کد خبر:۲۹۰۲۸۸
خرده روایت‌های فجر - 1

شاهکار بی‌ادعای جشنواره

الفت، مادری است که فرزندش به جبهه می‌رود، اما نمی‌آید و در این سال‌های چشم‌انتظاری، گام به گام پخته‌تر می‌شود و از خاکستر وجودش، امید به زندگی و ادامه راه فرزندش زبانه می‌کشد...
شاهکار بی‌ادعای جشنواره

به گزارش خبرنگار فرهنگی «خبرگزاری دانشجو»، افرادی که دستی در نقد فیلم دارند و قدری تخصصی تر فیلم ها را دنبال می کنند، در این 10 روز بیش از گذشته دست به قلم می شوند. ما نیز سعی خواهیم کرد برخی از این نقدها که روایتی منصفانه نسبت به فیلم ها دارند را منتشر کنیم.

 

از آن جمله، میثم رشیدی، نقدی به فیلم «شیار 143» ساخته نرگس آبیار، نوشته و در وبلاگ شخصی خود منتشر کرد است. آبیار سال گذشته با فیلم «اشیا از آنچه در آینه می بینید، به شما نزدیکترند» در جشنواره فجر حضور داشت.

 

متن این نوشتار به شرح ذیل است:

 

می خواهم دستان «نرگس آبیار» را ببوسم. و البته دستان ابوذر پورمحمدی و محمدحسین قاسمی را ... و بی شک دستان مریلا زارعی و مهران احمدی و همه دست اندرکاران فیلم شریف و نجیب «شیار 143»


آبیار در داستانی یک خطی در مورد فیلمش این گونه نوشته: «الفت چشم انتظار فرزند است که خبر خوبی از راه می‌رسد. اما امتحان بزرگ در راه است.» اما باید بدانیم که الفت، مادری است که فرزندش به جبهه می رود اما نمی آید و در این سال های چشم انتظاری، گام به گام پخته تر و پخته تر می شود و از خاکستر وجودش، امید به زندگی و ادامه راه فرزندش زبانه می کشد...


شیار 143 در روستایی واقع در استان کرمان می گذرد، لهجه ها کرمانی است و حتی سنت هایی مثل پخت نان هم در فیلم جریان دارد. مریلا زارعی بار دیگر از تمام توانایی هایش برای رفتن در قالب یک مادر روستایی و کرمانی استفاده کرده و به راحتی می تواند بیننده را با خود همراه کند. 

 


موسیقی شیار 143 کم حجم اما پر تاثیر است. آبیار با زیرکی، بیننده را همراه داستان کرده و نخواسته تا با کمک موسیقی، حسی اضافی را به او القا کند. آبیار، زنی است معمولی بدون چادر اما با پوششی کامل و عمدتا در رنگ های مختلف، اما همراهی قلبی اش با مفاهیم دفاع مقدس و شهید و شهادت، نوید تولد یک کارگردان پرتوان را به سینمای فلک زده ایران می دهد.


فیلم قبلی آبیار در جشنواره سال پیش به نمایش درآمد و من در اکران خصوصی اش، نتوانستم بیشتر از 15 دقیقه آن را تحمل کنم اما شیار 143، زمین تا آسمان با آن اثر فرق دارد. گویا نرگس آبیار هم در روند ساخت این اثر، پخته تر و کامل تر شده است.


دیدن این شاهکار بی ادعا و بی رنگ و لعاب اما بشدت صادقانه و تاثیرگذار را به همه دوستان توصیه می کنم. اگر چه به ضرب و زور دوستان رسانه ای و البته لطف خدا به بخش مسابقه جشنواره سی و دوم فجر پیوست و هیئت محترم انتخاب، با توصیه حاضر به انتخاب آن شدند!

 

ارسال نظر
captcha
*شرایط و مقررات*
خبرگزاری دانشجو نظراتی را که حاوی توهین است منتشر نمی کند.
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگیلیش) خودداری نمايید.
توصیه می شود به جای ارسال نظرات مشابه با نظرات منتشر شده، از مثبت یا منفی استفاده فرمایید.
با توجه به آن که امکان موافقت یا مخالفت با محتوای نظرات وجود دارد، معمولا نظراتی که محتوای مشابهی دارند، انتشار نمی یابد.
نظرات شما
بدون نام
-
۱۴ بهمن ۱۳۹۲ - ۱۰:۵۷
درود بر همه مادراني که سالهاست چشم انتظار يک پلاک هستند.
5
0
بدون نام
-
۱۴ بهمن ۱۳۹۲ - ۱۲:۱۰
مطلب خوبي بود.
بازهم فيلم هاي خوب رو معرفي کنيد
0
0
دلسوخته
۱۴ بهمن ۱۳۹۲ - ۲۰:۲۹
بنده خدا بگرد تو سايت ها پيدا کن خودت، اينا که خودشون معرفي نکنن مگه مطلب رو نخوندي واسه آقاي رشيدي
پربازدیدترین آخرین اخبار