گروه سیاسی«خبرگزاری دانشجو» - سپیده نوروزی؛ اردیبهشت 86 بود که حسین موسویان،معاون حسن روحانی و عضوارشد تیم سابق مذاکره کننده هسته ای،از نزدیک ترین یاران هاشمی به اتهام انتقال اطلاعات محرمانه به خارج ازکشوربازداشت شد. حسین موسویان از سال های 60از نزدیکان اکبر هاشمی رفسنجانی بود و در ابتدای دولت او به منظوربهبود روابط ایران و غرب،راهی آلمان و سفیر ایران در برلین شد.موسویان پس از بازگشت از آلمان،در جایگاه معاون بین الملل شورای امنیت ملی قرارگرفت و در پرونده هسته ای از سال81 تا 84 سخنگویی تیم هسته ای به ریاست حسن روحانی را برعهده داشت. پس از روی کار آمدن دولت نهم، موسویان همراه حسن روحانی به مرکز تحقیقات و استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام رفت و درآنجا مذاکرات با طرف های انگلیسی، آلمانی و ژاپنی را ادامه داد. اوایل اردیبهشت86 موسویان به اتهام ارتباطات مشکوک از سوی معاونت ضد جاسوسی اطلاعات بازداشت گردید.
طی پرونده، اکبر هاشمی با سکوتی نسبی این ایام را گذراند و تنها به ذکر این جمله اکتفا میکرد که «حقیقت به زودی معلوم می شود» اما در این میان بعضی منابع خبری از تماس های مکررهاشمی با قاضی پرونده موسویان و حتی احضار اولبه دفتر رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام خبر دادند، چرا که پرونده موسویان یک پرونده شخصی و چنانکه دوستانش گمان میکردند اقتصادی نبود، بلکه مربوط به مذاکراتی هست که تحت مدیریت حسن روحانی انجام می شد و برخورد با اودقیقا برخورد با حسن روحانی بود.
در این زمان موسویان به دلیل محرز نشدن جاسوسی اش تبرئه شد ولی به جرم(جمع آوری اسناد طبقه بندی شده با هدف برهم زدن امنیت کشور)به سه سال حبس تعلیقی محکوم شد.اما پس از آزادی زیر چتر حمایتی هاشمی قرار گرفت تا چهره مخدوش اش را بازیابی کند.
وی پس ازآزادی از زندان درهمایش «اتحاد ملی،راهبردها و سیاست» حاضرشد و در صف اول در کنارروحانی و هاشمی ایستاد و دوباره معاونت حسن روحانی در مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع را برعهده گرفت.
با توجه به جریان برهم زدن امنیت ملی توسط موسویان، ویژه نامه روزنامه ایران اسفند88حکم پرونده موسویان را منتشرکرد و در این حکم نکات جالبی درباره یکی از نزدیکان یاران هاشمی رفسنجانی وجود دارد.
طی بازجویی های مفصل ازمتهم مشخص گردید با توجه به ترددهای مکرر به انگلیس و ارتباط گسترده با دیپلمات ها و سفرای کشورهای مختلف، متاسفانه مذاکرات خصوصی بدون توجه محدودیت های امنیتی و ارائه اطلاعات فله ای به طرف های اروپایی انجام میشد وتلاش برای برجسته کردن اختلافات میان مسئولین در داخل کشورو درخواست رهنمود از بیگانگان در خصوص نحوه تصمیم گیری و سیاست گذاری (به ویژه درموضوع فعالیت های هسته ای)و متقاعد کردن مقامات داخلی جهت توقف و تعلیق فعالیت های هسته ای و بیان اختلاف نظر بین تیم جدید هسته ای با تیم قبلی و.....از کارهای انجام شده توسط موسویان بود.
تیم هسته ای ایران باید جورخرابکاری های موسویان و نزدیکانش را بکشد چرا که چندسال عقب افتادن پرونده هسته ای به خاطر کم کاری ها و نظارت مناسب نداشتن حسن روحانی دراین جایگاه است وهمینطور حمایت هاشمی رفسنجانی وهمراهی حسن روحانی از موسویان از نکات جالب عملکرد این دوکاندیدای انتخابات به حساب می آید.
پرونده هسته ای که حدود10 سال است که ادامه دارد واز مهم ترین خط مقدم های کشور به حساب می آید ولی عملکرد هاشمی و روحانی نشانی از محکم ایستادن درخط مقدم نمی باشد.
در رابطه با اهمیت پرونده هسته‌ای رهبر انقلاب در دیدار با رئیس‌جمهوری و اعضاى هیئت دولت سال87در رابطه با اهمیت مسئله هسته ای فرمودند: یکى از مظاهر دفاع از عزت هم همین مسئله‌ى انرژى هسته‌اى است. مسئله‌ى انرژى هسته‌اى، براى ما فقط این نبود که ما میخواستیم یک فناورى داشته باشیم، دیگران میخواستند ما نداشته باشیم؛ این فقط بخشى از قضیه است. بخش دیگر قضیه این بود که قدرتهاى گوناگون، پُررو، متجاوز، زورگو و دنباله‌ها و اقمار بى‌ارزش آنها، میخواستند حرف خودشان را دراین زمینه بر ملت ایران تحمیل کنند. خب، ملت ایران، دولتِ شما و شخص رئیس‌جمهور، در مقابل این زورگویى و این تحمیل و این افزون‌طلبى ایستادید؛ خداى متعال هم کمک کرد؛ پیش رفتید. اینها آن بخشها و اجزاء گفتمان عمومى این دولت است که براى من اهمیت دارد.
حالا درایام انتخابات آیا مطالبه ملت از حسن روحانی نامزد ریاست جمهوری این نباید باشد که چرا دربخش هسته ای ضعیف عملکرد و بعد آزاد شدن موسویان به چه علت دوباره معاونت وی در مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع را برعهده موسویان گذاشته است؟ همچنین طبق قرارهای حسن روحانی در صورت کاندیدا شدن هاشمی رفسنجانی می بایست به نفع او کنار برود و باید منتظربه وعده عملکردن این نامزد ریاست جمهوری باشیم وهمینطور پاسخگوبودن هاشمی رفسنجانی و حسن روحانی بابت عملکردشان درپرونده موسویان وعقب افتادن پرونده هسته ای ایران، فقط به خاطر یک شخص هم حزبی و البته مسأله‌دار !