شعارهای اقتصادی در تکرار؛ پیام رهبری شنیده شد اما اجرا شد؟
گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو، ندا زارعی: بیش از یک دهه است که رهبر معظم انقلاب، شعار سال را در رابطه با اقتصاد و بخصوص بحث تولید در کشور، انتخاب می‌کنند. بی‌شک در پس این تاکید و استمرار در اشاره و توجه به مسائل اقتصادی کشور، اهدافی مهم و بلند مدت درنظر گرفته شده است.
رهبر انقلاب با نام‌گذاری سال جاری به «سرمایه‌گذاری برای تولید»، بار دیگر اهمیت اقتصاد و مسائل اقتصادی را یادآور شدند. اصلا شاید زمان آن رسیده که یک بار به طور جدی فکر کنیم که چرا در بیش از یک دهه اخیر، تقریبا تمامی شعارهای مطرح شده توسط رهبری، به مسائل اقتصادی می‌پردازد؟
تحریم‌های اقتصادی ایران که از دهه ۶۰ خورشیدی آغاز شده بود، در دهه‌های بعدی افزایش پیدا کرده و سنگین‌تر از گذشته شد. در نهایت این تحریم‌ها در سال‌های اخیر، بخصوص در دهه ۹۰، بیش از هر زمان دیگری به پیکره اقتصادی ایران آسیب زد. در این شرایط، ناکارآمدی و کم‌‌کاری برخی از مدیران و مسئولان نیز به این وضعیت دامن زده و شرایط را بدتر از گذشته کرد. به طوری که ایران در این بازه زمانی، رشد اقتصادی متوسط صفر درصدی و تورم متوسط بالای ۴۰ درصدی را تجربه کرد.
با توجه به اهمیت غیرقابل انکار اقتصاد در وضعیت پیشرفت کشورها، رهبر انقلاب بر آن شد تا با نام‌گذاری اقتصادی شعارهای سال این دهه، مسئولان کشور را از اهمیت این موضوع آگاه کرده و آن‌ها را به توجه و تمرکز بر اقتصاد کشور و مشکلات آن سوق دهند.
به همین جهت پس از سال ۱۳۸۹، شعارهای انتخابی تماما رنگ و بوی اقتصادی دارد. سال ۱۳۸۹، به شعار «همت مضاعف، کار مضاعف»، سال ۱۳۹۰، به «جهاد اقتصادی»، سال ۱۳۹۱، به «تولید ملی، حمایت از کار و سرمایه ایرانی»، سال ۱۳۹۲، به «حماسه سیاسی و حماسه اقتصادی»، سال ۱۳۹۳ به «اقتصاد و فرهنگ، با عزم ملی و مدیریت جهادی» سال ۱۳۹۵ به «اقتصاد مقاومتی، اقدام و عمل»، سال ۱۳۹۶، به «اقتصاد مقاومتی، تولید اشتغال»، سال ۱۳۹۷، به «حمایت از کالای ایرانی»، سال ۱۳۹۸، به «رونق تولید»، سال ۱۳۹۹، به «جهش تولید»، سال ۱۴۰۰، به «تولید، پشتیبانی‌ها، مانع‌زدایی‌ها»، سال ۱۴۰۱، به «تولید، دانش‌بنیان، اشتغال‌آفرین»، سال ۱۴۰۲، به «مهار تورم، رشد تولید»، سال ۱۴۰۳، به «جهش تولید با مشارکت مردم» و در نهایت سال ۱۴۰۴ نیز به شعار «سرمایه‌گذاری برای تولید» نام‌گذاری شد.
پس از این تاکیدات مستمر بر روی مسئله اقتصاد در کشور و بهبود وضعیت آن از طریق ایجاد اشتغال، حمایت از کالای ایرانی، سرمایه گذاری و افزایش تولید، به طور طبیعی انتظار می‌رود که یک تغییر و تحول حداقلی در شرایط اقتصادی کشور ایجاد شده باشد. یا اینکه یک برنامه‌ریزی دقیق و منسجمی از سوی مسئولان برای حل این مشکلات و موانع موجود صورت گرفته باشد.
اما بعد از گذشت بیش از یک دهه از تاکید واضح رهبر انقلاب بر تلاش و کوشش در جهت رفع مشکلات و چالش‌های این حوزه، همچنان شاهد این هستیم که اقتصاد ایران روز به روز فرسوده‌تر از گذشته شده و وضعیت نگران‌کننده‌ای دارد. عملکرد چندین سال گذشته در حوزه اقتصادی کشور خبر از این نکته دارد که شاید مسئولان کشور به طور دقیق متوجه شرایط نامساعد اقتصاد نبوده‌اند. چرا که وضعیت وخیم حال حاضر اقتصاد ایران، ناشی از عملکرد این افراد در سال‌های گذشته است.
اینکه با وجود وضعیت نامطلوب اقتصاد کشور، رهبر معظم انقلاب همچنان در سال ۱۴۰۴، شعار سرمایه‌گذاری برای تولید را مطرح می‌کنند، شاید به این منظور است که هنوز هم دیر نیست؛ هنوز هم می‌توان با تلاش و کوشش، با جدیت و توجه، به دنبال راهکار‌هایی برای نجات اقتصاد کشور از وضعیت کنونی بود.