مزایای توافق‌نامه راهبردی گازی تهران - مسکو

به گزارش گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو، ایران و روسیه روز چهارشنبه (ششم تیر) در حوزه انتقال گاز توافق‌نامه‌ای مهم امضا کردند و در این باره باید تأکید کرد که جریان‌هایی در دو کشور تلاش می‌کردند این توافق مهم انجام نشود و از ابزار‌های مختلف از جمله رسانه‌ها برای مقابله با این توافق استفاده می‌کردند، اما اراده سیاسی قوی در سطح سران دو کشور، یعنی پوتین و شهید رئیسی، پس از دو سال مذاکره فشرده و محرمانه سبب شد این توافق بین دو غول گازی جهان امضا شود.

ایران و روسیه در مجموع ۶۰ درصد ذخایر گاز دنیا را در اختیار دارند. ایران، سومین تولیدکننده بزرگ گاز جهان پس از آمریکا و روسیه و چهارمین مصرف‌کننده بزرگ گاز جهان پس از آمریکا، روسیه و چین به‌شمار می‌رود، اما به دلیل مصرف بالای داخلی، ایران تاکنون نقش زیادی در تجارت گاز نداشته است.

با این توافق، سهم ایران در تجارت گاز منطقه جهش خواهد کرد و ایران در عمل به هاب انرژی منطقه تبدیل خواهد شد و می‌تواند در این حوزه عرض اندام کند.

این قرارداد، مهمترین قرارداد انتقال و تجارت گاز قرن در منطقه غرب آسیا است و موازنه انرژی در منطقه را تغییر خواهد داد؛ همچنین، انقلاب بزرگی در بخش انرژی و صنایع منطقه ایجاد می‌شود.

افزون بر این، با توجه به قرار گرفتن اغلب ذخایر گاز ایران در جنوب کشور، این توافق به تأمین امنیت انرژی مناطق شمالی کشور کمک شایانی خواهد کرد. بر این اساس، ایران می‌تواند گاز را از روسیه دریافت و به ترکیه، عراق، پاکستان، ارمنستان و کشور‌های حاشیه جنوبی خلیج فارس صادر کند؛ همچنین، ناترازی انرژی در کشور برطرف می‌شود.

این اتفاق، ایران و روسیه را در مسیر یک همکاری راهبردی بلندمدت قرار خواهد داد و به ثبات و امنیت منطقه و همکاری و وابستگی متقابل کشور‌های منطقه نیز کمک شایانی خواهد کرد.