استقبال‌هایی که با اسب انجام شد +تصاویر

به گزارش خبرنگار سیاسی «خبرگزاری دانشجو»، تاریخ دیپلماسی ارتباط مستقیم با تاریخ انسان دارد. به اعتقاد برخی، فرشتگان و انبیا نخستین دیپلماتها محسوب میشوند؛ زیرا نخستین پیامبران الهی نزد انسانها بوده‌اند.

حقوق دیپلماتیک مجموعه قواعدی است که نظام روابط سیاسی خارجی بین دولتها بر اساس آن استوار است و دیپلماسی قدمتی باستانی دارد و نمیتوان برای آن یک آغاز تاریخی قائل شد.

دو دولت زمانی میتوانند با هم روابط دیپلماتیک برقرار کنند که با هم در آن توافق کرده باشند و توافق یعنی رضایت دو طرف.

یکی از ارکان حقوقی، رابطه‌ی صحیح و سالم بین دو شخص است. خواه شخص حقیقی، یعنی افراد مردم باشند و خواه شخصیت حقوقی؛ مانند دولت یا شرکت و امثال آن.

آنچه که مهم است و باید توجه شود، این است که روابط فقط بین دولتهایی میتواند برقرار شود که شرایط حقوقی لازم را داشته باشند و در مورد روابط دیپلماتیک، این شرایط محدود به شناخت رسمی هر دولت و توافق بین آنها و احراز وجود رابطه با اعزام نماینده از طرفی نزد طرف دیگر یا متقابلاً از سوی هر دولت است. بنابراین در برقراری رابطه‌ی دیپلماتیک سه شرط برقراری رابطه دیپلماتیک بین دولتها، شناسایی دولتها از قبل و توافق دولتها در برقراری رابطه لازم است.

دیپلماسی و تشریفات یا پروتکل چنان به هم آمیخته‌اند که نمیتوان آنها را از هم جدا کرد. تشریفات جزیی از دیپلماسی است و در بطن آن جای دارد.

از نظر تاریخی احتمالاً تشریفات با دیپلماسی شکل گرفته و نخستین بار که نماینده یا پیام‌آوری از سوی یک سلطان به حضور سلطان دیگر پذیرفته شده با تشریفات همراه بوده است.

مزیت تشریفات این است که کار دیپلمات‌ها را آسان میکند. عمل و شغل دیپلماسی نیاز به محیطی رسمی و آرام دارد. تشریفات به ملاقات­ها، مذاکرات، ضیافتها، مسافرتها و دید و بازدیدها جنبهی رسمی میدهد و تعهداتی ایجاد میکند. تشریفات حافظ و مجری مصونیتها و مزایای دیپلماتها است و تشریفات همه جا با دیپلماسی همراه است. مانند نحوه نشست و برخواست، دید و بازدید، شرکت در جشن‌ها و عزاداری‌ها، انعقاد قراردادها، تقدیم استوارنامه و غیره. خلاصه در زندگی شغلی و خصوصی دیپلمات‌ها تشریفات دخالت دارد، تکلیف را روشن میکند و دستور میدهد.

تشریفات فنی است که باید همه دیپلمات‌ها بیاموزند. اکثر قواعد و رسوم تشریفاتی بین‌المللی بوده و عرفی است و از قبل تعیین شده است. هیچ دولتی نباید به میل خود در آن دخل و تصرفی کند. مگر در حدی که مجاز است و عرف تشریفاتی حدود آن را در صلاحیت دولتها میداند. لازم به یادآوری است که همیشه دولتهای انقلابی در آغاز با تشریفات به مبارزه برخاسته‌اند، اما به مرور به لزوم آن پی برده و از آن پیروی کرده­‌اند. به عنوان مثال حکومت چین پس از انقلاب به مدت بیست سال کوشید تا تشریفات را در آن کشور کنار گذارد، ولی بالاخره آن را مجدداً پذیرفت و در تشریفات به خیل سایر کشورها پیوست.

از آنچه گفته شد نتیجه می‌گیریم که دیپلماسی بدون تشریفات متصور نیست.

امور تشریفاتی در سفرهای سران کشور و مقامات بالا، بسیار پیچیده و دقیق است و در هر مورد، محل سکونت، ضیافت مدعوین، دیدارها و سفرها و غیره تغییر میکند. نکته‌ مهم و قابل ذکر در مسائل تشریفاتی این است که امور تشریفات اگر درست و به دلخواه انجام شود، کسی متوجه دشواری و دقت آن نمی‌شود؛ ولی به محض آنکه کوچکترین اشتباه در مسائل جزیی تشریفات روی دهد، موضوع اهمیت پیدا می‌کند.

یکی از نکات جالب توجه در دیپلماسی تشریفاتی دولت یازدهم، استفاده از اسب بوده که در چند مورد آخر دیده شده است.

صبح  چهارشنبه ۲۳ اردیبهشت‌ماه - حجت الاسلام حسن روحانی رییس جمهوری اسلامی ایران از فواد معصوم رییس جمهوری عراق در مجموعه فرهنگی ـ تاریخی سعدآباد به طور رسمی استقبال کرد.

آنچه که در این میان جالب توجه بود، استقبال رسمی آن هم با اسب بود.

و البته این اولین بار نبود که چنین استقبالی با اسب انجام شد و پیش تر از این کلید چنین استقبال هایی خورده بود.

 

 

 

در ۱۸ فروردین ماه سال جاری نیز رجب طیب اردوغان رئیس جمهوری ترکیه به هنگام ورود به کاخ سعدآباد در شمال تهران برای برگزاری مراسم رسمی استقبال، به وسیله گارد تشریفات اسب سوار همراهی شد که این برای نخستین بار بود که از گارد تشریفاتی اسب سوار در ریاست جمهوری استفاده می‌شد و اسب سواران گارد تشریفات ریاست جمهوری پرچم های ایران و ترکیه و پرچم های سرخ رنگ یا اباعبدالله الحسین در دست داشتند.

 

 

 

 

 

 

این در حالیست که در سفر سال گذشته حسن روحانی رئیس جمهور به ترکیه طرف ترک اسب سوارهایی را در مراسم استقبال به نمایش در آورده بود که تصاویر آن نیز منتشر شد و بر اساس پروتکل های تشریفاتی که اصل در آن بر عمل متقابل استوار است در سفر اردوغان به تهران نیز همان رفتار از سوی طرف ایرانی انجام شد و البته علاوه بر پرچم های دو کشور پرچم سرخ یا اباعبدالله نیز در دست برخی از گاردی های اسب سوار دیده می شد.

 

 

همچنین اشرف غنی رئیس جمهور افغانستان در ۳۰ فروردین ماه وارد تهران شد و در مجموعه سعدآباد مورد استقبال حسن روحانی قرار گرفت که در این مراسم هم تشریفات اسب به وضوح پیدا بود.