به امتحانات حضوری خوش آمدید؛ به شرطی که برق و اینترنت هم آماده باشد+ فیلم

به گزارش خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو، حمله رژیم صهیونیستی به خاک کشورمان و آغاز دفاع مقدس ۱۲ روزه، بسیاری از مراکز و سازمان‌ها را به تعطیلی کشاند. دانشگاه‌ها نیز از این قاعده مستثنی نبودند و امتحانات پایان‌ترم دانشگاه‌ها لغو شد.

با پایان جنگ و بهبود شرایط، پیش‌بینی می‌شد که امتحانات باقی‌مانده دانشجویان به‌صورت مجازی برگزار شود. اما بنا به تصمیمی که از سوی وزارت علوم اتخاذ شد، در اطلاعیه‌ای در تیرماه اعلام شد که آزمون‌های باقی‌مانده به‌صورت حضوری از شهریور ماه برگزار خواهد شد.

معاون آموزشی وزارت علوم در گفت‌و‌گو با SNN TV در این باره گفت: در شرایط خاص جنگ تحمیلی ۱۲ روزه، تصمیم گرفته بودیم که آزمون‌ها به‌صورت مجازی برگزار شوند، اما مشکلاتی مانند کیفیت پایین اینترنت، عدم دسترسی مناسب و مشکلات پلتفرم‌ها باعث شد تا این شیوه با چالش‌هایی مواجه شود.

وی افزود: برای حفظ عدالت آموزشی و ارتقای کیفیت ارزیابی‌ها، جمع‌بندی کردیم که آزمون‌ها به‌صورت حضوری برگزار شود. دانشگاه‌ها نیز از تیرماه فرصت داشتند تا شرایط خوابگاه‌ها و امکانات لازم را برای حضور دانشجویان فراهم کنند.

در حالی که امتحانات پایان ترم همیشه با استرس و فشار‌های خاص خود همراه هستند، امسال شرایط به گونه‌ای بود که گویا باید برای هر امتحانی علاوه بر مطالعه دروس، آمادگی برای مواجهه با مشکلات غیرمنتظره هم می‌داشتیم. امتحانات حضوری که پس از یک دوره طولانی غیرحضوری به دانشگاه‌ها برگشته بودند، نه تنها از نظر محتوای درسی چالش‌های خاص خود را داشتند، بلکه ناترازی‌های برق، آب، اینترنت و دیگر مسائل زیرساختی نیز به آنها اضافه شدند که هر کدام به نوبه خود می‌توانستند بخشی از امتحان را به چالشی غیرقابل پیش‌بینی تبدیل کنند.

شهریور ماه، زمانی که به نوعی به پایان فصل امتحانات می‌رسیم، در دانشگاه‌ها به طور معمول حجم دانشجویانی که درگیر امتحانات حضوری هستند بسیار زیاد می‌شود. تصور کنید که در میان تمامی هیاهو‌های حضور در سالن‌های امتحان و تلاش برای نشان دادن بهترین نتیجه ممکن، یکباره برق قطع شود و چراغ‌های سالن خاموش شوند.

باید بگوییم که امتحانات حضوری در شهریور امسال شاید بیشتر از هر زمان دیگری نشان داد که یادگیری تنها محدود به کتاب‌ها و جزوات نیست، بلکه به تعامل با مشکلات پیش‌بینی‌نشده و مواجهه با چالش‌ها هم بستگی دارد. شاید این امتحانات بیشتر از هر چیز دیگری توانستند به دانشجویان نشان دهند که در دنیای امروز، آمادگی برای مواجهه با مشکلات زندگی واقعی به اندازه آمادگی برای امتحانات مهم است. در پایان، چیزی که برای دانشجویان باقی می‌ماند نه تنها نمرات امتحانی، بلکه داستان‌هایی است که از هر لحظه مواجهه با این چالش‌ها برای خود به یادگار خواهند داشت.

امتحانات حضوری یا مجازی؟

این سوالی است که امسال تبدیل به یک معضل بزرگ برای دانشجویان شده است. بعضی‌ها ترجیح می‌دهند امتحان حضوری بدهند، چون به قول خودشان می‌خواهند احساس «امتحان واقعی» را تجربه کنند و از نزدیک با فشار دست‌های عرق کرده و قلبی که تند می‌زند، مواجه شوند. اما طرفداران امتحانات مجازی به دلایلی کاملاً منطقی و کاملاً با دست‌نوشته‌های پر از نوشابه و چای، از پشت صفحه لپ‌تاپشان به این همه فشار می‌خندند.

در دنیای مجازی، خیلی از مسائل ساده‌تر می‌شود. اولاً، تو می‌توانی در هر مکان و زمانی که به ذهنت خطور می‌کند، امتحان بدهی، اصلاً مهم نیست که موهات از استرس به صورت مدور درآمده یا هنوز به دنبال پیراهن تمیز می‌گردی.

اما یک حقیقت پنهان در دل امتحانات مجازی وجود دارد. گاهی اوقات، هیجان امتحان حضوری، آن چیزی که باعث می‌شود حتی قلبتان از شدت ترس بیافتد، درست در پشت پرده امتحان مجازی پیدا نمی‌شود. از طرفی امتحانات حضوری، به شما فرصتی می‌دهند که حداقل دو هفته قبل از امتحان، با دوستانتان درباره نکات امتحانی بحث کنید. آنقدر از جزئیات جزوه‌ها و حتی خطا‌های غلط در سوالات صحبت کنید که همه دوستان متقاعد شوند که شما استاد تخصصی در موضوع درسی هستید. اما امتحانات مجازی این فضا را از شما می‌گیرند، چون هیچ‌کس نمی‌تواند به راحتی وارد اتاق شما شود و از روی شانه شما کلمات کلیدی سوالات را بخواند.

در این شرایط، هیچ‌چیز به اندازه امتحان حضوری نمی‌تواند به شما احساس مهم بودن بدهد. ساعت‌ها در کنار کلاس و هم‌کلاسی‌های خود نشسته، از زیر نیم‌نگاه استاد سعی کنید جواب درست را پیدا کنید. شاید شما هیچ وقت متوجه نشوید که چرا فکر می‌کنید همیشه برای امتحان آخر ترم باید برای ساعت‌ها به خواب نیاز داشته باشید، اما حس «مهم بودن» از در کلاس بودن در کنار همه این پیچیدگی‌ها به شما می‌چسبد.

بین امتحانات حضوری و مجازی، هنوز هم این سوال بزرگ باقی است آیا امتحانات حضوری واقعی‌تر هستند یا امتحانات مجازی راحت‌تر؟ به‌طور کل، شاید همانطور که می‌گویند "هر دو را باید تجربه کرد"، ما باید هر دو را برای تکمیل تجربه دانشجویی امتحان کنیم.

پس، شما کدام را ترجیح می‌دهید؟ یک امتحان حضوری که هیچ وقت از آن نجات پیدا نمی‌کنید، یا یک امتحان مجازی که در آن همیشه می‌توانید به عقب برگردید و سوالات را دوباره ببینید؟

با این حال، تا چه اندازه شرایط پیش از برگزاری آزمون، از جمله وضعیت خوابگاه‌ها و سایر امکانات، برای دانشجویان فراهم شده و تا چه حد این تصمیم مورد موافقت آنان قرار گرفته است، همچنان مسئله‌ای قابل تأمل و بحث‌برانگیز باقی مانده است.

نظرات گوناگون و دلایل متنوعی که دانشجویان در خصوص نحوه برگزاری این آزمون‌ها ابراز می‌کنند، حاکی از اختلافات عمیق و دیدگاه‌های مختلف در این زمینه است. برخی با شوق و شادمانی از بازگشت به امتحانات حضوری استقبال کرده‌اند و آن را فرصتی برای اثبات توانمندی‌های خود در فضایی رسمی و ملزم به رعایت ضوابط می‌دانند. در مقابل، برخی دیگر همچنان بر این باورند که شرایط فیزیکی و روانی برای برگزاری آزمون‌های حضوری به طور کامل مهیا نبوده و ترجیح می‌دهند که روند مجازی همچنان ادامه یابد تا با اضطراب و استرس کمتری بتوانند به فرایند امتحان بپردازند.

این تفاوت دیدگاه‌ها نه تنها از جنبه‌های مختلف تحصیلی بلکه از منظر زیرساخت‌ها و امکانات نیز قابل بررسی است؛ مسائلی مانند وضعیت نامناسب برخی خوابگاه‌ها، مشکلات در دسترسی به اینترنت پایدار، و یا حتی نگرانی‌های بهداشتی که در برگزاری امتحانات حضوری به شدت مطرح می‌شود، عواملی هستند که بر نگرش دانشجویان تأثیر مستقیم گذاشته‌اند.

در نهایت، این که آیا برگزاری امتحانات حضوری به عنوان تصمیمی صحیح و کارآمد مورد پذیرش قرار می‌گیرد یا خیر، به میزان زیادی به تدابیر اندیشیده شده و شرایط فراهم‌شده برای اجرای این تصمیم بستگی دارد.