
کتابهایمان را قورت ندهید

به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری دانشجو، نمایشگاه کتاب علاوه بر تاثیر بسیار زیاد بر فرهنگ کتابخوانی و افزایش سرانه مطالعه کشور هدفهای دیگری را نیز داراست.
نمایشگاه کتاب بستری بزرگ برای معرفی و توسعه فعالیت ناشران کتاب سراسر کشور است، اما آیا این هدف را عملی میکند؟
ناشران غرفه خود در نمایشگاه کتاب را به مدت ۱۰ روز خانه اصلی خود تصور میکنند.
خانهای که همسایگان کنار یکدیگر همدل میشوند تا از میهمانان خود با کتاب هایشان پذیرایی کنند.
اما ناشران میزبان برای پذیرایی بهتر این روزها امیدوار به کمک مسئولان و برگزار کنندگان نمایشگاه هستند تا چراغ غرفه خود را روشن نگاه دارند، چراغی که متاسفانه نایاب است.
برای پیداکردن مثال عینی نیازی به جست و جوی بسیاری نیست، وقتی از درب اصلی نمایشگاه وارد میشوید احتمالا اولین سالنهایی که مشاهده میکنید بخش کودک و نوجوان است.
بخشی که در سالهای پیش نیز پررنگترین و پر نشاطترین بخش نمایشگاه بوده، کودکان شاداب و خوشحال در میان رنگهای جذاب و موسیقیهای کودکانه بازی میکنند و این هویت نمایشگاه کتاب را در ذهن خود دوستی عزیز میبینند.
اما کمی داخل غرفهها شویم، وقتی که پای درد و دل ناشران مینشینید، تاریکی را درون درخشش این رنگها تماشا میکنید.
مثال این تاریکی، لامپهای کوچکی است که نمایشگاه برای غرفهها تدارک دیده، لامپی که پس از امضاهای فراوان به غرفه شما میرسد و تازه با سوژه جدیدی به نام قطعی برق آشنا میشوید.
برقی که امسال بود و نبودش برای کارتخوانهای غرفه داران تفاوتی نداشت، کارتخوانها با برق هم کار نمیکنند.
کارتخوانهای که روی میزهای چوبی لغزان نمایشگاه جای گرفتند و ناشران اگر خوش شانس باشند و صندلی به آنها رسیده باشد، پشت میزها روی صندلی خود مینشینند و قطعی کارتخوان هایشان را به مخاطبان کتاب خود اعلام میکنند.
بدیهی است که رفع این مشکلات را از مدیر و مسئول سالن طلب کنیم، اما آقای مدیر این نظر را نداشت.
جواب مشکلات این بود: «مشکلات وکمبودها را با صدای بلند بیان کنید، تمام این سختیها دامن گیر ما هم هست.»
مدیر سالن کودک و نوجوان منشأ مشکلات را تیم اجرایی امسال نمایشگاه دانست و بیشتر از ما در نحوه اجرا نمایشگاه در تعجب بود.
به سراغ کارگروه اجرایی که بروید، اما فضا آرام است و افراد حاضر، پشت میزهایشان نشسته و معتقدند این مشکلات تصوری است به که دلیل خستگی بر همه ما غالب شده است.
دلیل قطعی کارتخوان را مشکل مالیاتی میدانند و سوال اینجاست که وقتی اینگونه جواب را بیان میکنید به چه دلیلی ناشران را با گرفتن امضا به حل شدن مشکلشان تا دقایقی دیگر وعده میدهید؟ شاید نمیتوانید رو در روی ناشران کتاب ایران باستید و به خودشان بگویید فرار مالیاتی دارید.
این قصه سر دراز دارد و ما، ناشران و حتی مدیرهای سالنها علاقهای به شنیدن قصههای مشکلات نداریم.
ما در نمایشگاه کتاب قصههای بهتری از قصه مشکلاتمان جستوجو میکنیم و توقع زیادی نیست که مسئولین برگزار کننده را نیز قصه خوانی فرهنگی نه یک بازیگر کلمات تصور کنیم.
نمایشگاه کتاب تهران تا ۲۷ اردیبهشت ماه ادامه دارد و از میهمان خود حتی در تاریکی نیز پذیرایی میکند.