به مناسبت درگذشت مادر نامی‌ترین خلبان جهان؛
گروه فرهنگی «خبرگزاری دانشجو»؛ خلبان تیز پرواز آسمان ایران که ساعتی از جنگ فاصله نگرفت و چنان جنگید که شهید دکتر چمران او را «ستاره درخشان جنگ کردستان» نامید و شهید تیمسار فلاحی او را «ناجی غرب و فاتح گردنه ها» خواند. او کسی است که رهبر فرزانه انقلاب، بعد از شهادتش فرمودند: «او اولین فرد نظامی بود که من در نماز به او اقتدا کردم.»
شهید خلبان علی اکبر قربان شیرودی در دی ماه 1334 در روستای بالا شیرود از توابع شهرستان تنکابن در خانواده ای کشاورز و متدین دیده به جهان گشود.
وی پس از گذراندن سال سوم متوسطه در زادگاه خویش، برای ادامه تحصیل راهی تهران شد و همراه با کار به تحصیل خود ادامه داد. شهید شیرودی با اتمام تحصیلات متوسطه در سال 1351 وارد ارتش شد و دوره مقدماتی خلبانی را در تهران به پایان رساند. سپس دوره هلی کوپتری کبرا را در پادگان اصفهان گذراند و با درجه ستوانیاری فارغ التحصیل شد.
شهید شیرودی پس از پایان دوره خلبانی به عنوان خلبان به استخدام ارتش در آمد و به پادگان هوانیروز کرمانشاه منتقل شد. در این ایام با شهید احمد کشوری، از خلبانان مؤمن که از همشهریانش نیز بود آشنا شد.
این شهید بزرگوار در دوران مبارزات انقلاب اعلامیه های حضرت امام خمینی(ره) را در کرمانشاه پخش می کرد و در آستانه پیروزی انقلاب همراه با حجت الاسلام آل طاهر مسئولیت حفاظت از کرمانشاه به خصوص رادیو و تلویزیون و ادارات مهم دولتی را بر عهده گرفت. در غائله کردستان داوطلبانه به این منطقه شتافت و در مقابل گروه های ضد انقلاب به مبارزه پرداخت. در همین دوره و در سن 24 سالگی به دلیل فداکاری های کم نظیر و تحرکات فوق العاده اش به عنوان فرمانده خلبانان هوانیروز انتخاب شد.
در اواخر مرداد 1358 آتش توطئه در پاوه شعله ور شد و این شهر در معرض سقوط قرار گرفت. شیرودی چنان نقش تعیین کننده ای در نجات شهر ایفا کرد که حجت الاسلام رفسنجانی به نشانه سپاسگزاری گفت: «شیرودی، حق بزرگی به گردن این کشور دارد.»
با شروع جنگ تحمیلی در 31 شهریور ماه سال 1359 به منطقه کرمانشاه رفت و در عملیات های پروازی خود تلفات سنگینی را به نیروها و تجهیزات دشمن در نقاط استراتژیکی غرب کشور وارد کرد.
آخرین عملیات پروازی خلبان شیرودی در بازی دراز صورت گرفت. عراق لشکری زرهی با 250 تانک و با پشتیبانی توپخانه و خمپاره انداز و چند فروند جنگنده روسی و فرانسوی، برای بازپس گیری ارتفاعات «بازی دراز» به سوی سر پل ذهاب گسیل می کند.
شیرودی در هشتم اردیبهشت سال 60 پس از انجام مأموریت خود به درجه رفیع شهادت نائل آمد و پیکر پاک و مطهرش در گلزار شهدای شیرود به خاک سپرده شد.
یک نفر عاشق که به طرف معشوق خود می رود
شهید شیرودی بالاترین ساعت پرواز در جنگ را در جهان داشت و با بیش از 40 بار سانحه و بیش از 300 مورد اصابت گلوله به هلی کوپترش ولی باز سرسختانه می جنگید و همیشه عاشق به تمام معنی بود.
وی بارها هنگام پرواز می گفت: وقتی که پرواز می کنم حالتی دارم همانند یک نفر عاشق که به طرف معشوق خود می رود. هر لحظه فکر می کنم که به معشوق خودم نزدیک تر می شوم و به آن آرزوی قلبی که دارم می رسم، ولی وقتی برمی گردم هرچند که پروازم موفقیت آمیز بوده باشد باز مقداری غمگین هستم چون احساس می کنم هنوز آنطوریکه باید خالص نشده ام تا مورد قبول دعوت خدا قرار بگیرم.
واکنش امام خمینی (ره) به خبر شهادت شهید شیرودی !!!
تیمسار فلاحی بعد از شهادت وی گفت: وقتی خبر شهادت شیرودی را به امام دادم یک ربع به فکر فرو رفتند؛ حضرت امام در مورد همه شهدا می گفتند خدا آنها را بیامرزد، ولی در مورد شیرودی فرمودند او آمرزیده است.
تا هر زمان که اسلام در خطر باشد می جنگیم
همه خبرنگاران می‌دانستند او کیست. نام و آوازه او به گوششان رسیده بود.
یکی می گفت: «تا به حال، هلی کوپترش 40 بار مورد هدف قرار گرفته و او از همه آنها جان سالم به در برده است…»
دیگری می‌گفت: «تا قبل از جنگ ایران و عراق، رکورد پروازهای عملیاتی در دست خلبانان آمریکایی بود که در جنگ ویتنام شرکت داشتند، ولی می‌گویند حالا او در دنیا رکورد دار است و کسی به اندازه او در پروازهای جنگی شرکت نداشته است…»
خلبان شیرودی در کنار هلی کوپتر جنگی‌اش ایستاده بود و خبرنگاران هر کدام به نوبت از او سؤال می‌کردند. خبرنگاری که از ژاپن آمده بود، پرسید: «شما تا چه هنگام حاضرید بجنگید؟»
شیرودی خندید. سرش را بالا گرفت و گفت: «ما برای خاک نمی‌جنگیم، تا هر زمان که اسلام در خطر باشد، … و ما دست در دست مظلومان این کره خاکی، به جنگ همه نامردها و ظالمین می‌رویم.»
ارسال نظرات