گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو_ حنانه فقیه منزه: در روزهای اخیر و پس از پیروزی مسعود پزشیکان در چهاردهمین انتخابات ریاست جمهوری گمانهزنیهای زیادی درخصوص انتخاب اعضای کابینه جدید میشود. وزارت نفت به واسطه تامین انرژی داخل کشور و درآمد حاصل از فروش نفت، یکی از مهمترین وزارتخانههای کشور به شمار میرود. به همین جهت انتخاب فرد شایسته برای این وزارتخانه از اهمیت دو چندانی برخوردار است.
بررسیها نشان میدهد اسحاق جهانگیری معاون اول دولتهای حسن روحانی، جدیترین گزینه خروجی شورای انتخاب وزیر نفت است.
جهانگیری کجای صنعت نفت ایران بوده؟
جهانگیری در سالهای ۶۳ تا ۷۰ در دورههای دوم و سوم نماینده مردم جیرفت در مجلس شورای اسلامی بود. وی در دوره ریاست جمهوری هاشمی رفسنجانی، طی سالهای ۷۱ تا ۷۶ استاندار اصفهان بوده و پس از آن نیز به عنوان وزیر صنایع و معادن در دولت خاتمی منصوب شد. بخش دیگر کارنامه وی نیز معاون اولی حسن روحانی است.
نماد بازگشت به عقب
کمتر کسی است که با شنیدن نام جهانگیری به یاد دولت حسن روحانی نیفتد. مدیریت اقتصادی دولتهای یازدهم و دوازدهم به دلیل عدم درک و ادراک روحانی از مسائل مرتبط با اقتصاد، صنعت، انرژی و... با اسحاق جهانگیری بود.
دورانی که بدترین رکوردهای اقتصادی کشور در آن ثبت شد؛ مشخص نیست امروز جهانگیری جایزه کدام کارنامه خود را میگیرد. جالب این است که مسعود پزشکیان بارها اعلام کرده بود نمیخواهد دولت سوم روحانی باشد، با انتخاب جهانگیری به عنوان یکی از مهمترین وزرای کابینه خود برخلاف گفته خود عمل خواهد کرد.
از طرفی همانطور که اشاره شد این فرد با فشار حزب کارگزاران قرار است به عنوان وزیر نفت انتخاب شود، مدیری که با ۶۷ سال سن تجربهای در صنعت نفت نداشته و هیچ یک از سمتهای قبلی او ارتباطی با این وزارتخانه ندارد.
بازگشت به روزهایی که نفت ایران روی آب میماند
آنچه مسلم است جهانگیری صرفا قرار است به صورت کلان بر وزارتخانه مدیریت کند و تصمیمات تخصصی و راهبردی توسط فرد یا افرادی دیگر گرفته خواهد شد. تیمی که صد در صد بیژن نامدار زنگنه در آن نقش پررنگی دارد؛ شاید نقش پوششی جدید جهانگیری، پوشش زنگنه باشد.
عملکرد دولت یازدهم و داوزدهم در صنعت نفت به اقدامات کشورهای غربی گره خورده بود به طوری که با عمل نکردن به ساز و کارهای صادرات نفت در دوران تحریم و حتی برملا کردن این راهکارها در مقابل کشورهای غربی، مانع از صادرات نفت شده و میزان فروش آن را در پایان دولت دوازدهم به کمتر از یک میلیون بشکه در روز رساندند.
علاوه بر این بسیاری از پروژههای صنعت نفت به دلیل خروج شرکتهای خارجی از ایران معطل مانده و بدون توجه به ظرفیتهای داخل کشور آنها را نیمه کاره رها کردند. حال سوال اینجاست که با انتخاب اسحاق جهانگیری معاون اول حسن روحانی، صنعت نفت دوباره به روزهای بحرانزده دولت یازدهم و دوازدهم باز خواهد گشت؟