روز شمار غدیر؛ ۱۱ محور اصلی سخنرانی تاریخی پیامبر در روز غدیر

به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری دانشجو، حضرت در اولین بخش سخن، به حمد و ثناى الهى پرداختند و صفات قدرت و رحمت حق تعالى را ذکر فرمودند، و بعد از آن به بندگى خود در مقابل ذات الهى شهادت دادند.

در بخش دوم، سخن را متوجه مطلب اصلى نمودند و تصریح کردند که باید فرمان مهمى درباره ى على بن ابى طالب ابلاغ کنم، و اگر این پیام را نرسانم رسالت الهى را نرسانده‌ام و ترس از عذاب او دارم.

در سومین بخش، امامت دوازده امام بعد از خود را تا آخرین روز دنیا اعلام فرمودند تا همه ى طمع‌ها یکباره قطع شود. از نکات مهم در سخنرانى حضرت، اشاره به عمومیت ولایت آنان بر همه ى انسان‌ها و در طول زمان‌ها و در همه ى مکان‌ها و نفوذ کلماتشان در جمیع امور بود، و نیابت تام ائمه علیهم السلام را از خدا و رسول در حلال و حرام و جمیع اختیارات اعلام فرمودند.

در بخش چهارم خطبه، پیامبر صلى اللَّه علیه و آله با بلند کردن و معرفى امیرالمؤمنین علیه السلام فرمودند: 'مَنْ کُنْتُ مَوْلاهُ فَهذا عَلِىٌّ مَوْلاهُ، اَللَّهُمَّ والِ مَنْ والاهُ وَ عادِ مَنْ

عاداهُ وَ انْصُرْ مَنْ نَصَرَهُ وَ اخْذُلْ مَنْ خَذَلَهُ': 'هر کس من نسبت به او از خودش صاحب اختیارتر بوده‌ام این على هم نسبت به او صاحب اختیارتر است. خدایا دوست بدار هر کس على را دوست بدارد، و دشمن بدار هر کس او را دشمن بدارد، و یارى کن هر کس او را یارى کند، و خوار کن هر کس او را خوار کند'.

سپس کمال دین و تمام نعمت را با ولایت ائمه علیهم السلام اعلام فرمودند و بعد از آن، خدا و ملائکه و مردم را بر ابلاغ این رسالت شاهد گرفتند.

در بخش پنجم حضرت صریحاً فرمودند: 'هر کس از ولایت ائمه علیهم السلام سر باز زند اعمال نیکش سقوط مى کند و در جهنم خواهد بود'. بعد از آن شمه اى از فضائل امیرالمؤمنین علیه السلام را متذکر شدند.

مرحله ى ششم از سخنان پیامبر صلى اللَّه علیه و آله جنبه ى غضب الهى را نمودار کرد. حضرت با تلاوت آیات عذاب و لعن از قرآن فرمودند: 'منظور از این آیات عده اى از اصحاب من هستند که مأمور به چشم پوشى از آنان هستم، ولى بدانند که خداوند ما را بر معاندین و مخالفین و خائنین و مقصرین حجت قرار داده، و چشم پوشى از آنان در دنیا مانع از عذاب آخرت نیست'.

سپس به امامانِ گمراهى که مردم را به جهنم مى کشانند اشاره کرده فرمودند: 'من از همه ى آنان بیزارم'. اشاره ى رمزى هم به 'اصحاب صحیفه ى ملعونه' داشتند و تصریح کردند که بعد از من مقام امامت را غصب مى کنند و سپس غاصبین را لعنت کردند.

در بخش هفتم، حضرت تکیه ى سخن را بر اثراتِ ولایت و محبت اهل بیت علیهم السلام قرار دادند و فرمودند: 'اصحاب صراط مستقیم در سوره ى حمد شیعیان اهل بیت علیهم السلام هستند'.

سپس آیاتى از قرآن درباره ى اهل بهشت تلاوت فرمودند و آنها را به شیعیان و پیروان آل محمدعلیهم السلام تفسیر فرمودند. آیاتى هم درباره ى اهل جهنم تلاوت کردند و آنها را به دشمنان آل محمد علیهم السلام معنى کردند.

در بخش هشتم مطالبى اساسى درباره ى حضرت بقیة اللَّه الاعظم حجة بن الحسن المهدى ارواحنا فداه فرمودند و به اوصاف و شئون خاص حضرتش اشاره کردند و آینده اى پر از عدل و داد به دست امام زمان عجل اللَّه فرجه را به جهانیان مژده دادند.

در بخش نهم فرمودند: پس از اتمام خطابه شما را به بیعت با خودم و سپس بیعت با على بن ابى طالب دعوت مى کنم. پشتوانه ى این بیعت آن است که من با خداوند بیعت کرده‌ام، و على هم با من بیعت نموده است؛ پس این بیعتى که از شما مى گیرم از طرف خداوند و بیعت با حق تعالى است.

در دهمین بخش، حضرت درباره ى احکام الهى سخن گفتند که مقصود بیانِ چند پایه ى مهم عقیدتى بود: از جمله اینکه، چون بیان همه ى حلال‌ها و حرام‌ها توسط من امکان ندارد، با بیعتى که از شما درباره ى ائمه علیهم السلام مى گیرم حلال و حرام را تا روز قیامت بیان کرده‌ام، زیرا علم و عمل آنان حجت است. دیگر اینکه بالاترین امر به معروف و نهى از منکر، تبلیغ پیام غدیر درباره ى امامان علیهم السلام و امر به اطاعت از ایشان و نهى از مخالفتشان است.

در آخرین مرحله ى خطابه، بیعتِ لسانى انجام شد و حضرت فرمودند: 'خداوند دستور داده تا قبل از بیعت با دست، از زبانهاى شما اقرار بگیرم'. سپس مطلبى را که مى بایست همه ى مردم به آن اقرار مى کردند تعیین کردند که خلاصه ى آن اطاعت از دوازده امام علیهم السلام و عهد و پیمان بر عدم تغییر و تبدیل و بر رساندن پیام غدیر به نسلهاى آینده و غائبان از غدیر بود. در ضمن بیعت با دست هم حساب مى شد زیرا حضرت فرمودند: 'بگوئید با جان و زبان و دستمان بیعت مى کنیم'.

کلمات نهایى پیامبر صلى اللَّه علیه و آله دعا براى اقرارکنندگان به سخنانش و نفرین بر منکرین اوامر آن حضرت بود و با حمد خداوند خطابه ى حضرت پایان یافت.