«موسسه تنظیم و نشر آثار امام(ره)» به کدام مسیر می‌رود؟

به گزارش گروه سیاسی «خبرگزاری دانشجو»، موسسه تنظیم و نشر آثار حضرت امام (ره) موسسه ای است که اهداف و ماموریت های کاملاً روشنی را بر عهده دارد، اهدافی که هوشمندانه سید احمد آقا به حضرت امام پیشنهاد دادند و امام بزرگوار نیز آنها را پذیرفتند؛ اهدافی از جمله جلوگیری از اختلاف نظرات و تحلیل های حضرت امام، جلوگیری از تحریف های مغرضانه و غیر مغرضانه، منتشر شدن همه دیدگاه های پنهان و آشکار امام، شاخص قرار دادن سخنان امام، دفاع از آثار و اندیشه های انقلابی امام و ...

 

اما حال جای این سوال است که آیا در حال حاضر نیز موسسه تنظیم و نشر آثار حضرت امام (ره) این ماموریت ها و وظایف را اجرا می کند یا از مسیر اصلی خود منحرف شده است؟ در این باره باید به چند نکته قابل تامل اشاره کرد.

 

1 - روز 16 آذر سال 88 در حالی که حدود شش ماه از آغاز فتنه پس از انتخابات ریاست جمهوری دهم می گذشت، تعدادی از دانشجویان در حمایت از جنبش سبز و برخی نیز در حمایت از آرمان های امام (ره)، به تجمع در داخل دانشگاه تهران اقدام کردند. در شامگاه 16 آذر، صدا و سیما تصویری را از حاشیه این تجمع منتشر کرد که احساسات بسیاری از مردم را تحت تاثیر قرار داد. تصویر پخش شده از سوی صدا و سیما مربوط به پاره کردن تمثال حضرت امام(ره) توسط تعدادی از فتنه‌گران و انداختن آن در زیر دست و پا بود. تنها موضع جدی این موسسه پاک کردن صورت مسئله بود.

 

انصاری، قائم مقام این موسسه در نامه ای می نویسد: گزارش افراد مختلفی که در محل تظاهرات روز دانشگاه در دانشگاه های مختلف حضور داشتند، نشان می‌دهد که موضوع بدان گونه که در تلویزیون نشر یافته نبوده است.

 

انصاری در این نامه به جای محکوم کردن واقعه، صدا و سیما را مقصر اصلی معرفی و تلاش کرد فتنه گران را از این خطا مبری بداند.

 

2 - در ایام سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی در سال 88 و پس از حماسه مردمی 9 دی در محکومیت فتنه گران، صدا و سیمای جمهوری اسلامی اقدام به پخش مستندی با عنوان «شاخص» بر مبنای بیانات و رهنمود های امام(ره) کرد. به دلیل همزمانی پخش این مستند با ایام فتنه 88، بازخوانی برخی مواضع امام(ره) در مقابل فتنه‌گری‌های منافقین و کج فهمی برخی نزدیکان انقلاب از مسائل روز، باعث بروز برخی واکنش ها از سوی جریان اصلاحات شد. در شرایطی که انتظار می‌رفت دفتر امام(ره) و تولیت موسسه تنظیم و نشر آثار ایشان، از این مستند و کارویژه صورت گرفته بر روی آن، قدردانی کنند، انتشار نامه ای از سوی نوه حضرت امام(ره) موضع دیگری از تولیت دفتر امام(ره) را مشخص کرد.

 

سید حسن خمینی در 15 بهمن سال 88 طی نامه ای به عزت الله ضرغامی نسبت به آنچه «استفاده گزینشی از بیانات امام راحل» خواند، اعتراض کرد. نوه امام در نامه خود به رئیس سازمان صدا و سیما نوشت: چنان که از منابع موثق شنیده‌ام، برنامه‌ای تحت عنوان شاخص در تلویزیون پخش می‌شود و به گونه‌ای غیر صادقانه و تحریف‌آمیز، شخصیت جامع، عارف، کامل و مهربان و رهبری مقتدر امام خمینی(ره) را مخدوش کرده است.

 

3 - انتشار خاطره‌های بدون سند هاشمی رفسنجانی از امام خمینی(ره) درباره موضوعات مختلف از حدود سه سال قبل و پس از انتخابات سال 88 شدت بیشتری گرفت، ولی با وجود اعتراض بسیاری از چهره های سیاسی به این شیوه نقل قول بدون سند از امام راحل که احتمال تحریف برخی واقعیت ها را به وجود می آورد، موسسه  تنظیم و نشر آثار امام خمینی(ره) هیچ گاه موضعی در برابر خاطرات بدون سند هاشمی نگرفت. در روزهای گذشته نیز که هاشمی اقدام به انتشار خاطره ای مبنی بر «موافقت امام(ره) با حذف شعار مرگ بر آمریکا» کرد، تا چند روز پس از انتشار، «سکوت» تنها واکنش موسسه ای بود که باید نسبت به مطالب منتشر و منسوب به امام(ره) حساس باشد. بالاخره و پس از یک هفته از شروع واکنش ها به خاطره جنجالی و بدون سند هاشمی، موسسه موضعی دو پهلو اتخاذ کرد و در بیانیه ای گفت: هاشمی موضع شخصی خودش را بیان کرده!

 

4 - توهین اخیر نعیمه اشراقی به همسران معظم شهدا در قالب نقل خاطره‌ای منسوب به امام خمینی در صفحه فیس بوک خود، زنگ خطر محکم‌تری را برای تحریف چهره بنیانگذار انقلاب اسلامی به صدا درآورد تا صداهای اعتراض بیشتری نسبت به رفتارهای پیش از این این افراد بلند شود. گرچه موج اعتراضات بیشتر از خانواده شهدا بلند شد و فرزندان شهدا که بحق این نوشته را توهین به مادران خویش دانسته بودند، بر نعیمه اشراقی تاختند، اما واقعیت آن است که اصل تأسف‌بارتر قصه، آن است که جمعی با استفاده از رانت فامیلی یا نزدیکی سیاسی به امام می‌کوشند با تعریف خاطره‌هایی جعلی از حضرت امام، چهره‌ای را از ایشان بسازند که خود دوست دارند، اما ساختن امامی دیگر، شائبه حذف امام را در پی ندارد، بخصوص که در قالب تعریف خاطره باشد که خاطره خود قالبی برای حفظ یاد افراد است! اما چه می‌توان کرد که این خاطرات بیشتر به حذف امامی که بود، می‌انجامد و امام جدیدی را می‌سازد که مطابق سلیقه خاطره‌گویان باشد! حال باید دید که سکوت تولیت دفتر و موسسه تنظیم و نشر آثار امام(ره)، درباره این توهین بی سابقه چه زمانی شکسته می شود؟ آیا صرفاً به تذکر ساده و تلفنی سید حسن خمینی بسنده خواهد شد؟ مگر نعیمه اشراقی مخفیانه و خصوصی به خانواده معظم شهدا بی احترامی کرده که سید حسن خمینی به طور خصوصی به او تذکر می دهد؟ آیا جا نداشت که بیانیه ای رسمی از سوی آن موسسه صادر شود؟

 

حال که بعد از چند روز پرحاشیه بیانیه ای جالب و قابل تامل از سوی آن موسسه منتشر شده است به جای اینکه التیامی بر دل خانواده های معظم شهدا و ملت ایران باشد چنگی بر زخم دل آنان بوده است و در یک اقدام عجیب حمید انصاری هجمه ها علیه موسسه را سازماندهی شده و حاصل کار افراطیون و انتقاد رسانه ها سیاسیون و خانواده های معظم شهدا را مغرضانه خوانده است. این موسسه به جای اینکه حافظ آثار و اعتقادات حضرت امام باشد بیشتر حافظ منافع جریانات سیاسی خرده و منتسبین ژنیتیکی به حضرت امام است و پا را فراتر از خطوط قرمز گذاشته و حق شکایت از همه منتقدین را برای خود محفوظ و قابل پیگیری می داند.