
استارلینک ابزار کمکی صهیونیستها برای کشتار / جنگ سایبری همهجانبه در جریان است
به گزارش خبرنگار حوزه دانش و فناوری خبرگزاری دانشجو، در جنگهای امروز بمبها همه پرصدا نیستند و گاهی خاموش و ساکت دست به تخریب وسیع میزنند.
در شرایطی که با تجاوز ناجوانمردانه رژیم صهیونی در هفته گذشته، علاوه بر هدف قرار دادن مراکز علمی و دانشگاهی، بمبها بر سر دانشگاهیان و اساتید فرود میریزد، مشخص شد دشمن جبهه دیگری را نیز علیه زیرساختها در حوزه سایبری گشوده است. حالا دیگر بمبها فقط روی ساختمانها فرود نمیآیند بلکه اموال و اطلاعات مردم در بانکها و صرافیها در کنار هزاران داده حیاتی دیگر در خطر جنگ سایبری هستند.
همانطور که موشک جواب موشک است، پدافند غیرعامل و سایبری هم باید تمام قد اقدام به فعالیت کند.
فاطمه مهاجرانی، سخنگوی دولت خبر از مقابله با حملات اخیر به زیرساختهای بانکی و مالی داد، اعمال محدودیت در شبکه جهانی اینترنت به منظور مقابله با حملات سایبری از جمله راهکارهایی است که حین جنگ استفاده میشود، خصوصا در حوزه نبرد شبکهمحور، چراکه بسیاری از ریزپرندهها و پهپادهایی که توسط جاسوسها در داخل کشور پرتاب میشوند، از طریق اینترنت هدایت شده بودند.
از طرفی دیگر، اطلاعات حساس نیز از این طریق با خارج از کشور قابل تبادل است.
در شرایطی که ملت ایران زیر فشار جنگ و تهدیدات هستند، حالا، اما خبر از آزادسازی و در دسترس بودن اینترنت ماهوارهای استارلینک به گوش میرسد! در حالی مردم ایران در بسیاری از نیازهای دارویی و خدماتی در تحریم هستند، آزادسازی استارلینک در زمان جنگ شکبرانگیز است!
احتمال در دسترس شدن ایران روی نقشه استارلینک در شرایط جنگی و بدون کسب اجازه از دولت برخلاف قوانین سرزمینی
در شرایط بحرانی مانند جنگ احتمالی میان ایران و رژیم صهیونیستی (اسرائیل)، یکی از محورهای مهم و تأثیرگذار، فضای سایبری و ابزارهای فناورانهای همچون استارلینک است. دشمنان جمهوری اسلامی ایران، بهویژه آمریکا و اسرائیل، به خوبی آگاهند که میدان جنگ تنها محدود به خاک و مرز نیست، بلکه در فضای مجازی و زیرساختهای ارتباطی نیز تعیینکننده است.
در این میان، استارلینک به عنوان شبکهای ماهوارهای که توسط شرکت اسپیسایکس اداره میشود، میتواند ابزار مهمی برای جنگ روانی، جاسوسی، و برهمزدن امنیت ملی ایران باشد.
این در حالی است که ایران تا این لحظه بر اساس حقوق سرزمینی خود اجازه فعالیت به این شرکت را نداده است.
اتحادیه جهانی مخابرات (ITU) بار دیگر با رأیگیری رسمی، به درخواست دولت جمهوری اسلامی ایران پاسخ مثبت داد و تأکید کرد که شرکتهایی مانند استارلینک بدون دریافت مجوز از دولت ایران، حق فعالیت در این کشور را ندارند.
تهدیدات امنیتی استارلینک
استارلینک با ارائه اینترنت پرسرعت و غیرقابل ردیابی، میتواند توسط دشمن برای اهداف زیر استفاده شود:
دور زدن زیرساختهای ارتباطی کشور: در زمان جنگ، ایران ممکن است اقدام به محدودسازی یا قطع اینترنت کند. استارلینک میتواند این محدودیت را بیاثر کرده و ارتباطات مخالفان و جاسوسان را حفظ کند.
جاسوسی و جمعآوری اطلاعات: به دلیل دسترسی به فضای ارتباطی رمزگذارینشده، امکان شنود مکالمات یا رهگیری عملیات نظامی و زیرساختی وجود دارد.
پشتیبانی از عملیات تروریستی و خرابکارانه: گروههای وابسته به دشمن میتوانند با اینترنت ماهوارهای بدون نیاز به شبکههای داخلی ایران، عملیات خود را سازماندهی کنند.
ریزپرندههایی که در روزهای گذشته تعدادی را به شهادت رسانده و مراکز غیرنظامی را تخریب کردند، اغلب با اینترنت هدایت میشوند
جنگ سایبری؛ ابزار کلیدی دشمن
اسرائیل در کنار آمریکا، از بازیگران فعال در جنگ سایبری است. حملاتی مانند ویروس استاکسنت نشاندهنده توان دشمن در هدفگیری زیرساختهای صنعتی و هستهای ایران بوده است. در صورت وقوع جنگ، فعالیتهای سایبری میتواند شامل موارد زیر باشد:
حملات به شبکههای برق، آب و گاز
اختلال در سیستمهای پدافند هوایی و ارتباطات نظامی
نفوذ به بانکها و سامانههای اقتصادی برای بیثباتسازی داخلی
ایجاد کمپینهای رسانهای جعلی برای ایجاد ناامیدی در بین مردم
راهکارها و آمادگی دفاعی
برای مقابله با سوءاستفاده دشمن از فضای سایبری و استارلینک، ایران باید اقدامات زیر را در اولویت قرار دهد:
تقویت شبکه ملی اطلاعات و اینترنت داخلی (اینترانت ملی)
یجاد سامانههای کشف و اخلال در سیگنالهای ماهوارهای غیرمجاز
ارتقاء توان دفاع سایبری نیروهای مسلح و نهادهای امنیتی
آگاهسازی عمومی برای مقابله با جنگ روانی و اخبار جعلی
تجهیزات مربوط به یک واحد کاربر ارتباطی استارلینک که بصورت قاچاق و غیرقانونی جابهجا میشود
برای تقویت امنیت سایبری و مقابله با جنگ روانی و اطلاعاتی دشمن، آگاهسازی عمومی نقش حیاتی دارد.
این آگاهی باید از طریق رسانههای ملی، شبکههای اجتماعی بومی، برنامههای آموزشی و کارگاههای عمومی گسترش یابد تا مردم با تهدیدات سایبری، روشهای فریب اطلاعاتی و اهمیت حفظ حریم شخصی آشنا شوند. در این مسیر، قشر دانشگاهی و نخبگان علمی میتوانند با تولید محتوای تخصصی، انجام پژوهشهای کاربردی، توسعه نرمافزارهای بومی و تربیت نیروی انسانی ماهر، ستون فقرات دفاع سایبری کشور باشند. همکاری میان دانشگاهها و نهادهای حاکمیتی برای ایجاد مراکز نوآوری و رصد تهدیدات سایبری، میتواند به شکلگیری یک سپر دفاعی علمی و پویا در برابر حملات سایبری و نفوذ اطلاعاتی کمک کند.
چنین مسئلهای جای تأمل جدی دارد. در شرایطی که ملت ایران سالهاست زیر سنگینترین تحریمهای دارویی، اقتصادی و حتی انساندوستانه قرار دارد و برای سادهترین نیازهای پزشکی و خدماتی با محدودیت روبهروست، دسترسپذیر شدن ناگهانی اینترنت ماهوارهای استارلینک آن هم در بحبوحه تهدیدات و احتمال درگیری نظامی، نمیتواند صرفاً یک اقدام تکنولوژیک بیطرفانه باشد.
استارلینک که تحت مدیریت شرکت آمریکایی اسپیسایکس فعالیت میکند، از مدتها پیش بهعنوان ابزار بالقوهای در جنگهای اطلاعاتی و سایبری مورد توجه غرب قرار گرفته است. در بحران اوکراین، همین فناوری به ابزاری کلیدی برای ارتباطات ارتش اوکراین و جریانسازی رسانهای علیه روسیه بدل شد. حالا طرح چنین ابزاری برای "کمک به مردم ایران" در شرایط جنگی، بیشتر به یک پروژه سیاسی و اطلاعاتی شباهت دارد تا اقدامی خیرخواهانه است.
چرا این اقدام شکبرانگیز است؟
همزمانی عجیب با افزایش تهدیدات نظامی: درست در زمانی که فضای کشور بهسمت آمادهباش دفاعی پیش میرود، صحبت از ارائه اینترنت بدون محدودیت، آن هم از سوی نهادهای تحت نفوذ غرب، تصادفی نیست.
دور زدن حاکمیت اطلاعاتی و زیرساختهای ملی: اینترنت ماهوارهای بهدلیل عدم وابستگی به زیرساختهای داخلی، میتواند راه نفوذ اطلاعاتی و جاسوسی را برای دشمن باز کند.
ابزار جنگ روانی و آشوبهای داخلی: تجربه گذشته نشان داده که دشمن در بزنگاههای حساس، از بسترهای ارتباطی برای سازماندهی ناآرامیها و عملیات روانی گسترده علیه حاکمیت استفاده میکند. استارلینک میتواند نقش تسهیلکننده این پروژهها را ایفا کند.
در ظاهر، استارلینک بهعنوان ابزاری برای آزادی اینترنت تبلیغ میشود؛ اما در بطن خود، میتواند تروجان دیجیتالی غرب برای نفوذ اطلاعاتی، هدایت عملیات خرابکارانه، و برهمزدن انسجام ملی در میانهی تهدیدات جدی نظامی باشد. آگاهی عمومی، هوشیاری رسانهای و تقویت شبکههای داخلی ارتباطی امروز بیش از همیشه، یک وظیفهی ملی است.
در یک جنگ سایبری همهجانبه، جایی برای بیتفاوتی و تأخیر وجود ندارد. دشمن با هدف قرار دادن زیرساختهای حیاتی، اطلاعات مردم، مراکز فرماندهی، اقتصاد و اعتماد عمومی وارد میدان میشود، بیآنکه حتی یک سرباز به مرز نزدیک شود. در چنین شرایطی، دفاع مؤثر تنها با اقدام سریع، هماهنگ و ملی ممکن است. در ادامه، مهمترین اقداماتی که باید انجام داد، آورده شده است:
تقویت زیرساختهای حیاتی و پدافند سایبری
شناسایی و رفع آسیبپذیریهای سامانههای بانکی، حملونقل، آب، برق، گاز و مخابرات
استفاده از سامانههای بومی و مقاومسازی شبکهها در برابر حملات سایبری
راهاندازی «رزمایشهای سایبری» منظم برای آمادگی مقابله با بحرانها
ارتقاء توان علمی و فنی کشور
بهرهگیری از ظرفیت دانشگاهها، نخبگان و شرکتهای دانشبنیان
حمایت از توسعه سیستمعاملها، فایروالها، و ابزارهای امنیتی بومی
تقویت آموزشهای تخصصی در حوزه امنیت سایبری از مدارس تا مراکز عالی
آگاهیبخشی عمومی
آموزش مردم در مورد فیشینگ، بدافزارها، و تهدیدات اطلاعاتی
توسعه کمپینهای رسانهای برای مقابله با شایعات، اخبار جعلی و جنگ روانی
فرهنگسازی برای استفاده ایمن از اینترنت و شبکههای اجتماعی
ایجاد هماهنگی میان نهادها
راهاندازی قرارگاه فرماندهی سایبری با مشارکت نیروهای مسلح، دولت، و نهادهای فناوری
تبادل اطلاعات در زمان واقعی بین بخشهای مختلف کشور برای پاسخ سریع به حملات
همکاری بینالمللی با کشورهای همسو برای مقابله با تهدیدات مشترک
تقویت حاکمیت سایبری
توسعه «شبکه ملی اطلاعات» بهعنوان ستون فقرات ارتباطی کشور قانونگذاری برای مدیریت پلتفرمهای خارجی و حفظ دادههای کاربران در داخل کشور
کنترل هوشمند و هدفمند ارتباطات ماهوارهای مانند استارلینک در شرایط بحرانی
در جنگ سایبری، مرز دشمن قابل رؤیت نیست و حمله میتواند در کسری از ثانیه رخ دهد.
تنها راه دفاع، آمادگی دائمی، علم بومی، آگاهی عمومی و همبستگی ملی است.
کشورهایی که این چهار محور را جدی گرفتهاند، توانستهاند در برابر پیچیدهترین حملات سایبری مقاومت کنند.