افکار عجیب برخی از مسئولین!

گروه فرهنگی«خبرگزاری دانشجو»، رضا فاطمی؛ امسال سومین سالی است که نمایش مد و لباس در آستانه ی نوروز تشکیل می شود و مدل های جدیدی از لباس که توسط طراحان لباس طراحی شده است در این نمایشگاه به معرض نمایش درمی آید. در پایان، داوران جشنواره بهترین ها را برمی گزینند.

اما سوالی که در ذهن پیش می آید این است که اصلا این جشنواره برای چه برگزار می شود؟ آیا قرار است این جشنواره معضلات مربوط به پوشاک را در کشور حل کند؟

به نظر می رسد چیزی که منظور نظر برگزارکنندگان این جشنواره است همین است. اما آیا واقعاً این جشنواره یا جشنواره های اینچنینی می توانند گره ای از مشکلات بازار لباس بازکنند؟ پاسخ صریحاً منفی است. نکته ای که برگزارکنندگان باید بدانند این است که برگزاری این جشنواره به تنهایی نمی تواند گره ای از مشکلات باز کند.بسیار مضحک است که در فروشگاه ها و مغازه های لباس فروشی انواع و اقسام مدل های لباس نامناسب موجود باشد، بعد ما توقع داشته باشیم که برگزاری یک جشنواره یا نمایشگاه بتواند معضل لباس و پوشاک را رفع کند و مدل های مناسبی از لباس را به اصطلاح مد کند! این افکار افکار عجیبی است!

چرا؟ چون برگزاری جشنواره و نمایشگاه و فعالیت های ایجابی این چنینی تنها بخشی از راه حل است؛ تمام راه حل نیست. حل شدن مسئله ی پوشاک، حجاب و عفاف در گروی کارهای سلبی و ایجابی است. نمی شود که مسئولین با خیالی راحت و دلی خوش و خاطری خرمتنها به انجام کارهای ایجابی در این زمینه بپردازند و بعد تصور کنند که می شود مشکل لباس و حجاب را به همین راحتی حل کرد! این اشتباه است. حتماً در کنارکارهای ایجابی نظیر جشنواره و نمایشگاه باید کارهای سلبی نیز صورت گیرد.

اما کارهای سلبی در این زمینه چه چیزهایی می توانند باشند؟ مسلماً برای ترویج فرهنگ پوشش صحیح، باید جلوی ورود لباس های نامناسب به بازار را گرفت. باید تلاش شود تا لباس هایی که مروج فرهنگ غرب هستند یا پوشیدن آنان مصداق هنجارشکنی است از سطح بازار برچیده شوند. موازی با یک چنینی کاری(که یک کار سلبی است) باید کارهایی نظیر تبلیغ لباس های مناسب از طریق همین جشنواره ها انجام شود(کار ایجابی) تا این لباس های مناسب به مرور جای آن لباس های نامناسب را در سطح بازار بگیرند.

از منظری کلی تر، اصلاً حل معضل حجاب که گریبان گیر بخشی از جامعه است باید از طریق بازار و تولیدی های لباس حل شود. چه بهتر است که با انجام همین ترکیب از کارهای سلبی و ایجابی به سراغ سرمنشاء این لباس ها برویم تا این معضل را بتوانیم حل کنیم.

از این منظر، برخورد مستقیم با کسانی که این لباس ها را می پوشند منطقی به نظر نمی رسد. چراکه آنان لباس های خود را از طریق فروشگاه ها  فروشگاه ها هم محصولات خود را از طریق تولیدی ها تامین می کنند. لذا به نظر می رسد که بهتر است مدل های ارائه شده در جشواره ی مد و لباس به تولیدی ها وارد شده و کم کم جای لباس های نامناسب را بگیرند تا شاهد اصلاح فرهنگ پوشش باشیم. در انجام این کار طبق قانون 26 ماده ای عفاف و حجاب، وزارت بازرگانی و نیروی انتظامی مسئول انجام کارهای سلبی و وزارت فرهنگ و ارشاد مسئول اصلی انجام کارهای ایجابی است. شواری عالی انقلاب فرهنگی نیز باید بر اجرای صحیح قانون نظارت داشته باشد(که ندارد!).
 

اما عجیب تر و جالب تر ارائه ی برخی آمار نجومی توسط برخی از مسئولین این نمایشگاه (نمایشگاه مد و لباس) در مصاحبه با رسانه ها است که گفته اند :«اخروجی این نمایشگاه در سال گذشته باعث شد تا 70 درصد لباس خانم ها در رنگ و مدل تغییرکند!». با این حساب مشکل حجاب و لباس حل شده است و ما دیگر کاری نداریم!