پیشینه ملت ایران نشان دهنده حضور آنها در 22 بهمن است

به گزارش خبرنگار حوزه بین الملل «خبرگزاری دانشجو» به نقل از لس آنجلس تایمز، روزنامه لس آنجلس تایمز گزارش داد: پیشینه ضد استکباری مردم ایران ثابت میکند که آنها علی رغم تحریم های اقتصادی شدید باز هم در  تظاهرات روز 22 بهمن حضور خواهند یافت. 

 لس آنجلس تایمز ضمن اشاره به احتمال حضور گسترده مردم ایران در روز 22 بهمن، از این روز به عنوان روز مبارزه با آمریکا یاد کرده است.

 این روزنامه افزوده است: مردم ایران باز هم در این روز خشم خود را از سیاست های ضد ایرانی آمریکا نشان خواهند داد و شعار معروف خود «آمریکا شیطان بزرگ» را سر خواهند داد.

 لس آنجلس تایمز در پایان آورده است: میزان حضور مردم در این تظاهرات نشان خواهد داد که آیا هنوز هم مردم ایران بر مواضع پیشین انقلابی خود استوارند یا اینکه آنها آماده کنار آمدن با سیاست آمریکا و دولت های غربی در زمینه خلع سلاح هسته ای ایران خواهند بود.

عصر حاضر، عصری است که در آن از مرگ سیاست سخن گفته شده است و این دقیقاً به معنای بی‌میلی مردم به درگیری در سیاست‌های رسمی و نهادینه یا دولتی است.

تمام کسانی که درک مجملی از شرایط تاریخی عصر حاضر و امکانات و مقدورات صحنۀ سیاست دارند، به‌خوبی می‌دانند که راهپیمایی بیست و دوم بهمن با چه دشواری‌هایی روبروست... اما همین صعوبت‌ها راهپیمایی ۲۲بهمن ماه را به لحاظ سیاسی اقدامی پرمخاطره نیز می‌سازد. ماهیت مخاطره‌آمیز این اقدام بر همگان روشن است و این را می‌توان از سرمایه‌گذاری قوی و گسترده‌ای که دشمن برای ناکام گذاشتن آن انجام می‌دهد، دریافت... هر نوع عدم توفیق در این زمینه، مستقیماً و بی‌درنگ بر مشروعیت، اعتبار و مقبولیت مردمی نظام تاثیر خواهد گذاشت... انقلاب [هر سال] با دعوت به این راهپیمایی، مشروعیت خود را در معرض آزمون بزرگی قرار می‌دهد، که شکست در آن، ولو به میزانی ناچیز، تهدیدهای جدی را متوجه نظام خواهد ساخت. وجود این وضعیت، پدیده‌ای بی‌مانند در عمر نظام‌های سیاسی و انقلاب‌هاست.

همۀ حکومت‌ها برای افزایش مقبولیت و تثبیت و تداوم پایه‌های نظام سیاسی خود و مشروعیت آن نیازمند بهره‌گیری از خاطره‌های ملی نظیر روز استقلال و برپایی آیین‌ها و جشن‌های ملی هستند... در تمام دنیا این نوع مناسک آیینی و جشن‌های ملی یا از حضور مردم، جز به شکل محدود و آن هم به صورتی تماشاچی، خالی است یا اینکه به صورتی کاملاً بسته و با حضور مقامات رسمی انجام می‌گیرد و لذا به غیر از بعضی اقدامات عمومی نظیر آتش‌بازی یا مراسم رژه و نظایر آن کلیۀ مراسم و جشن‌های ملی در جهان در محیط‌های سربسته و خصوصی در درون آمفی‌تأترها یا سال‌هایی همانند آن جریان می‌یابد

 این روشن نیست که چگونه چنین شد، اما به هر حال، تقدیر تاریخی، این انقلاب را در مسیری کاملاً ویژه قرار داد. انقلاب اسلامی شیوه‌ای را برای برپایی جشن‌های پیروزی و مراسم‌های یادبود سالانه انتخاب نمود که به معنای دقیق خود، یک انقلاب بود. یعنی انقلاب اسلامی به جای تجدیدِ خاطره و یادِ پیروزی و روزهای انقلاب به گونه‌ای، هر ساله خودِ انقلاب را در شکلی خاص با همان سرزندگی، حیات و جوشش تجدید می‌کند.