اعتصاب غذای اساتید دانشگاه رازی در اعتراض به جنایات در غزه

به گزارش گروه استان‌های خبرگزاری دانشجو، نامدار یوسف‌وند عضو هیات علمی دانشگاه رازی کرمانشاه که پیش از این نیز به مدت ۱۲ روز در راستای ابراز همدردی با کودکان غزه دست به اعتصاب غذا زده بود در خصوص این حرکت اساتید دانشگاه رازی، اظهارکرد: ما جمعی از اساتید و اعضای هیات علمی دانشگاه رازی کرمانشاه به منظور همدردی با کودکان و مردم مظلوم غزه دست به اعتصاب غذا زده‌ایم و از جهانیان می‌خواهیم تا در مقابل این ظلم بزرگ بیدار شوند. 

وی با بیان اینکه پیش از این نیز جمعی از اساتید دانشگاهی در نیوجرسی آمریکا در حمایت از مردم غزه دست به اعتصاب غذا زده بودند، گفت: جنایات بزرگ رژیم صهیونیستی علیه مردمی صورت می‌گیرد که مسلمان هستند و در منطقه‌ای زندگی می‌کنند که ما در آن قرار داریم، لذا وظیفه خود می‌دانیم که برای حمایت از آنها قدمی برداریم. 

همچنین اعضای هیات علمی دانشگاه رازی که در این اعتصاب غذا شرکت کرده‌اند، در بیانیه‌ای جنایات رژیم صهیونیستی را محکوم کردند.

متن این بیانیه به این شرح است: 

۱۹ ماه است که تمام مصیبت‌هایی که بر بشریت رفته است در غزه بصورت یکجا متراکم و متبلور شده و آثار آن با حمایت و توسط رژیم صهیونیستی آمریکا به مناطق دیگری مثل یمن کشیده شده است. غزه که ۱۶ سال توسط صهیونیزم قاتل و غاصب بزرگترین زندان بی سقف جهان بود اکنون ۱۹ ماه است که به قتلگاه و شکنجه گاه دو و نیم میلیون انسان تبدیل شده و از ۱۸ مارس تاکنون بعد از نقض غیرانسانی آتش بس و حملات وحشیانه به چادرهای مسکونی آوراگان، بیمارستانها و مراکز امداد رسانی، بیش از ۷۰ روز است که اجازه ورود هیچ‌گونه ماده غذایی و دارویی به آنجا داده نمی شود، آب و سوخت و سایر مایحتاج را روی مردم آواره بسته‌اند و فاجعه ای دردناک، جنایتی شرم آور، نسل کشی بی وقفه و توحشی مثال زدنی توسط رژیم هار و تروریست صهیونیستی در حال ضریب خوردن است. 

رژیم تروریست صهیونیستی با ترور سرزمین فلسطین و ملت آن، اکنون شیوه ها و شگردهای ترور را با حمایت بی‌دریغ و بی‌وقفه آمریکا توسعه داده و به ترور تمام مظاهر زندگی در غزه روی آورده است. تمام مناطق، منازل، بیمارستان ها، مدارس، چادرها، آمبولانس‌ها و حتی خبرنگاران و نیروهای امدادی سازمان ملل آماج حملات تروریستی قرار گرفته‌اند. مردم محاصره شده و دائما در حال کوچ پناهگاهی ندارند و آب، غذا، سوخت و کمک‌های پزشکی و بهداشتی را بر روی آنان بسته‌اند. کودکان در انتظار شهادت و در نوبت کشتارند. شهادت ۱۸ هزار کودک حیرت آور و دیوانه کننده است. سهم روزه‌داران فلسطینی گرسنگی و تشنگی در هنگام افطار بود و در عید فطر بدون افطار تعداد زیادی از آنها را به شهادت رساندند.

رژیم صهیونیستی و آمریکای جنایتکار وجدان بشریت را آماج آزار و اذیت قرار داده‌اند و این جنایات وحشیانه حتی وجدان نسل‌های آینده را نیز آزار خواهد داد.

طی ۱۹ ماه ۱۸ هزار کودک، ۱۲ هزار زن، هزاران پرستار و پزشک و امدادگر، صدها خبرنگار، صدها نیروی سازمان بین‌المللی آنروا، هزاران بیمار در بیمارستان‌ها و ... موشک باران شده و به طرز فجیعی به شهادت رسیده‌اند که اگر فقط یک مورد(یک نفر) در جای دیگری از دنیا اتفاق می افتاد در دنیا زلزله و طوفان بر پا می‌شد.

نسل‌های آینده بر بی‌عملی سازمان‌ها و کشورهای جهان بالاخص بر بی تفاوتی سران کشورها در قبال این تراژدی‌های هولناک نفرین خواهند کرد. انسانیت آنها را زیر سوال خواهند برد. آنها بی تفاوتی نسل کنونی را در پیش وجدان خود محاکمه خواهند کرد. 

ما دانشگاهیان که عمر خود را در مسیر علم برای خدمت به نوع بشر صرف و تعریف کرده‌ایم اکنون شاهد و ناظر چنین خیانتی به نسل بشر، چنین آسیبی در کره زمین و چنین جنایتی در تاریخ معاصر هستیم که بر روح، روان و وجدان انسان‌ها آوار شده است و در تقابل با اهداف دانشگاهی ماست که خدمت به نوع بشر را هدفگذاری کرده‌ایم. لذا ارتکاب این جنایات ضد بشری و نسل کشی زجرآور نه فقط اعلام جنگ با همه وجدان های بیدار است، بلکه اعلام جنگ با تمام نخبگان، آگاهان و دانشمندان دانشگاهی جهان است که علم خود را در خدمت به نوع بشر تعریف و هدفگذاری کرده‌اند.

لذا ما بعنوان جمعی از دانشگاهیان که راهی برای کمک به مظلومین غزه در راستای همدردی با گرسنگان آواره و آماج حملات تروریستی نیافتیم و در راستای اعتراض به بی عملی کشورها و سازمانهای جهانی، اعتصاب غذای خود را اعلام نموده و خواهان خیزش جهانی بر علیه تروریسم کور، سادیسم مرگبار کشتار و جنایات جنگی صهیونیست‌ها هستیم.

نمی‌توانیم شاهد کشتار کودکان و زجر، آزار، گرسنگی، دربدری، آوارگی و در زیر آوار جان دادن آنها باشم و سیر و راحت بخوابیم‌. نمی توانیم این همه جنایت انباشته و این همه ظلم و سیاهی و تباهی را بوسیله چپاولگران عالم در حق ملل مظلوم غزه، یمن و لبنان را ببینیم و از زندگی خود لذت ببریم.

درد سکوت مجامع و کشورهای جهان، غم بی‌دردی آنها در این فاجعه عظیم و عادت کردن مرگبار و فاجعه‌آمیز آنها نسبت به این جنایات جنگی ادامه دار و تشویق شده وجدان‌ ما را سخت جریحه‌دار کرده است و بر روح و روان انسانهایی که غم انسانیت و عدالت دارند زخم های عمیق وارد کرده است و جز با محو شدن صهیونیزم نازیسم فاشیست که خود در حقیقت اولین یهودی آزار است و از دین یهود استفاده ابزاری کرده و آبروی یهودیت را هم بر باد داده است قابل التیام نیست.

ای جهانیان همه بر هر نحو ممکن بر علیه آپارتاید جنایتکار بپاخیزید. ای انسانهای روی زمین، ای وجدان‌های بیدار، ای هواداران حقوق بشر و دموکراسی آیا فریاد ناله و ضجه کودکان و زنان بی سرپناه، گرسنه، آواره و بی سرپرست غزه را نمی‌شنوید؟ آیا نسل‌های آینده بخاطر این سکوت مرگبار، نسل حاضر را نفرین نخواهند کرد؟