پدر علم مهندسی سازه‌های فضاکار ایران در گذشت
به گزارش گروه استان‌ها خبرگزاری دانشجو ، پروفسور هوشیار نوشین پدر علم مهندسی سازه‌های فضاکار ایران در گذشت.
وی از چهره‌های برجسته علمی کشور و بنیانگذار مفاهیم جبر فرمکس بود.
او از بانیان و حامیان دانشگاه شهید باهنر و علوم پزشکی کرمان و خواهرزاده روانشاد علیرضا افضلی‌پور (بنیانگذار دانشگاه در کرمان) می‌باشد.
نوشین استاد برجسته مهندسی عمران، به مدت ۲۸ سال مدیر مرکز تحقیقات سازه فضاکار دانشگاه ساری در انگلستان بود.
این دانشمند در مراحل طراحی و محاسبات سازه‌ای بنا‌های دانشگاه شهید باهنر کرمان نیز مشارکتی فعال داشت.
نوشین علاوه بر جایگاه رفیع علمی که داشت، در سال‌های متمادی برای انتقال دانش خود به فرزندان ایران، عاشقانه علیرغم کهولت سن، رنج سفر را بر خود هموار می‌کرد تا از طریق برگزاری دوره‌های آموزشی سازه‌های فضا کار در دانشگاه‌های مختلف ایران آخرین دستاورد‌های علمی این حوزه را به جوانان مستعد ایران منتقل نماید.
وی در سال ۱۳۱۳ در تهران به دنیا آمد و مدرک کارشناسی خود را در رشته‌ی مهندسی عمران از دانشکده مهندسی دانشگاه تهران دریافت نمود.
نوشین همچنین تحصیلاتش را در کشور انگلستان ادامه داد و موفق به اخذ مدرک کارشناسی‌ارشد در رشته مهندسی سازه از دانشگاه امپریال کالج لندن و دکتری در گرایش سازه فضاکار از دانشگاه لندن شد.
او به مدت ۲۸ سال مدیر مرکز تحقیقات سازه فضاکار در دانشگاه ساری انگلستان (Surrey) بوده است.
همچنین، وی به مدت ۲۰ سال، سردبیر مجله علمی بین‌المللی سازه فضاکار نیز بوده است.
از دیگر فعالیت‌های وی، عضویت در شورای اجرایی انجمن سازه‌های پوسته‌ای و فضاکار (IASS) و همچنین عضویت در شورای مشاورین این انجمن می‌باشد.
وی بنیانگذار مفاهیم جبر فرمکس (Formex Algebra) است که تالیفات بسیاری نیز در این زمینه دارد؛ او علاقه‌مند به تحقیق در زمینه‌های مهندسی سازه، ریاضی و فلسفه بود.
نوشین در سال ۱۹۶۳ به دپارتمان مهندسی عمران دانشگاه ساری انگلیس پیوست و فعالیتش را در این دانشگاه به عنوان کمک استاد آغاز نمود و سپس به مدارجی، چون استاد تمام نائل شد.
او اگرچه در سال ۲۰۰۸ از این دانشگاه بازنشسته شد، اما به فعالیت‌هایش در زمینه تحقیق و تدریس به عنوان استاد پاره وقت ادامه داد.
زمینه اصلی تحقیقات وی، طراحی سازه‌های فضاکار با کمک کامپیوتر می‌باشد.
او از سال ۱۳۴۱ تاکنون در حال پژوهش در جنبه‌های مختلف سازه‌های فضاکار با توجه ویژه روی استفاده کامپیوتر در تحلیل و طراحی این سازه ها، بوده است.
از جمله دیگر سوابق علمی و اجرایی می‌توان به ریاست هیأت تحریریه مجله جهانی سازه‌های فضاکار، عضو هیأت مدیره سازمان جهانی سازه‌های پوسته‌ای و فضاکار (IASS) و عضو هیأت مشاوران این سازمان برای سال‌ها، ابداع برنامه Formian در زمینه تاشه پردازی و استفاده از جبر فرمکسی، طراحی تعدادی سازه فضاکار مهم من جمله آشیانه هواپیما‌های ۷۴۷ در فرودگاه لندن و استادیوم ورزشی تختی در تهران اشاره کرد.
وی در طی دوران فعالیت علمی اش، هزاران دانشجو و متخصص این رشته در دانشگاه‌های داخل و خارج از کشور تربیت کرده است.