تنش کلاهک‌ها یا تقابل ایدئولوژی‌ها

گروه سیاسی «خبرگزاری دانشجو»؛ ادامه‌دار شدن تنش هسته‌ای کشورمان طی یک دهه، باعث شده برای افکار عمومی این ذهنیت  ایجاد شود که اصلی ترین دلیل تقابل ایران و غرب،موضوع هسته ای است.اما با نگاهی کوتاه به تاریخ متوجه میشویم که فشارها و تحریم ها پیش از موضوع هسته ای هم بوده است و حتی اکثر تحریم ها طی یک دهه گذشته  به بهانه هایی از جمله:حمایت از گروه های ضد صهیونیستی (حماس  وحزب ا...)،حقوق بشر،زندان های سیاسی،حقوق زنان و ... ضد جمهوری اسلامی وضع شده است.

با نگاهی عمیق تر به تقابل های جمهوری اسلامی و آمریکا متوجه یک تقابل اساسی تر میشویم:

تقابلی ایدئولوژی گونه و ارزش محور

نظام امریکا سعی در ایجاد جامعه ای ارمانی با کلید واژه "لیبراایسم" دارد که از دل این کلید واژه،مکتبهای اومانیسم،دموکراسی،سرمایه داری،استعما،برتری طلبی نژادی و ...ایجاد شده است.

در نقطه مقابل،هدف نظام جمهوری اسلامی "ارمان شهری" با کلید واژه "عقلانیت دینی" است که از این کلید واژه شاهد اصولی از جمله:خدا محوری،کرامت و ارزش والای انسانی،امامت و رهبری،معاد و تکامل بشری،وحی الهی و ....هستیم.

نقطه اشتراک هردو ایدئولوژی،تمامیت خواهی و ادعای جهان شمولی بودن آن است.

بطوری که هر دو مکتب مبنای خود را انسانیتی میدانند که شامل تمامی بشریت است.لذا مکتب امریکایی اهتمام به جهانی نمودن ارزش های امریکایی دارد و نظام جمهوری اسلامی سعی در جهان گیر کردن تقابل مستضعفین بر مستکبرین جهانی!

بسیار ساده لوحانه است که تقابل ایران و غرب را تنها سو تفاهم یا نگرانی کلاهک هسته ای بدانیم.

سخنان  مسئولان امریکایی در مذاکرات اخیر،حول موشک های دور برد و هم چنین قطعنامه گستاخانه شورای اتحادیه اروپا،که در ان شرط موفقیت مذاکرات هسته ای را بصراحت مسائل حقوق زنان،هم جنس بازان،ازادی بیان و مطبوعات،حصر و اتفاقات 88 و ...دانسته است،همه اینها مصداقی دیگر بر بهانه بودن موضوع هسته ای،برای ان تقابل اصلی یعنی  ایدئولوژی دو نظام است.

هزینه و فواید تقابل هسته ای برای جمهوری اسلامی

هر تقابلی هزینه هایی دارد که مطرح شدن موضوع هسته ای،بهانه ای مناسب برای اجماع فضای دیپلماسی جهانی علیه ما را ایجاد کرد و باعث افزایش فشارهای اقتصادی و سیاسی بر نظام و مردم ایران شد.

و دلیل اصلی مذاکرات جهموری اسلامی با طرف غربی،گرفتن همین بهانه و کاهش اجماع جهانی و دیپلماسی بر روی نظام بود تا شر و شیطنت غرب و نظام لیبرالیسم کاسته شود.

از هزینه های دیگر موضوع هسته ای،ایران هراسی در نقطه اصلی هدف ایدئولوژی نظام اسلامی یعنی کشورهای منطقه و اسلامی بود.برای کاهش این هزینه باید برای ایجاد یک ذهنیت مناسب و معرفی  نظامی کارامد و مردم سالار با پیشرفت های علمی و ...،نظر افکار عمومی منطقه را تعدیل کرد.

اما این تقابل ده ساله هسته ای فوایدی بسیار ارزشمند دیگری هم برای ما به ارمغان اورده است که میتوان به موارد ی ازجمله :تقویت خود باوری و عزت ملی،اثبات کارامدی نظام،زمینه ساز اقتدار ملی و بین المللی،شکستن انحصار مستکبران در علم و انرژی،تربیت جوانان مومن و دانشمند و کارآمد، نمایش پیشرفت علمی ایران و ...اشاره کرد.

یکی دیگر از دستاوردهای مهم هسته ای،معرفی ایدئولوژی نظام و کارامدی و مقاومت ارزش ها در مقابل قدرت های جهانی است.که این مقاومت تاثیرات مستقیمی بر مردم منطقه داشته است.لذا عقب نشینی از دستاوردها،جدا از استقلال سیاسی و عزت ملی،بر جایگاه ایران درمنطقه  تاثیر بسزایی دارد.

تاثیر عوامل داخلی

شرط پیروزی در هر تقابل در هر سطحی،برتری قدرت است.عوامل قدرت زای داخلی در شرایط فعلی برای پیروزی در این تقابل هسته ای انسجام درونی و تقویت استحکام درونی اقتصاد ملی است که ابلاغ سیاست های اقتصاد مقاومتی را می توان در این راستا ارزیابی کرد .

البته نباید از یاد برد که تنها یک بند از سیاست های اقتصاد مقاومتی برطرف کردن تاثیرات تحریم هاست و راهبرد سیاست اقتصاد مقاومتی،نگاه کلان اقتصادی و فراتر از موضوع تحریم ها و هسته ای است.

تاثیر عوامل خارجی

پیشرفت های ارتش سوریه و شکست مخالفان دمشق در نشست ژنو 2 برای تحمیل کناره گیری بشار اسد برحامیان دمشق،در کنار افزایش اختلافات میان جبهه ی مخالفان مقاومت،همگی باعث افزایش قدرت ایران و کاهش فشار از سوی طرف مقابل در فضای تنش هسته ای و تقابل ایدئولوژی دو سویه شده است.

هم چنین ایجاد تنش اکراین بین غرب و روسیه باعث تاثیراتی در موضوع هسته ای و مذاکرات شده است.بطوریکه مقامات روسی از تهدید قراردادهای تبادل تهاتر نفتی با ایران و عدم توجه به تحریم های نفتی ایران از سوی امریکا سخن گفته اند.

نتیجه:

امروز به این نکته باید پی ببریم ادامه مذاکرات تنها برای کاهش شر دشمن و تقابل فشار دیپلماسی و رفع تبلیغات ایران هراسی می تواند نتیجه بخش باشد،در غیر این صورت با عدم تعصب نسبت به دستاوردهای هسته ای،نه تنها مشکلی حل نخواهد شد،بلکه خود یک شکست در جنگ تمام عیار ارزش گونه است.

یادداشت از: محمد محسن فایضی، دانشجوی دانشگاه شهید باهنر کرمان