‌آبرویی بلکه بدنامی مطلق رژیم‌اشغالگر صهیونیست حکایت می‌کند. یادآور می‌شود حضرت امام درباره این بی‌آبرویی اسرائیل فرموده بود: «خود اسرائیل هم این مطلب را احراز کرده که اگر انگشتش را به بحر محیط (اقیانوس) بزند، نجس می‌شود. چون این را احساس کرده، می‌خواهد با این‌که «من کمک کرده‌ام» ایران را بدنام بکند، از باب این‌که می‌داند که موافقت او با ایران، بدنام کردن ایران است».
این نکته هم گفتنی است که سال گذشته در اوج پروپاگاندای رسانه‌ای صهیونیست‌ها مبنی بر موفقیت در حوزه دیپلماسی عمومی و نفوذ در افکار عمومی کشورها، مسابقات جام جهانی در قطر، شاهد بی‌سابقه‌ترین انزجار‌ها نسبت به رژیم صهیونیستی بود. تیم‌های ملی مراکش و کرواسی و آرژانتین و هواداران آن‌ها در بازی‌های جهانی سال گذشته قطر، پرچم فلسطین را به اهتزاز درآوردند و این در حالی بود که خبرنگاران و اتباع رژیم صهیونیستی، مورد اعتراض و طرد گسترده قرار گرفته بودند. باخت بزرگ صهیونیست‌ها در حاشیه جام جهانی به قدری پر سر و صدا بود که عوزی دان خبرنگار هاآرتص، با اشاره به حمایت گسترده از فلسطین نوشت: «این پیامی روشن برای تل‌آویو بود. البته ما دریافتیم که مقامات اسرائیل، به‌خوبی می‌دانستند در میان افکار عمومی چه جایگاهی دارند، بنابراین خود را به زحمت نینداختند. اینجا گویا فلسطین به عنوان تیم سی و سوم حضور داشت!».
همچنین روزنامه صهیونیستی معاریو نوشت: «حقیقت تلخی مقابل چشمان ما قرار گرفت؛ جام جهانی برای همبستگی با فلسطینیان است. این، خاری در چشمان اسرائیل بود».
منبع: کیهان
ارسال نظرات