گزارش خبرنگار فرهنگی «خبرگزاری دانشجو»، نشست هم اندیشی اصحاب و تشکلهای نشر با مسئولان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی شب گذشته با حضور جمعی از مسئولان این وزارتخانه از جمله سیدعباس صالحی، معاون فرهنگی؛ محمدرضا وصفی، مدیر اداره مجامع و تشکلهای فرهنگی، همایون امیرزاده، مشاور فرهنگی؛ محمد اللهیاری، دبیر اداره کتاب و کتابخوانی؛ علی شجاعی صائین، رئیس خانه کتاب؛ نادر قدیانی، رئیس اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران؛ احمد عطایی، نائب رئیس اتحادیه کتابفروشان تهران و جمعی از اساتید تعاونی چاپ و نشر در تالار آبگینه برگزار شد.
بعد از پایان یافتن صحبت های نمایندگان ناشران و معاون فرهنگی وزیر ارشاد؛ تنی چند از ناشران دغدغه های خود را عنوان کردند.
قلم چی، ناشر انتشارات قلم چی به عنوان اولین ناشر به سخنرانی پرداخت و گفت: تمرکز این انتشارات در زمینه آموزشی است؛ با این حال کارهای ما فقط نباید یک جنبه داشته باشد و باید از زوایای دیگر نیز به آن نگاه کرده و خوش بینانه به آن بنگریم.
وی در ادامه با بیان اینکه من می خواهم جریان را از زاویه دیگری برای شما بازگو کنم، گفت: در 2 و 3 سال اخیر که در نمایشگاه های لندن و فرانکفورت شرکت کردم، که 2 جنبه حضور ناشران در این نمایشگاه ها برایم جالب بود؛ اول بحث های آکادمیک حوزه نشر است که در دنیا بسیار به آن توجه می شود؛ با این حال ایران در مجموعه کارهای آکادمیک به هیچ عنوان ما حضور نداشته است؛ در حالی که کشورهای مختلف آسیاییدر این زمینه به پیشرفت های زیادی رسیده اند.
ناشر انتشارات قلم چی اظهار داشت: ما در دنیا وضعیت خوبی داریم و به قول یکی از نویسندگان غربی ایرانی ها دو ویژگی دارند، یک نکته اینکه به گذشته پرشکوه شان افتخار می کنند و دیگر اینکه منتظر آینده ای هستند که افتخار باشد؛ خوشبختانه وضع امروزی ما نیز اینگونه است.
قلم چی خاطر نشان کرد: دو سال گذشته مهم ترین نشری که در دنیا وجود داشته است نشری آموزشی است؛ در حالی که متاسفانه ما در بحث نشر آموزشی چرخ پنچم یک گاری هم نیستیم.
در ادامه حق بین، با انتقاد از حضور 2 مجموعه از وزارت ارشاد در همه امور فرهنگی گفت: موسسه نمایشگاه های فرهنگی و موسسه خانه کتاب، دو مجموعه ای هستند که متاسفانه در همه امور فرهنگی کشور حضور دارند؛ به جرات می توانم بگویم اگر این مجموعه ها نباشند وزارت ارشاد به راحتی می تواند حتی در این دوران تحریم کارها را اداره کند.
وی اظهار داشت: موسسه نمایشگاه ها املاک زیادی دارد و این موسسه و خانه کتاب باید دست از انتشار کتاب بردارند؛ در واقع فعالیت این 2 موسسات برای ناشران شفاف سازی نشده است.
در ادامه جواهری، انتشارات ابوعطا با اشاره به انتشار عناوینی از کتاب های چاپ نشده یک انتشارات در رسانه ها گفت: من به عنوان یک ناشر وقتی کتاب را به وزارت ارشاد تحویل می دهم به خانواده خودم اعتماد کردم و اگر به هر دلیلی کتابم چاپ نمی شود وقتی بر روی سایت ها قرار می گیرد امنیت من خدشه دار می شود و پخش اینگونه مطالب در سایت ها غیراخلاقی است.
نیابتی، از نشر ورج آور با اشاره به سرانه مطالعه در کشور گفت: بخشی از مسئله سرانه مطالعه ما به کودکان و نوجوانان بر می گردد؛ متاسفانه ما در آموزش و پرورش ساعتی را برای کتاب و کتابخوانی نداریم و وزارت ارشاد می تواند با تعامل با وزارت آموزش و پرورش این مشکل را حل کند.
وی با بیان اینکه نمایشگاه های استانی به صورت گزینشی عمل می کنند، گفت: این مسئله مطمئنا اشکالاتی را در کار توزیع به وجود می آورد؛ از این رو باید به اینگونه نمایشگاه ها رسیدگی شود.
نیابتی گفت: مشکل دیگر ناشران کتاب هایی است که مجوز گرفته اند ولی به آنها اجازه حضور در بعضی از نمایشگاه ها مانند نمایشگاه بین المللی کتاب تهران را نمی دهند.
در ادامه صفاپور از انتشارات زبان سرا گفت: مسئولیت یک موسسه فرهنگی را هم بر عهده دارم و این موسسات مشکلات عدیده ای دارند؛ از این رو از وزارت ارشاد می خواهیم همچنان که بای انتشارات ها چنین جلساتی را می گذارند برای موسسات فرهنگی هم این جلسات را داشته باشند زیرا این موسسات با موانع حقوقی زیادی مواجه هستند.
در پایان این نشست قدیانی خطاب به صالحی، معاون فرهنگی وزیر ارشاد گفت: در 30 سال گذشته مسئولین سعی می کردند آمارها را به نسبت سال های قبل بالاتر ببرند امیدوارم که شما به جای بالا بردن آمار به کارهای دیگر بپردازید، ما معتقدیم که مانند اوایل انقلاب که 2 نمایشگاه بزرگ برگزار می کردیم که یکی نمایشگاه کتاب تهران و دیگری نمایشگاه دهه فجر بود، بتوانیم در همین دو نمایشگاه کتاب را در اختیار مردم قرار دهیم.
وی با اشاره به جلسه سال گذشته و دیدار با رئیس جمهور گفت: بحث معافیت ناشران در آن جلسه حل شد، اما مالیات کتابفروشان همچنان حل نشده باقی مانده است و ما امیدواریم با کمک وزارت ارشاد این اتفاق بیفتد و کتابفروشی ها هم از مالیات معاف شوند. زیرا ما کتابفروشی را در شیراز داشتیم که در طول 2 سال مالیاتش به 500 میلیون تومان رسیده بود و چون برای مقدور نبود که این مبلغ را پرداخت کند این مسئله باعث شد که کارش را تعطیل کند.