گروه فرهنگی «خبرگزاری دانشجو» - محمدصادق عابديني؛ جشنواره فيلمهاي ويدئويي با وقفهاي يك ساله در حال اجراي دومين دوره خود است. جشنوارهاي كه از تهران به مازندران برده شد تا تمركززدايي فرهنگي صورت بگيرد. گويا مسئولان روابط عمومي جشنواره فيلم ياس معني تمركززدايي را با عدم تمركز ذهني اشتباه گرفتهاند به طوري كه حتي معمولترين كارهايي كه يك روابط عمومي در جشنوارهاي محلي آن را انجام ميدهد براي آنها سخت و دشوار و غير قابل انجام شده است.
جشنواره فيلمهاي ويدئويي در دومين گام خود نيازمند آن است كه بتواند جاي پاي خود را در ميان جشنوارههاي فيلم باسابقه و ريشهدار باز كند. اين كار مستلزم اطلاعرساني و كار رسانهاي فشرده و دقيقي است كه متأسفانه رفتار غيرحرفهاي روابط عمومي جشنواره ياس آن را تحتالشعاع خود قرار داده است. انتظاري كه از روابط عمومي به عنوان رابط جشنواره و اهالي رسانه ميرود بالاتر از آن است كه به همكاران خود به چشم وسايل يك بار مصرف و دور انداختني نگاه كند.
در حالي كه خبرنگاران اعزامي از تهران براي پوشش مراسم افتتاحيه جشنواره يك مأموريت كاري خوب را پشت سر ميگذاشتند و براي بازگشت به تهران آماده ميشدند، رفتار عجيب روابط عمومي جشنواره فيلم ياس باعث تعجب و دلآزردگي خبرنگاران شد.
مهماننوازي يكي از شاخصههاي فرهنگ ايراني است و خبرنگاران اعزامي رسانهها اگرچه براي مأموريت كاري در شهرستان آمل حضور داشتند اما مهمان جشنواره به شمار ميرفتند و مهمتر از آن اين است كه جزو همكاران روابط عمومي جشنواره محسوب ميشدند كه پيش از اين در بسياري از رويدادهاي هنري به خصوص جشنوارههاي سينمايي در كنار هم به پوشش رسانهاي و ارسال خبر پرداخته بودند. اينكه روابط عمومي جشنواره ياس آنقدر در عدم تمركز فرورفته باشد كه حتي فراموش كند براي بدرقه خبرنگاران بايد حداقل چند بطري آب در اتوبوس آنها بگذارد، تعجبآور نيست؟!
فاصله شهر آمل تا تهران با اتوبوس در حدود نيم روز به طول ميانجامد و در حالي كه روابط عمومي تلاش داشت خود را به سرعت از شر خبرنگاران گروه اول خلاص كند تا به استقبال خبرنگاران جديد اعزامي از تهران برود، فراموش ميكند كه دوستان رسانهاياش هم مانند همه انسانها داراي سيستم بيولوژي هستند كه در طول روز نيازمند تغذيه است. نه آب و نه غذا، دوستان روابط عمومي جشنواره به راننده دستور ميدهند تا تهران بدون توقف حركت كند.
چه خوش استقبال و بد بدرقه بود ياس كه مهمانانش را اين گونه بدرقه كرد. اينكه بايد رفتار غيرحرفهاي روابط عمومي جشنواره را به پاي كليت يك جشنواره نو پا گذاشت كمي بيانصافي است اما حداقل مسئولان جشنواره ميتوانستند نظارت بيشتري روي كار نيروهاي خود داشته باشند. وقتي احترام امامزاده با متولي آن است، بايد ياس هم بكوشد براي احترام پيدا كردن در بين جشنوارههاي ديگر اصول حرفهاي را رعايت كند تا ضمن حفظ شأن و احترام ديگران، شأن و ارزش خودش نيز حفظ شود. مسلماً بايد روابط عمومي جشنواره فرق خبرنگار و ليوان يكبار مصرف را درك كند كه اگر اين درك وجود داشت هيچ وقت اين يادداشت نوشته نميشد.