به گزارش گروه سیاسی «خبرگزاری دانشجو»، حسین شریعتمداری در سرمقاله امروز کیهان به ارائه تحلیلی از چرایی حمله رژیم صهیونیستی به نوار غزه پرداخت و نوشت:
1- می گویند در گذشته های نه چندان دور، یکی از روستائیان، الاغ خود را به بازار مال فروشان آورده و جار می زد که قصد فروش آن را دارد. الاغ چموش اما، هریک از مشتریان را که از روبرو می آمد، گاز می گرفت و اگر خریدار از پشت می آمد با لگد الاغ روبرو می شد و می گریخت. جماعتی که شاهد ماجرا بودند به روستایی گفتند؛ افسار الاغت را بگیر و برگرد، هیچکس این الاغ چموش را نمی خرد. روستایی در جواب گفت؛ الاغ را برای فروش نیاورده ام! فقط می خواستم همه مردم بدانند که من از دست این حیوان چه می کشم، تا اگر یک روز شنیدند که او را به قصد کشت زده و شرش را از سر مردم کوتاه کرده ام به دفاع از او کمپین حمایت از حقوق حیوانات تشکیل ندهند و کمیته مربوطه در سازمان ملل متحد در اعتراض به سقط شدن این حیوان چموش، قطعنامه صادر نکند!
2- «موشه دایان» یکی از معروف ترین فرماندهان نظامی رژیم اشغالگر قدس بود. او در جریان اشغال فلسطین و قتل عام وحشیانه مردم مظلوم این سرزمین نقش موثری داشت و بعدها به فرماندهی کل ارتش رژیم صهیونیستی رسید و با سفارش اکید و مشترک دولت وقت انگلیس و لابی صهیونیست ها در آمریکا به وزارت جنگ اسرائیل منصوب شد. او به خونریزی و جنایت و مخصوصا قتل عام زنان و کودکان فلسطینی شهرت داشت.
روزنامه اکسپرسیون فرانسه در شماره 12 اکتبر 2012 خود - 21 مهرماه91- به نقل از مقامات رژیم صهیونیستی نوشت؛ «ژنرال موشه دایان معتقد بود که سران اسرائیل باید روشی را در پیش بگیرند که دیگران از آنها تلقی یک «سگ هار» را داشته باشند»! سگی که بی ملاحظه به هر که بخواهد حمله می کند و گاز می گیرد و می کشد! گفتنی است موشه دایان در جریان جنگ جهانی دوم بر اثر اصابت گلوله چشم چپ خود را از دست داده بود ولی تا پایان عمر1981(1360) یک چشم بند سیاه به چشم داشت و حاضر به استفاده از چشم مصنوعی و یا عینک دودی نبود و گفته می شد موشه دایان براساس همان دیدگاه یاد شده اصرار داشته است که چهره مخوفی داشته باشد!
2 ماه قبل- 26مهرماه 91 (17اکتبر2012) رادیو فردا که از سوی سازمان «سیا» و برای مقابله با جمهوری اسلامی ایران راه اندازی شده است، تهدیدهای اسرائیل علیه ایران را تبلیغاتی و بدون پشتوانه و توان عملیاتی دانسته و گفت؛ دولت اسرائیل در مقابل ایران به سیاست «من دیوانه شده ام، بیایید مرا زنجیر کنید»! متوسل شده است تا جامعه جهانی را از احتمال حمله نظامی خود به تاسیسات هسته ای ایران بترساند!
3- بعد از حمله اخیر اسرائیل به غزه، اگرچه مقامات آمریکایی و اروپایی از جمله باراک اوباما رئیس جمهور آمریکا، دیوید کامرون نخست وزیر انگلیس، اولاند رئیس جمهور فرانسه، کاترین اشتون مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا، حمله اسرائیل به غزه را «حق طبیعی»! رژیم اشغالگر قدس برای قلع و قمع حماس دانستند ولی بسیاری از ناظران و صاحب نظران غربی، براین باورند که اسرائیل با این اقدام نسنجیده در دام خطرناکی گرفتار شده است، چرا که اسرائیل تجربه دو شکست سخت و پی در پی در جنگ 33 روزه سال 2006 با حزب الله لبنان و جنگ 22 روزه سال 2008 با حماس را در کارنامه خود دارد.
اسرائیل در سال 2008 در حالی به غزه حمله کرد و با شکست روبرو شد که از 18 ماه قبل از حمله، منطقه کم دامنه غزه در محاصره کامل غذایی، دارویی، برق، گاز و آب بود. رژیم مبارک به نمایندگی از اسرائیل، گذرگاه رفح را بسته بود و حتی اجازه ارسال غذا و دارو به مردم غزه را نمی داد.
در آن هنگام پیروزی اسرائیل قطعی به نظر می رسید ولی آن حمله وحشیانه با شکست سختی روبرو شد تا آنجا که «کمیته وینوگراد» ارتش اسرائیل را به ناتوانی و ژنرال زئیف شف- استراتژیست معروف اسرائیلی- نظامیان رژیم صهیونیستی را به شدت ملامت کرده و گفت سربازان اسرائیلی برای حمله به افراد غیرمسلح در پیاده روها تربیت شده اند!...
امروزه اما، تمامی شرایط به نفع مقاومت و به زیان رژیم صهیونیستی رقم خورده است. متحدان سینه چاک و جنایتکار اسرائیل در منطقه با انقلاب های اسلامی حذف شده اند و کشورهای اسلامی آزاد شده به جبهه مقاومت پیوند خورده اند. توان نظامی و مخصوصا موشکی حماس در مقایسه با سال 2008 چند برابر شده است ضمن آن که امروزه از موشک های جدید با برد دهها- و بعدها شاید معلوم شود که صدها- کیلومتر برخوردار است.
ملت های مسلمان منطقه برای رودررویی مستقیم با نظامیان کودک کش اسرائیل لحظه شماری می کنند و به قول ژنرال پترائوس -فرمانده نظامی اسبق آمریکا در منطقه و رئیس سابق سازمان سیا که اخیرا بعد از رسوایی کثیف جنسی ناچار به کناره گیری شد- «آمریکا دیگر در منطقه، غریبه تلقی می شود و مردم از نگاه ایران به ما و متحدان ما می نگرند». بنابراین از هم اکنون می توان نتیجه گرفت اسرائیل با یک محاسبه غلط- که باید آن را لطف خدای سبحان و مصداق کلام حضرت سجاد(ع) دانست- با پای خود به مهلکه آمده است.
4- دیروز، شبکه خبری و رادیو تلویزیونی اروپایی و فراگیر «یورونیوز» در گزارشی از قول پاسکال یونیفاس مدیر موسسه روابط بین المللی در پاریس، احتمال داده بود که حمله اخیر رژیم صهیونیستی به غزه برای اسرائیل پایانی نظیر جنگ 22 روزه سال 2008 داشته باشد و آورده بود «سناریوی اسرائیل جنگ گسترده نیست.
آنها می دانند که در اینصورت بیش از همیشه حمایت جامعه جهانی را از دست خواهند داد، در حال حاضر، هدف اسرائیل برجسته کردن نقش ایران به عنوان دشمن شماره یک و خطر اصلی در منطقه است».
پاسکال یونیفاس در ادامه می گوید «شرایط کنونی برای اسرائیل خطرناکتر از سال 2008 است. حماس نسبت به گذشته مسلح تر شده و تسلیحات پیچیده ای در اختیار دارد- اشاره به سرنگونی جنگنده F16، موشک باران تل آویو، شلیک به ناو اسرائیل در مدیترانه و...- حماس می تواند تانک های اسرائیل را از دور و بدون آن که افسر تانک متوجه جهت شلیک باشد، منهدم کند و... در نتیجه حمله نظامی به غزه یک دام برای اسرائیل است که علاوه بر پایانی تلخ تر- شما بخوانید شیرین تر- از حمله 2008، افکار عمومی جهانیان را نیز علیه اسرائیل برمی انگیزد».
5- اگر در چند دهه گذشته رژیم کودک کش اسرائیل می توانست به قول موشه دایان، برای ترساندن این و آن، از خود تصویر یک «سگ هار» را به نمایش بگذارد، امروزه با موج فراگیر بیداری اسلامی که از انقلاب اسلامی در ایران الگو گرفته است، این «سگ هار» فقط پارس می کند بی آن که کسی را بترساند تا آنجا که وقتی نتانیاهو ادای همان سگ هار را درمی آورد، با تمسخر ارگان سازمان «سیا» روبرو می شود.
سال گذشته 16 مرکز اطلاعاتی و امنیتی آمریکا با صدور بیانیه ای چندده صفحه ای اسرائیل را بزرگترین خطر برای امنیت ملی آمریکا معرفی کردند. اقدامی که در آمریکا نه فقط سابقه نداشت بلکه به شدت دور از انتظار تلقی می شد و رسانه های آمریکایی این اقدام را پاسخی به اعتراض مردم آمریکا در تظاهرات گسترده موسوم به جنبش ضد وال استریت، تفسیر کردند. جنبشی که ضدیت با اسرائیل، مخالفت با نظام سرمایه داری و جلوگیری از هزینه کردن پول مالیات دهندگان آمریکایی و اروپایی برای رژیم صهیونیستی، شعار و خواسته های بارها اعلام شده آن است.
6- چه کسی و کدام دست پنهان، اسرائیل را به مهلکه اخیر - یا به قول یورونیوز به این دام خطرناک- کشانده است؟ و آیا همه شواهد و قرائن حکایت از آن ندارند که این سگ هار- به قول موشه دایان- و الاغ چموش - به گفته آن روستایی در صدر این یادداشت- با حمله اخیر به غزه، برای دیر باورترین اذهان مردم دنیا نیز کمترین تردیدی باقی نگذاشته است که مرگ تنها راه پاک کردن جغرافیای سیاسی منطقه از این رژیم کودک کش است؟! مخصوصا آن که امروزه ملت های مسلمان برای مقابله رودررو و انتقام از این جرثومه های فساد و تباهی لحظه شماری می کنند.