گروه سیاسی «خبرگزاری دانشجو» - میثم خسروی؛ یکی از واژه هایی که میتوان از آن به عنوان مانیفست اصلاح طلبی نام برد، آزادی در رای و اندیشه است، تا جایی که چه در دوران 8 ساله اصلاحات و چه در دوران 8 ساله دولت احمدی نژاد بارها و بارها ذهنیت جامعه را نسبت به دیدگاه های خود به سمت آزادیخواهی و دموکراسی خواهی سوق دادند و اینچنین القاء نمودند که در سایه آزادی بیان آگاهی تودههای مردم رشد میکند و افزایشِ خرد جمعی انگیزههای رعایتِ قانون و حقوق شهروندی را در بر دارد، در سایه نقد جمعی چالشهای اجتماعی حل میگردد و اشتباهات حاکمیت گوشزد شده و راهکارهای درست فراروی آن قرار میگیرد.
هر کس در ابراز عقیده و نظر خود آزاد است و کسی نمی تواند به نظر و تشخیص دیگران بی احترامی کند.
اصلاح طلبان بارها و بارها اصولگرایان را به جرم نقد هنجارشکنیها و زیر سوال بردن اصول و خط قرمزهای نظام از سوی اصلاح طلبان محکوم کردند و چنین وانمود کردند که اصولگرایان افرادی دیکتاتور و خود رای هستند که طاقت شنیدن رای و دیدگاه مخالف را ندارند و همین امر باعث مرگ زودرس اصولگرایی خواهد شد!
این آزادیخواهی تا جایی پیش رفت که سید محمد خاتمی در تاریخ 2/3/1387 در دانشگاه تهران و در بین صدها دانشجوی این دانشگاه می گوید: اگر دین در برابر آزادی قرار گیرد این دین است که باید محدود شود نه آزادی!
و در جایی دیگر آیتالله هاشمیرفسنجانی در دیدار اعضای هیأت مؤسس جمعیت فدائیان در مورخ 1389/7/22، آزادی را یکی از اصول مورد تأکید در انقلاب اسلامی عنوان کرد و گفت: تلاش در ایجاد فضایی مطلوب برای آزادی بیان و عقاید میتواند افتخارات و برکات وسیعی برای نظام جمهوری اسلامی به همراه داشته باشد و این یکی از اصول اسلامی بسیار مترقی است.
این به ظاهر آزادیخواهی تا جایی پیش رفت که در چند سال اخیر صداهایی از اردوگاه اصلاح طلبان نظام را به جرم مقابله با تابو شکنی همفکرانشان محکوم به دیکتاتوری و سلب آزادی افراد در جامعه نمودند و خوراک تبلیغاتی برای رسانه های بیگانه فراهم آوردند.
امادسته ای از اصلاح طلبان تندرو که بارها و در بزنگاه های مختلف ماهیت واقعی خود را به نمایش گذاشته بودند، این بار و در حاشیه انتخاب شهردار تهران بار دیگر چهره واقعی خود را نمایان کرده و دیکتاتوری خود را به رخ همگان کشیدند.
رای الهه راستگو به محمد باقر قالیباف، چنان اردوگاه اصلاح طلبان را به هم ریخت که حتی با القابی چون خائن و دروغگو و جاسوس وی را خطاب قرار داده و او را به اخراج از حزب متبوعش تهدید نمودند!
این اقدام نشان داد اصلاح طلبان تنها ادعای آزادی خواهی و دموکراسی را دارند و هرکجا که منافع حزبی و قبیله ای آنان به خطر بیفتد، حاضر به پایمال کردن تمامی مبانی و اندیشه های به ظاهر اصلاح طلبانه خود هستند.
این در حالی است که در جریان رای اعتماد مجلس اصولگرا به وزاری دولت یازدهم، همگان شاهد بودند که در گفتمان اصولگرایی بحث برسر قوم و قبیله و خودستایی حزبی معنایی ندارد و تنها اصول و ارزشهای نظام مدنظر قرار دارد.
آمار رای اعتماد وزرای دولت دهم و یازدهم، خود شاهد این گواه است: بر اساس نتایج رای اعتماد مجلس به دولت دهم میانگین آرای کسب شده توسط وزرا 173 رای بود در حالی که میانگین آرای کسب شده توسط وزرای روحانی 204 رای است که اگر اصولگرایان هم می خواستند چون اصلاح طلبان وارد مسائل حزبی و قبیله ای شوند، باید نیمی از وزرای روحانی در مجلس اصولگرا رد صلاحیت می شدند.
حال باید دید که اصلاح طلبان چگونه می توانند اعتماد از دست رفته را به بخش بزرگی از هواداران خود بازگردانند!؟
آیا حاشیه های انتخاب شهردار تهران سنخیتی با شعار زنده باد مخالف من دارد؟!
زنده باد اصلاحات و درود بر خاتمي
حال مرد از اين شعارها بد ميشه