به گزارش گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو، امید شاکری معاون امور مهندسی، پژوهش و فناوری وزیر نفت در سومین همایش پتروتک گفت: طبق گزارشها، مصرف انرژی از سال ۱۹۵۰ به بعد بهطور چشمگیری افزایش یافته و در سال ۲۰۱۰، جمعیت جهان نسبت به سال ۱۸۵۰ پنج برابر شده است. از سال ۱۹۷۵ به بعد، افزایش مصرف انرژی تأثیرات زیستمحیطی خود را نشان داده و این موضوع سبب شده است کشورها بهدنبال تغییر مسیر از سوختهای فسیلی سنتی به سمت انرژیهای پاک و تجدیدپذیر باشند.
وی افزود: عوامل متعددی برای تحقق این هدف ضروری هستند، ازجمله میتوان به توسعه فناوریهای ذخیرهسازی انرژی، خودروهای برقی، پذیرش فناوریهای جدید از سوی جوامع، توسعه زیرساختهای مرتبط با هیدروژن و توزیع انرژی اشاره کرد.
شاکری در ادامه اظهار کرد: بر اساس گزارشهای بینالمللی، آینده انرژی جهان به سمت کاهش مصرف سوختهای فسیلی پیش میرود، هرچند این منابع همچنان نقش محدودی در تأمین انرژی خواهند داشت. سال ۲۰۱۳، مؤسسه مرکزی مدیریت، که از مؤسسات برجسته بینالمللی محسوب میشود، گزارشی درباره فناوریهای ذخیرهسازی انرژی و تأثیرات آن منتشر کرد که نشاندهنده اهمیت نوآوریهای فناورانه در مسیر دستیابی به انرژی پایدار است.
شاکری با بیان اینکه در سال ۲۰۲۵ فناوریهای پیشرفته در حوزه نفت و گاز، که در سال ۲۰۱۳ پیشبینی شده بود تأثیر بسزایی در آینده دنیا خواهند داشت و همچنان به روند رو به رشد خود ادامه میدهند، گفت: در آن زمان، مؤسسههای خارجی پیشبینی کرده بودند که ارزش بازار این فناوریها بین ۱۴ تا ۳۳ تریلیون دلار خواهد بود.
وی با اشاره به اینکه امروز ارزش بازار فناوریهای پیشرفته در اکتشاف و استحصال نفت به ۱۰۰ تا ۵۰۰ میلیارد دلار رسیده است، اظهار کرد: نفت اضافی که با استفاده از فناوریهای حفاری هیدرولیک و مانیتورینگ مایکروسافت تولید شده، ۶.۲ میلیارد بشکه افزایش یافته است. پیشبینیها نشان میدهد تا سال ۲۰۴۰ ، ۳۳ درصد گاز دنیا از فناوریهای پیشرفته از محل شیلهای گازی بهدست میآید، در حالی که در آمریکای شمالی این مقدار به ۸۰ درصد میرسید.
شاکری با بیان اینکه صنعت نفت ایران با چالشهایی از جمله افت تولید میدانهای نفت و گاز، تحریمها، کمبود منابع مالی و سرمایهگذاری و دسترسی به فناوری پیشرفته مواجه است، تصریح کرد: ایران با داشتن ۱۰ درصد ذخایر نفت جهان و ظرفیت تولید روزانه ۶ میلیون بشکه نفت، بزرگترین دارنده ذخایر نفت و گاز در مجموع جهانی محسوب میشود. برای دستیابی به اهداف برنامه هفتم، نیاز به سرمایهگذاری ۱۵۰ میلیارد دلاری در بخش بالادست و پاییندستی است.