گروه سیاسی «خبرگزاری دانشجو» - سپیده نوروزی؛ هاشمی رفسنجانی در گفت و گویی با صادق زیباکلام در 10خرداد82 می‌گوید: درست نیست که بگوییم فقط یک نفر است که می تواند کار کند و این خدمت به مملکت نیست. باید بگردیم و کسانی را پیدا کنیم. این گونه نباشد که به یک نفر متکی باشیم، باید افرادی را بیاوریم، تقویت کنیم تا بزرگ شوند. خودم فکر می کنم کنار رفتنم از دستگاه اجرایی خدمت بزرگی به انقلاب است.
اما هاشمی رفسنجانی که آخرین بار در انتخابات مجلس ششم، طعم شکست را چشیده بود، حاضر نبود تا بی گدار به آب بزند و طراحی انتخاباتی اطرافیان او که با حضور غلامحسین کرباسچی، حسن روحانی، مهدی هاشمی و ... شکل گرفته بود به یک گزاره منتهی می شد: «مایل به آمدن نیستم، اما اگر ببینم که کاندیدایی که بتواند آرای گسترده مردمی و توان اداره کشور را داشته باشد، در صحنه حاضر نیست، خواهم آمد.»
در این زمان موج مخالفت با انتخاب هاشمی رفسنجانی برای پست ریاست جمهوری، تقریباً همزمان با زمزمه کاندیداتوری او به پا خاسته بود که دانشجویان، صف اول مخالفان را تشکیل می‌دادند.
بسیج دانشجویی هشت دانشگاه بزرگ تهران 30 مهر 83 در بیانیه ای اعلام کردند: محافل صاحب قدرت در پی آن هستند تا نداشته‌های خود را با تمدید تاریخ مصرف تنها داشته‌های خویش جبران کنند و صد البته گریزی از این بازگشت وجود ندارد؛ چرا که ظاهراً از نگاه آنان، دست پرورده‌ای در قد و قواره این لباس یافت نمی‌شود و تنها قامت رعنای بزرگان است که لایق این رداست.
همچنین روایت هاشمی رفسنجانی از چگونگی نهایی شدن تصمیمش برای کاندیداتوری در انتخابات نهم ریاست جمهوری که در جمع وعاظ تهران بیان شده، جالب است؛ وی گفت: من سه ضرورت را برای آمدنم احساس کردم؛ یکی اینکه معتقدم باید کسی بیاید که دوگانگی فعلی را از بین ببرد تا کشور به یک نقطه متکی شود، دوم ممکن است کوتوله‌هایی بیایند که شأن نظام را پایین بیاورند و سوم آن که احساس کردم کسانی که قبولشان هم داریم ممکن است بیایند و کوتوله هم نباشند، اما با رأی کم رئیس جمهور شوند.
همزمان کروبی در نامه‌ای خطاب به هاشمی رفسنجانی که 22 اردیبهشت 84 در خبرگزاری ایسنا زده شد، گفت: ظاهراً جناب عالی به این نتیجه رسیده اید که تنها فرد قادر به رفع نگرانی‌ها، خود حضرت عالی هستید. در حالی که معتقدم بذر بسیاری از همین نگرانی‌ها در دولت جناب عالی کاشته شد و اکنون چیزی درو می‌کنیم که خود حضرت عالی سال‌ها شاهد کاشته شدن و روییدن آن بودید و متاسفانه در برابر آن سکوت یا رفتار تاییدآمیز داشته‌اید. شما با هوشمندی از تنش زدایی در عرصه بین الملل و جلب اعتماد سایر کشورها سخن گفتید و بر لزوم تبدیل تهدیدها به فرصت‌ها تاکید کردید، اما با شجاعت و انصافی که از شما سراغ دارم انتظار داشتم که با صراحت اعلام کنید در آستانه تحویل دولت از سوی جناب عالی، حتی یک کشور اروپایی دارای یک سفیر در ایران نبود.
با این حال هاشمی رفسنجانی طرح تبلیغاتی خود را که همان «هاشمی 2005» بود در صدا و سیما اعلام کرد که با انتقادات از سوی خود روزنامه جمهوری اسلامی که طرفدار وی به حساب می آمد نیز روبرو شد؛ به این ترتیب وی شکستی دوباره را چشید و از محبوبیت وی کاسته شد.
در همان زمان روزنامه شرق سؤالی را از هاشمی رفسنجانی پرسید مبنی بر اینکه آیا هاشمی سومی در راه است که مستقل از هاشمی اول «عصر انقلاب» و هاشمی دوم «عصر سازندگی» باشد؟ وی جواب داد: اصولم همان است و ممکن است روش‌هایم تغییر کند؛ من همانم که بودم، اما تغییر کرده‌ام، مثل هر آدم دیگری.
حالا در آستانه انتخابات 92 باز هم پیرمردی با تفکر سال 84 پا به عرصه انتخابات گذاشته است که تنها «خود» را در قد و قواره ریاست جمهوری می‌بیند و ابتدا می‌آیم، نمی‌آیم‌های فعالیت انتخاباتی خود را شروع کرد، اما آیا تجربه سال 84 کافی نبود برای پیرمردی که معتقد است کنار رفتنش از دستگاه اجرایی خدمت بزرگی به انقلاب می‌باشد؟!
