امسال روز ملی فناوری هستهای در حالی در مازندران سپری شد که همه روسای دانشگاههای استان سرگرم عزل و نصب معاونان خود بودند.
به گزارش خبرنگار «خبرگزاری دانشجو» از ساری، هشت سال پیش به پاس دستاوردهای هسته ای قابل توجه در کشورمان، 20 فروردین در تقویم رسمی کشور به عنوان روز ملی فناوری هسته ای نام گذاری شد.
از این رو هر سال همزمان به فرا رسیدن این روز، جشن ها و مراسمات بزرگداشت این روز در سراسر کشور، خصوصا دانشگاه های استان مازندران برگزار می شد.
اما امسال اتفاق دیگری رخ داد و با روی کار آمدن دولت تدبیر و امید که معتقد بود چرخ های سانتریفیوژها باید بعد از چرخ های زندگی بچرخند و در شرایطی که همه تاسیسات تقریبا پلمب شده بود، هیچ مراسمی در هیچ یک از دانشگاه های استان مازندران برگزار نشد.
شاید مسئولان بهانه ای برای برگزاری جشن ملی فنآوری هسته ای نداشته باشند؛ زیرا امسال نه از پیشرفت کمی و کیفی در غنی سازی و نه سانتیفیوژها خبری هست و نه ابتکارات جدید در حوزه دانش و فناوری هسته ای. نه از تاسیسات جدید و نه از کم و کیف ذخایر اورانیوم غنی شده! پس قرار است چه چیزی را جشن بگیریم؟!
البته دولت برای اینکه هزینه این فراموش کردن را کم کند، همزمان با 20 فروردین همه ذهن ها را سرگرم دریافت و انصراف از یارانه کرد تا کسی در این روز به این فکر نیفتد که چرا امسال جشنی برگزار نشد؟ چرا امسال خبری از توسعه هسته ای نبود؟ چرا امسال رئیس جمهور خبر خوشی از برنامه های هسته ای برای مردم نداشت؟ و چراهای بسیار دیگر ....
و همه این اتفاقات در حالی رخ داد که رهبر معظم انقلاب اسلامی در بیانات خود فرمودند: حرکت ارزشمند و افتخارآمیز جوانان ایرانی در دستیابی به دانش بومی هستهای یک اقدام تاریخساز و تمدنساز است و این حرکت علمی باید با قوت به پیش برود و در ابعاد مختلف گسترش یابد و در جای دیگر یادآور شدند: کلید اصلی پیشرفت، قدرت و سعادت هر کشوری، علم و فناوری است و ملتی که تصمیم دارد سرنوشت خود را بسازد باید این کلید را بیابد.
برای اثبات این موضوع به سراغ تشکل های دانشجویی دانشگاه های استان رفتیم و از آنها در خصوص مراسماتی که در این روز در سال های گذشته برگزار می شد، پرس و جو کردیم.
مسئول بسیج یکی از دانشگاه های محوری استان مازندران در این خصوص گفت: ما هر ساله با پیشنهاد دانشگاه جشن بزرگ هسته ای را در دانشگاه برگزار می کردیم، اما امسال پس از تغییر رئیس دانشگاه، دانشگاه هیچگونه همکاری با ما انجام نداد و رئیس دانشگاه تنها به دنبال تغییر معاونین خود در این روز بود.
وی با انتقاد از این وضعیت در دانشگاه ها گفت: با توجه به پیگیری های ما در 90 درصد از دانشگاه های ما این مراسم برگزار نشد و حتی در سطح شهرستان ها نیز هیچ حرکتی برای گرامیداشت این روز صورت نگرفت.
این مسئول با اشاره به سخنان رئیس جمهور درباره غنی سازی و انرژی هستهای، افزود: اینکه بگویند چرخ سانتریفیوژها بچرخد اما چرخ کارخانه و زندگی مردم هم بچرخد یک شعار اشتباه است، چون نفت تمام شدنی است و نباید به اقتصاد بر پایه نفت تکیه کرد.
کتابچی، مسئول بسیج دانشجویی دانشگاه مازندران نیز با تایید این مطلب گفت: با این که مقام معظم رهبری باز هم فریاد هستهای سر دادند و فرمودند «روز ملی فناوری هستهای و ثبت چنین روزی در تقویم رسمی کشور نتیجه تلاش و رشادتهای نیروهای متخصص و متعهد صنعت هستهای است»، افزود: مقام معظم رهبری به مناسبت این روز، از مقام شهدای هستهای تجلیل کردند و دانش هستهای را موجب تقویت اعتماد به نفس دانستند.
وی تصریح کرد: این مذاکرات نباید منجر به توقف فعالیت هستهای شود که اگر چنین شود از نظر رهبری مردود است؛ چرا که رهبری اعلام کردند «همه بدانند با وجود ادامه مذاکرات فعالیتهای جمهوری اسلامی در زمینه تحقیق و توسعه هستهای به هیچ وجه متوقف نخواهد شد، هیچ یک از فعالیتهای هستهای تعطیل بردار نیست و کسی هم حق معامله بر روی آن را ندارد».
کتابچی در پایان بیان داشت: باید این تعصب وجود داشته باشد؛ چراکه ما در این راه خون شهیدانمان را هزینه کردهایم؛ و در این زمینه رهبری به دانشمندان هستهای فرمودند «راهی که شما آغاز کرده اید باید با جدیت و قدرت تمام ادامه یابد» و از طرفی کشور هم نیازمند پیشرفت علم فناوری و به ویژه فناوری هستهای است.
در پایان باید گفت، در این کشور در آیندهای نهچندان دور، روزی خواهد رسید که بدون چرخش سانتریفیوژها، چرخ زندگی مردم نخواهد چرخید؛ بنابراین بسیار خوب است که روز ملی فناوری هستهای همانگونه پاس داشته شود که روز ملی شدن صنعت نفت پاس داشته میشود.
روز ملی فناوری هستهای در واقع روز گرامیداشت خودکفایی ملتی است که «استقلال و آزادی» را شعار خود قرار داده است. ایرانی مستقل و آزاد نمیتواند بدون خودکفایی در تامین انرژی وجود داشته باشد. ایران دستکم باید خود دارای قابلیت تولید سوخت هستهای خود در حد نیاز باشد ولو اینکه بهخاطر مسائل اقتصادی، ترجیح دهد که بخشی از سوخت مورد نیازش را وارد کند.