به گزارش خبرنگار فرهنگی «خبرگزاری دانشجو» بر اساس متن صریح اساسنامه خانه سینما، این مجمع یک خانه صنفی و محلی برای پیگیری حقوق اجتماعی، مالی و حیثیتی اعضای خانواده سینمای ایران و همچنین محلی برای کمک به پیشرفت فرهنگ و هنر کشور است.
«ماده سوم فصل یکم اساسنامه خانه سینما: هدف از تشکیل خانة سینما کمک به پیشرفت فرهنگ و هنر کشوراز طریق تلاش در جهت حفظ وصیانت حقوق مادی و معنوی دست اندرکاران حرفه ای در امر تولید، توزیع و نمایش هنرصنعت سینما از طریق ایجاد امنیت شغلی، تامین اجتماعی و همچنین کمک به فعالیت های فرهنگی، پژوهشی و آموزشی به منظور ارتقای دانش معنوی و حرفه یی اعضاءاست.»
به عبارت دقیق تر این مجمع برای آن تشکیل شده که سینمای ایران را از لحاظ فنی، محتوایی و حرفه ای به روز رسانی کرده و به پیشرفت آن در راستای پیشرفت کشور کمک کند. اینکه تا امروز تا چه حد به این اهداف جامعه عمل پوشانده شده و این مجمع چه وظایف حقیقی دیگری باید داشته باشد را می توان با بررسی عملکرد این مجمع و همچنین تعریف دقیق مفاهیم مطرح شده در اساسنامه آن بررسی کرد.
آنچه در تمام ۴۳۰۰ کلمه این اساسنامه هر چه به دنبالش بگردید، نشانی از آن نمی بینید، اشاره ای ولو کوتاه و گذرا به تعهد اخلاقی و قانونی این خانه صنفی برای هدایت سینما به سمت احقاق آرمان های فرهنگی-رسانه ای انقلاب اسلامی است. جای سوال دارد که چطور در اساسنامه صنفی مهمترین رسانه فرهنگی جمهوری اسلامی ایران هیچ نشانی از تعهد اخلاقی و قانونی اعضای آن برای فعالیت در راستای آرمان ها و ارزش های دینی، اعتقادی وجود ندارد. البته طی تلاش های دولت دهم در جریان درگیری های پس از تعطیلی خانه سینما، دو بند جدید حاوی «التزام عملی به قانون اساسی و اصل ولایت فقیه» به اساسنامه خانه سینما افزوده شد که البته در عمل رفتارهای دیگری را از اعضای این خانه صنفی شاهد هستیم.
تناقضات در راستای فعالیت ها و طرز فکر مجمع صنفی خانه سینما و همچنین اعضای آن به حدی عجیب است که نمی توان رفتارها در این مجمع را معقولانه و منطقی برداشت کرد. از یک سو این مجمع را یک شورا و گردهمایی صرفا صنفی تلقی می کنند که حقوق مادی و اجتماعی اعضای خانواده سینما را پیگیری می کند و از سوی دیگر مجمع تبدیل به یک کمپین سیاسی شده و در راستای اهداف برخی گرایشات و جریانات سیاسی فعالیت می کند؛ تلاش در زمینه دریافت مجوز اکران برای فیلم های سینمایی با محتوایی علیه حاکمیت و... از جمله فعالیت ها است که بارها رسانه ها به آن پرداخته و هر بار از سوی خانه سینما متهم به فرافکنی شده اند.
هدف از تاسیس این مجمع از سال ۱۳۶۵ پیگیری حقوق رفاهی اهالی سینما مطرح شده، همان چیزی که اهالی سینما بارها برای نبود آن داد سخن سر داده اند و هرگز به طور جدی و مستمر از سوی این مجمع پیگیری نشده است.
در جریان حواشی قبل و بعد از تعطیلی خانه سینما در دولت دهم، میتینگ ها و کمپین ها و دعوای زیادی اتفاق افتاد که باید به صراحت گفت هیچ کدام از داد و بیدادهای اهالی خانه سینما در آن دوران و حتی بعد از آن برای احقاق حقوق مادی و اجتماعی اهالی سینما نبوده است. هرگز ندیده و نشنیده ایم که خانه سینما برای رفع مشکلات مالی و خدمات درمانی اهالی سینما وارد نزاع یا پیگیری مجدانه شده باشد؛ تا بوده اسم خانه سینما در دعواهای سیاسی، در حمایت های سیاسی و در رقابت های سیاسی شنیده شده، حتی آنقدر آن را مهم جلوه دادند که تبدیل به یکی از شعارهای تبلیغاتی در رقابت های انتخابات ریاست جمهوری شد.
با علم به این مسئله و همچنین آگاهی از اصرار اهالی این مجمع برای حذف عنوان جمهوری اسلامی در اساسنامه غیر منطقی نیست، اگر این مجمع را بیش از یک شورای صنفی، به عنوان یک اپوزیسیون فعال و براندازانه بشناسیم! اپوزیسیونی که از سال های درگیری ملت و حکومت در جنگ تحملی که تاسیس شد، تا امروز همواره خود را مشغول به فعالیت های سیاسی گوناگون کرده و با استفاده از قوای هوچی گرنی رسانه ای اجازه نداده تا جلوی فعالیت هایش گرفته شود.
فارغ از توجه به این حقیقت تلخ، اگر بپذیریم اعضای خانه سینما نه برای ادامه روند فعالیت های سیاسی خود، بلکه برای یک فعالیت صنفی حقیقی پیگیر بازگشایی مجدد این مجمع بوده اند، این سوال مطرح می شود که طی یک سالی که از بازگشایی خانه سینما گذشته، چه اقدامات اساسی در زمینه تامین حقوق مادی و اجتماعی اهالی سینما انجام شده است؟
آیا هیئت مدیره خانه سینما که در ایام تعطیلی این مجمع و روزهای پیش از آن هفته ای یک بیانیه علیه برخی جریانات سیاسی منتشر می کردند و طلبکارانه بر سر فرهنگ ملت عربده کشی کرده و حتی تبدیل به بازیگران تبلیغاتی برای کاندیداهای ریاست جمهوری سال ۸۸ و ۹۱ شدند در طول این یک سال حتی یک بار به اندازه یک دهم آن فعالیت ها را برای وظایف صنفی خود نیز انجام داده اند؟ آنهمه داد و فریاد و گروکشی برای بازگشایی مجدد خانه سینما برای چه بود؟ جز این است که این مجمع تشکیل شده تا یک شورای صرفا صنفی باشد؟
البته رسانه ها تا امروز بارها به مسئله خانه سینما و حواشی آن پرداخته اند، و آنچه یک رسانه را بر آن می دارد که برای چندمین بار به یک موضوع خاص بپردازد، عدم رسیدگی مسئولین و عدم پاسخگویی به مطالبات مطرح شده است. وزارت ارشاد و مجمع صنفی خانه سینما در راستای انتقاداتی که مکررا از سوی مردم و رسانه ها مطرح شده است، هرگز اقدام مناسبی انجام نداده و در مقابل شروع به فرافکنی پیرامون انتقادات کرده اند؛ در هر حال رسالت رسانه ای ایجاب می کند که تا زمان دریافت پاسخ پیرامون انتقادات مطرح شده، این روند در قالب های گوناگون پیگیری شود.
ارسال نظرات