دلنوشته‌ای برای سردار، مردی از مکتب عاشورا

به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجو، دل‌نوشته‌ای از سرتیپ دوم پاسدار جمال شاکرمی، مشاور عالی فرمانده کل سپاه در قرارگاه امنیتی امام علی (ع)، در رثای سردار شهید غلام‌حسین غیب‌پرور به دست خبرنگار ما رسیده که در ادامه می‌توانید آن را بخوانید:

وی در این  دل‌نوشته‌ صمیمی و عمیق، از مقام، اخلاص و زندگی سراسر مجاهدت سردار شهید غلام‌حسین غیب‌پرور یاد کرد؛ مردی که زیستن با نام «غلامِ حسین» را نه فقط شعار، بلکه سیره و مسیر عاشقانه‌اش می‌دانست.

برای سردار شهید غلام‌حسین غیب‌پرور

به راستی که چه اسم برازنده ای ...غلامِ حسین بودن، بالاترین مرتبه ی عشق بازیِ عاشقانِ راه حقیقت است، جایی که رهجویان حریم حرم دوست، عاشقانه به وصال غایت القصوای مقصود خویش، که همان شهادت است نائل می‌شوند.

او که در خانواده ای حسینی و با حب حسین(ع) قد کشیده بود، در دستگاه حسین(ع) ساخته شده بود و در مکتب حسین(ع)، مشق عشق کرده بود. در آوردگاههای سخت، چونان یاران حسین(ع)تا پای شهادت پیش رفته بود و گویا باری از مکتب زینب را نیز به امانت گرفته بود تا مفهوم نامش تام و تمام گردد.

او که در مکتب درس بزرگانی چون آیت الله دستغیب، بزرگی را آموخته بود، برای خداوند، بنده ای سرشار از عبادت، برای ولی امر، سربازی مملو از اطاعت و برای مردم، دلسوزی مالامال از خدمت بود.

سرداری که افتخار خود را در سربازی امامش می دید و با درد جانبازیش عشقبازی میکرد، عارفی که در عاشورا تعریف می شد و رزمنده ای که رزمگاه را مامن خود ساخته بود. شهیدی که شاهد بود و ناظر بود و حاضر...

انیس و مونس درد تیر و ترکش ها بود، اما همیشه بود...

زودتر از همه می آمد و دیرتر از همه می رفت...

مرزهای تعهد و تخصص و توجه را پشت سر گذاشته بود...

روزی نبود، که خاطرات همرزمان شهیدش روزی اش نباشد...

روزی نبود که در فراق یاران سفرکرده اشک نریزد...

 و گاهی نبود که آرزوی وصال یاران نکند...

 هرسال در ایام اربعین، برای برنامه ریزی و خدمت رسانی به زوار آقا ، عاشقانه در موکب حضرت احمد ابن موسی(ع) در کربلای معلی  خود را به آب و آتش می زد...

به خاطر دارم که می‌گفت فلانی! باید در مهران ،کاری اساسی و دائمی برای زائران انجام دهیم...

و امروز آرزوی حاج غلام حسین ، آن غلامِ راستین مکتب حسین برآورده شد.

فرخنده باد بر جنت، قدم‌هایی که سرشار از بوی کربلاست...

مبارک باد بر ایشان، زیارت ارباب بی کفن...

چه گواراست یاران سفر کرده را دیداری از جنس نور و شور و شعور... 

ببالد خاک شیراز بر خود که چنین غیب پروری را در دامن خود پرورده است...

و اینجا حرم حضرت شاه چراغ، میعادگاه ملائک است تا بال در بال ارواح مطهر خاصان درگاه الهی، چراغ عشق برافروزند و مهمانشان را به شاه نشین شاه چراغ هدایت کنند..