به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری دانشجو، آیت الله فاطمینیا در یکی از سخنرانیهای خود در مورد مقام حضرت زهرا (س) میگوید: عالم ملاء اعلی از وجود آن حضرت کسب نور میکرده اند و لذا زهراء (به معنای پردرخشش) نامیده شد.
ابن اثیرجزری در جلد نهم کتاب جامع الاصول که مورد قبول همه اهل سنت است، درباره حضرت زهرا (صلوات الله علیها) نقل میکند:
" کانت کلّما دخلتْ علی أبیها قام الیها"
(هرگاه برپدر بزرگوارش وارد میشد، رسول خدا به سوی او میشتافتند)
دقت بفرمایید!
نقل میکند "قام الیها"، قام اگر با لام همراه شود، قام له، یعنی "احتراما برای او ایستاد".
اما وقتی میگوید "قام الیها" یعنی بلند شد و چندقدم برای احترام و استقبال به سوی او رفت!
در اینجا به اصطلاح ادب، تضمین صورت گرفته است.
این احترام و تجلیلی که خاتم النبیّین پیامبر اکرم (ص) نسبت به حضرت زهرا داشتند، صرفا به جهت احساسات پدری نبود، بلکه به جهت عظمت مقام و علوّ درجه آن شفیعهی روز جزا حضرت صدیقه کبری (ع) بوده است که رسول الله به آن علم داشتند.
اما بعد از رحلت پیامبراکرم (صلوات الله علیه و آله) عدهای به زور شمشیر و دار و دسته در مقابل امامت ایستادند و احترام خاندان نبوت را نگه نداشته و به خانهی صدیقه کبری (سلام الله علیها) هجوم بردند و در خانه را به آتش کشیدند.