به گزارش گروه علمی«خبرگزاری دانشجو»، یک فعال آزمایشگاهی دانشگاه شیراز با اشاره به ضرورت وجود یک نهاد دولتی جهت ایجاد ارتباط بین دانشگاهها و مراکز صنعتی به منظور ایجاد ارتباط بین این 2 مرکز در راستای حمایت از تجاری شدن طرحهای تحقیقاتی دانشگاهی عنوان کرد: با حمایت تسهیلاتی از طرحهای تحقیقاتی توسط معاونت علمی اقتصاد دانشبنیان گسترش پیدا خواهد کرد.
حامد دهدشتی مسئول آزمایشگاه اتاق تمیز دانشگاه شیراز درباره عمده فعالیتهای این مجموعه توضیح داد: در این آزمایشگاه ساخت انواع قطعات و سنسورهای هایتک با فناوری بالا با بهرهگیری از دانش محققان و متخصصان داخلی انجام میشود. عمده استفاده کنندگان از این تجهیزات آزمایشگاهی دانشگاه شیراز، محققان دانشجویان و اساتید دانشگاه شیراز هستند ولی این مجموعه آزمایشگاهی محدودیتی جهت برای ارائه خدمات به دیگر مراکز و افراد وجود ندارد.
این فعال آزمایشگاهی در خصوص گستره فعالیتهای آزمایشگاه دانشگاه شیراز گفت: بیشتر تعاملات این مجموعه، بین دانشگاهی بوده و تاکنون از طریق معاونت پژوهشی دانشگاه با شبکه آزمایشگاهی در ارتباط بودهایم. اکثر مشکلات از طریق ارتباط با شبکه آزمایشگاهی معاونت علمی و فناوری حل شده است. بیشترین زمینههای تعامل با شبکه آزمایشگاهی فناوریهای راهبردی معاونت علمی در خصوص هماهنگی و پیگیری درخواستها بوده است. با توجه تازه راهاندازی شدن شبکه آزمایشگاهی فناوریهای راهبردی معاونت علمی و فناوری، شاید ارزیابی عملکرد این شبکه در این شرایط کمی دور زود باشد. اما به زودی امیدواریم میزان حمایت این شبکه از آزمایشگاهها افزایش یابد.
دهدشتی وجود شبکه آزمایشگاهی برای اشتراکگذاری دادههای دانش آزمایشگاهی را ضروری دانست و افزود: یک شبکه آزمایشگاهی با وسعت دربرگیری تمامی آزمایشگاهها میتواند در تعامل و ارتباط بین آزمایشگاهها و مراکز دانشگاهی اثرگذار باشد. این تأثیرات مثبت در نهایت به بالارفتن کیفیت تحقیق و پژوهش کمک خواهد کرد. اگر فعالیتهای شبکه منجر به ایجاد ارتباط بین آزمایشگاهی شود به طوری شکل که اگر دانشجو یا محقق بدون دغدغه بتواند از یک دانشگاه مبدأ به دانشگاه مقصد برود و به راحتی خدمات دریافت کند، باعث تسهیل پژوهش خواهد شد.
این فعال آزمایشگاهی با اشاره به تحقیق و پژوهش در جهت رفع نیازهای ضروری صنعت به عنوان عمدهترین فعالیت آزمایشگاه دانشگاه شیراز بیان کرد: عملکرد این مجموعه در قالب تحقیق و پژوهش در راستای رفع نیاز صنعت تعریف شده است. تا کنون موفق به تولید چندین نمونه سنسور گاز شدهایم و به شرکتهای متقاضی، فناوری بومی ساخت سنسورها انتقال داده شده است. در حال حاضر مشغول تحقیق و پژوهش برای تولید طیف دیگری از سنسورهای گاز و سیگنالهای محیطی هستیم.
وی افزود: محصولاتی که روی آنها کار میکنیم تنها چند نمونه مشابه خارجی دارند و نمونه مشابه داخلی از این تجهیزات وجود ندارد. به علت تحریمها نمیتوانیم نمونه خارجی این تجهیزات را به کشور وارد کنیم و به همین منظور مشغول بومی سازی فناوری تولید این سنسورها هستیم. تاکنون بخشی از دانش بومی شده توسط متخصصان این مجموعه به واحدهای صنعتی برای تولید تجاری ارائه شده است.
دهدشتی با اشاره به کاربردهای متعدد سنسورهای گاز و اهمیت بالای آن افزود: لولههای انتقال گاز، جایگاههای توزیع گاز، صنعت خودرو و مصارف خانگی صرفا بخشی از کاربردهای این سنسورها هستند.
این فعال آزمایشگاهی خاطرنشان کرد: یک نمونه سامانه سنسور مجتمع و مرکزی گاز ساختهایم که در منطقه نفت و گاز جنوب در حال استفاده و بهرهبرداری است. برخی از نمونههای تولید شده توسط متخصصان داخلی به مرحله تجاری شدن رسیدهاند و قابل استفاده در محیطهای عملیاتی هستند.
وی با اشاره به ضرورت وجود تسهیلات و حمایتهای ضروری مورد نیاز برای گسترش فعالیت دانشبنیان بیان کرد: یکی از مهمترین مشکلات در بعد داخلی ارتباط با آزمایشگاههای داخلی و مهمتر از آن ارتباط با آزمایشگاههای خارج از کشور است. ارتباط با آزمایشگاهها با یکدیگر امری متداول و ضروری است. اگر بتوانیم بخشی از تحقیقات را با دیگر آزمایشگاهها اشتراکگذاری کنیم، مسیری که انها طی کردهاند مجددا طی نکنیم و یا تجربیاتی که ما داشتهایم مجددا تکرار نکنند، فکر میکنم در کیفیت تحقیقات بسیار تأثیر گذار خواهد بود. وی، با بیان اینکه وظیفه اصلی دانشگاه پژوهش و دستیابی به فناوری است و در حوزه بازار ورود نمیکند اظهار داشت: دانشگاه پروتوتایپی ارائه میکند که در بازار قابل فروش نیست. برای تجاری سازی، این پروتوتایپ یا طرح تحقیقاتی، باید به بسته کاملی تبدیل شود، مراحل تجاری شدن را طی کند و در نهایت به فروش برسد.
این فعال حوزه فناوری الکترونیک با بیان اینکه در بازارسازی برای تولیدات دانشگاهی دچار مشکلات فراوانی در کشور هستیم افزود: متأسفانه در چرخه پژوهش تا بازارسازی، رابطه صحیحی بین بازار و دانشگاه وجود ندارد. برای حل این معضل میبایست نهادی وجود داشته باشد که تولیدات دانشگاهی را دریافت کند، کارهای تجاریسازی را روی آن انجام دهد تا در بازار به فروش برسد.
به گفته دهدشتی، به دلیل وجود مشغلههای تحقیقاتی و پژوهشی، هیچ تیم تحقیقاتی در دانشگاه روی این موضوع کار نمیکند که پژوهش تولید شده را به یک بسته تبدیل کرده و این بسته را از طریق تجاری سازی به بازار برساند. چراکه این کار بازاری است و در حوزه پژوهشی نیست. مسلما در این بستر ظرفیت کار تجاری وجود ندارد. باید یک پژوهشگاه یا شرکتی دانشبنیان یا شرکتهایی واسط تحت حمایت صنایع یا دولت این تولیدات را از دانشگاهها دریافت کرده و به محصولاتی قابل عرضه در بازار برسانند.
وی وجود نهادی همچون معاونت علمی و فناوری را راهکار اصلی برای تحریک سرمایهگذار و شرکتهای دانشبنیان و توجه به تولیدات دانشگاهها دانست و گفت: اگر نهاد دولتی واسطی وجود داشته باشد که متولی این امر قرار بگیرد مسلما سرمایه گذاران به امر سرمایه گذاری در حوزه تولیدات دانشگاهها راغبتر خواهند شد. شرکتهای دانشبنیان از نظر مالی آنچنان قوی نیستند که محصولات دانشبنیان دانشگاهها را با ضمانت بخرند. تحقیق و پژوهشی که منجر به تولید یک محصول در دانشگاه شود، حدأقل دویست میلیون تومان هزینه خواهد داشت و پرداخت این رقم برای شرکت کوچک دانش بنیان بسیار گزاف خواهد بود. معاونت علمی و فناوری به عنوان یک نهاد بالادستی حمایت گر میتواند این چالش را به خوبی رفع کند.